Roman Sulima-Gillow: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
[[Category:Badacze historii i kultury|Sulima-Gillow,Roman]] | [[Category:Badacze historii i kultury|Sulima-Gillow,Roman]] | ||
| − | [[Category:Dziennikarze|Sulima-Gillow,Roman]] | + | [[Category:Dziennikarze i publicyści|Sulima-Gillow,Roman]] |
[[Category:Elbląg|Sulima-Gillow,Roman]] | [[Category:Elbląg|Sulima-Gillow,Roman]] | ||
| − | [[Category:1945- | + | [[Category:1945-1989|Sulima-Gillow,Roman]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:1990-|Sulima-Gillow,Roman]] |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Wersja z 10:45, 17 lip 2014
(1921-1999) – dziennikarz, badacz dziejów Elbląga
Spis treści
Biografia
Urodził się 23 września 1921 r. we Lwowie. Maturę uzyskał w Gimnazjum i Liceum im. Władysława IV w Warszawie. Od 1 II 1940 r. był członkiem Tajnej Armii Polskiej, która po przeobrażeniach weszła w skład Armii Krajowej. Jako żołnierz AK (szkoła podchorążych) brał udział w działalności organizacyjno-bojowej. W czasie wojny był ranny i został inwalidą wojennym. Po zakończeniu działań wojennych studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie przyjechał do Elbląga, gdzie osiadł na stałe. Zmarł 19 stycznia 1999 r. w Elblągu.
Działalność
Po przyjeździe do Elbląga został zatrudniony w Urzędzie Miejskim na stanowisku tzw. powiernika nieruchomości, wkrótce zaś decyzją prezydenta miasta wyznaczono go na pełnomocnika ds. bezpieczeństwa w mieście. Później pracował kolejno w spółdzielni Odłów, w redakcjach dzienników „Życie Olsztyńskie” i „Dziennik Bałtycki" (kierownictwo oddziału), a następnie w charakterze radcy prawnego w Miejskim Przedsiębiorstwie Remontowo-Budowianym, wreszcie w spółdzielni Plastyk (późniejsza Renoma), w której pracował aż do emerytury i z którą współpracował również w późniejszych latach.
Publikacje
Jego pasją była historia. Z upodobaniem zajmował się popularyzacją dziejów Elbląga. W 1997 r. opublikował książkę pt. Na szlaku legend ziemi elbląskiej, na którą złożyło się 60 opowiadań obrazujących dzieje miasta i jego obyczajów, od czasów legendarnych do zdobycia Elbląga w 1945 r.
Odznaczenia
W uznaniu zasług bojowych został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari oraz dwudziestoma innymi odznaczeniami.
Bibliografia
- Tomczyk, Ryszard: Bedeker elbląski. – Gdańsk : Wydawnictwo Oskar, 2000. - S. 210-212.
- Koło Pionierów Elbląga. Księga jubileuszowa / praca zbiorowa pod red. Andrzeja Grotha, Ryszarda Tomczyka i Wacława Krasowskiego. - Elbląg : Urząd Miasta, 2005. - S. 149-150.
