Andrzej Wydmiński

(1949 -) – prozaik

Biografia

Urodził się 17 września 1949 r. w Jaworzu pod Wrocławiem. Od 1960 r. mieszka w Mrągowie. Tutaj ukończył Liceum Ogólnokształcące.

Działalność

Pracował w tartaku, później jako sterowniczy wysokich temperatur w toruńskiej „Elanie”. Był malarzem, górnikiem, pracownikiem kamieniołomów, dróżnikiem, dekarzem i palaczem w kotłowni. Początkowo związany był ze środowiskiem literackim Torunia. Od 1987 r. był członkiem olsztyńskiego oddziału Związku Literatów Polskich.

Twórczość

Białystok 2003, Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego

Debiutował w 1976 r. opowiadaniem Najpóźniej o północy zamieszczonym w bydgoskich „Faktach”. Krótkie formy prozatorskie drukował w m.in. w „Nowościach”, „Radarze”, „Nowym Wyrazie”, „Tygodniku Kulturalnym”, „Miesięczniku Literackim”, „Gazecie Pomorskiej”, „Warmii i Mazurach”, „Przeglądzie Artystyczno-Literackim”, „Nivie”. Jego opowiadania, nowele i proza poetycka zostały opublikowane w antologiach i wydawnictwach okolicznościowych. Jest autorem m.in.:

• Leprozorium (Opowiadania) (1978)
• Wilia {Opowiadania} (1979)
• Idę sam (Opowiadania) (1979)
• Hotel pijany (Opowiadania) (1982)
• Witek poszukiwaczem skarbów (Powieść dla młodzieży) (1985)
• Jak odkryłem Amerykę (Powieść) (1990)
• Autostrada Westberlin-Hamburg (Opowiadania) (1992)
• Pełne zaskoczenie (Powieść dla młodzieży) (2003)
• Iść (Powieść) (2006)

Nagrody

• Nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. J. Papugi, ogłoszonym przez szczeciński oddział Związku Literatów Polskich na małe formy prozatorskie (1979)
• Nagroda w konkursie nie zrzeszonych w Związku Literatów Polskich na wiersz i miniaturę prozatorską.

Bibliografia

1. Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988 / praca zbiorowa pod red. Jana Chłosty. – Olsztyn : Towarzystwo Naukowe im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1991. – S. 107-108.