Kościół pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Spychowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Linia 6: Linia 6:
  
 
==Lokalizacja==
 
==Lokalizacja==
Kościół został wybudowany na terenie wsi [[ewim:Spychowo |Spychowo]] (niem. Puppen). Wieś położona jest w [[ewim:Powiat szczycieński| powiecie szczycieńskim]], w [[ewim:Świętajno (gmina wiejska) |gminie Świętajno]].  
+
Kościół został wybudowany na terenie wsi [[ewim:Spychowo |Spychowo]] (niem. Puppen). Wieś położona jest w [[ewim:Powiat szczycieński| powiecie szczycieńskim]], w [[ewim:Świętajno (gmina wiejska, powiat szczycieński) |gminie Świętajno]].  
  
 
==Historia==
 
==Historia==
Linia 30: Linia 30:
 
[[Category:Historia kultury]]
 
[[Category:Historia kultury]]
 
[[Category:Powiat szczycieński]]
 
[[Category:Powiat szczycieński]]
[[Category:Świętajno (gmina wiejska)]]
+
[[Category:Świętajno (gmina wiejska, powiat szczycieński)]]
 
[[Category:1901-1944]]
 
[[Category:1901-1944]]

Wersja z 11:44, 24 lip 2014

Fot. Mieczysław Kalski.
Źródło: mojemazury.pl

Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XX wieku.

Lokalizacja

Kościół został wybudowany na terenie wsi Spychowo (niem. Puppen). Wieś położona jest w powiecie szczycieńskim, w gminie Świętajno.

Historia

Świątynia ta została wzniesiona na potrzeby wspólnoty kościoła ewangelickiego i była jednym z czternastu kościołów tzw. jubileuszowych – upamiętniających 200-lecie Królestwa Pruskiego. Budowlę wzniesiono według projektu inspektoraWeissteina ze Szczytna; natomiast prace budowlane wykonała firma H. Paula z tego samego miasta. Kamień węgielny położono 9 lipca 1903 roku. W dniu 2 kwietnia 1905 roku odbyło się poświęcenie kościoła. Po drugiej wojnie światowej jeszcze przez wiele lat świątynia służyła ewangelikom. W miarę zmniejszania się liczby ludności tego wyznania, zdecydowano o odsprzedaży budowli kościołowi katolickiemu, co nastąpiło 23 grudnia 1981 roku.

Opis

Jest to kościół nieorientowany, jednonawowy, murowany z czerwonej cegły i posadowiony na kamiennym fundamencie. Wzniesiono go w stylu neogotyckim. W północno-wschodnim narożniku znajduje się wieża ozdobiona ostrołukowymi blendami i nakryta dachem namiotowym. Po przeciwnej stronie usytuowano niższe, płytkie i znacznie węższe od nawy prezbiterium z zakrystią. Elewacje podzielone zostały dwoma rzędami okien, szczyty korpusu, podobnie jak w wieży, udekorowano ostrołukowymi blendami. Wnętrze nawy przykryto pozornym sklepieniem kolebkowym, wzmocnionym poprzecznymi belkami, w prezbiterium zastosowano pozorne sklepienie krzyżowe. Kościół został otoczony drewnianym ogrodzeniem z ceglanymi słupami.

Wyposażenie

Wystrój i wyposażenie kościoła jest bardzo skromne. Składa się na nie: neogotycka ambona, umieszczona w ścianie północno-wschodniej i skomunikowana z wieżą empora boczna, witraże w dwóch oknach prezbiterium – o wzorze ornamentalno-kwiatowym, w jednym z nich widnieje Baranek Boży, obrazy C. Buscha z Berlina oraz organy zbudowane przez firmę Brunona Göbela z Królewca. Ciekawym rozwiązaniem jest oryginalna boazeria w kruchcie.

Zobacz też

Bibliografia

  1. Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 2 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 220.
  2. Liżewska, Iwona: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej / Iwona Liżewska, Wiktor Knercer. – Olsztyn : Remix ; Związek Gmin Mazurskich „Jurand”, 1998. – S. 117.