Kościół pw. św. Jana w Żegotach: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Linia 10: Linia 10:
  
 
==Lokalizacja==
 
==Lokalizacja==
Świątynię wybudowano na terenie wsi [[ewim:Żegoty |Żegoty]] (niem. Siegfriedswalde). Wieś położona jest w [[ewim:Powiat lidzbarski| powiecie lidzbarskim]], w [[ewim:Gmina Kwity |gminie Kwity]].
+
Świątynię wybudowano na terenie wsi [[ewim:Żegoty |Żegoty]] (niem. Siegfriedswalde). Wieś położona jest w [[ewim:Powiat lidzbarski| powiecie lidzbarskim]], w [[ewim:Kiwity (gmina wiejska) |gminie Kiwity]].
  
 
==Historia==
 
==Historia==
Linia 32: Linia 32:
 
*łódka srebrna, wykonana przez złotnika dobromiejskiego, [[ewim:Antoni Krieger| Antoniego Kriegera]].  
 
*łódka srebrna, wykonana przez złotnika dobromiejskiego, [[ewim:Antoni Krieger| Antoniego Kriegera]].  
 
   
 
   
 +
==Zobacz też==
 +
*[[ewim:Szymon Rudnicki |Szymon Rudnicki]]
 +
*[[ewim:Augustyn Bludau |Augustyn Bludau]]
 +
*[[ewim:Krzysztof Schmidt |Krzysztof Schmidt]]
 +
*[[ewim: Michał Bartolomowicz |Michał Bartolomowicz]]
 +
*[[ewim:Gotfryd Rssel |Gotfryd Rssel]]
 +
*[[ewim:Antoni Krieger| Antoni Krieger]]
 +
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
 
#Chrzanowski, Tadeusz: ''Przewodnik po zabytkowych kościołach północnej Warmii'' / Tadeusz Chrzanowski. - Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1978. - S. 168-170.
 
#Chrzanowski, Tadeusz: ''Przewodnik po zabytkowych kościołach północnej Warmii'' / Tadeusz Chrzanowski. - Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1978. - S. 168-170.
Linia 38: Linia 46:
  
 
[[Category:Obiekty architektury]]
 
[[Category:Obiekty architektury]]
 +
[[Category:Kościoły i kaplice]]
 
[[Category:Historia kultury]]
 
[[Category:Historia kultury]]
 
[[Category:Powiat lidzbarski]]
 
[[Category:Powiat lidzbarski]]
 +
[[Category:Kiwity (gmina wiejska)]]
 
[[Category:1901-1944]]
 
[[Category:1901-1944]]

Wersja z 08:38, 23 lip 2014

Fot. Anton Ulbrich. Ambona 1904/1909 rok.
Źródło: Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji, Warszawa IS PAN, 2006, nr 367-333-001.
Fot. Anton Ulbrich. Ołtarz główny 1904/1909 rok.
Źródło: Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji, Warszawa IS PAN, 2006, nr 059383.

Zabytek architektury sakralnej w zniesiony na początku XX wieku.

Lokalizacja

Świątynię wybudowano na terenie wsi Żegoty (niem. Siegfriedswalde). Wieś położona jest w powiecie lidzbarskim, w gminie Kiwity.

Historia

Uposażenie kościoła w tej miejscowości przewidziano już w przywileju lokacyjnym z 1358 roku. Pierwsze wzmianki na temat proboszcza pochodzą z 1374 roku. Pierwotna budowla istniała w Żegotach już w XIV wieku. Jednak spalona w XVI wieki została odbudowana dopiero w 1606 roku. W tym samym czasie konsekracji świątyni dokonał biskup Szymon Rudnicki. Ponieważ budowla nie przetrwała czasów, poważnie naruszoną konstrukcję, na początku XX wieku postanowiono rozebrać. W latach 1909-1910 wzniesiono nową świątynię, którą konsekrował w 1912 roku biskup Augustyn Bludau.

Opis

Jest to kościół o charakterze neogotyckim, murowany z cegły, o trójnawowej hali, z wydzielonym prezbiterium i wieżą. Na wieżyczce z sygnaturką zachowano pochodzącą z poprzedniej świątyni chorągiewkę z datą 1515. Wnętrze kościoła przykrywa sklepienie żebrowe. Kościół otacza neogotyckie ogrodzenie z czterema kapliczkami w narożach. W dwóch z nich znajdują się barokowo-ludowe rzeźby Matki Bożej i św. Józefa, wykonane w XIX wieku, a także figury św. Katarzyny i św. Barbary.

Wyposażenie

Wystrój wnętrza jest w większości neogotycki. Ołtarz główny pochodzi z 1912 roku. Na szczególną uwagę zasługują zabytki sztuki sakralnej, przeniesione z wcześniejszego budynku. Są wśród nich m.in.:

  • dawna zagroda chrzcielna o cechach ludowego rokoka, z przełomu XVIII i XIX wieku
  • barokowy krucyfiks z końca XVII wieku, umieszczony w południowej nawie bocznej, wyróżniający się rzeźbionym wieńcem z winnymi gronami, w które wplecione zostały tzw. Arma Christi, czyli Narzędzia Męki Pańskiej
  • prymitywny krucyfiks o cechach gotyckich, z XVII wieku, umieszczony w kruchcie pod wieżą
  • zabytkowy lichtarz cynowy z XVIII wieku
  • rokokowa pasyjka z XVIII wieku
  • późnogotycka rzeźba Matki Boskiej Bolesnej, z około 1520-1530 roku, przechowywana obecnie na plebani.

Są tam także cenne zabytki sztuki złotniczej, w tym, m.in.:

Zobacz też

Bibliografia

  1. Chrzanowski, Tadeusz: Przewodnik po zabytkowych kościołach północnej Warmii / Tadeusz Chrzanowski. - Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1978. - S. 168-170.
  2. Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 1 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 181-182.
  3. Piskorska, Józefa: Złotnictwo sakralne na Warmii w okresie baroku. Cz. II, Ilustrowany katalog zachowanych dzieł / Józefa Piskorska. – Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 2007. – S. 133-134.