Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Pieszkowie: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „thumb|right|200px|Źródło: [http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/gallery,1,4233.html www.polskaniezwykla.pl] [[Image:…”) |
(Brak różnic)
|
Wersja z 17:58, 10 lut 2014
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony pod koniec XVI wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany na wzniesieniu, na terenie wsi Pieszkowo (niem. Petershagen). Wieś położona jest w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie.
Historia
Pierwsza świątynia w Pieszkowie powstała najprawdopodobniej niedługo po lokacji wsi w 1336 roku. Została on jednak zniszczona podczas wojny w roku 1414. Obecny kościół został ufundowany przez rodzinę Tettau z Tolka w 1593 roku. Drewniana wieża tego kościoła została zniszczona przez orkan w 1818 roku. W 1897 roku zastąpiono ją wieżą murowaną. Z tego samego okresu pochodzi zachodni szczyt korpusu nawowego. W czasach reformacji kościół przejęli ewangelicy. W wieku XVI i XVII kazania wygłaszano po polsku.. W 1945 roku świątynię przejęli katolicy, a kościół konsekrowano ku czci św. Magdaleny. W 1962 roku utworzono tu samodzielną parafię.
Opis
Jest to kościół orientowany, salowy, o cechach gotyckich. Wzniesiono go na rzucie wydłużonego prostokąta z cegły i częściowo otynkowano. Po stronie północnej znajduje się zakrystia, od południa kruchta a od zachodu wąska neogotycka wieża powiązana z nawą uskokowo-sterczynowym szczytem. Wieża w dolnej kondygnacji jest czworoboczna, w wyższej – sześcioboczna. W jej przyziemiu znajduje się kruchta, do której prowadzi portal ostrołukowy o profilowanych ościeżach. Wyżej umieszczono okna ostrołukowe różnej wielkości, a także okrągłe otwory okienne. Całość zwieńczono hełmem ostrosłupowym z kutym, żelaznym krzyżem na szczycie. Korpus nawowy przykryto dachem dwuspadowym z dachówki. We wnętrzu nawy zastosowano pozorne (drewniane) sklepienie kolebkowe.
Wyposażenie
Wystrój i wyposażenie kościoła utrzymane jest w stylu barokowym. Cechy tego stylu posiada m.in.:
- manierystyczny ołtarz główny, ufundowany w 1593 roku (polichromowany w 1717 roku, dwukrotnie odnawiany w XVIII wieku),
- ambona z 1691 roku (polichromowana w 1733 roku), wykonana prawdopodobnie przez Johanna Christopha Döbela,
- konfesjonał z lat 1686/1700 (polichromowany w 1737 roku),
- anioł chrzcielny z około 1720 roku.
Bibliografia
- Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 2 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 167.
- Skurzyński, Piotr: Warmia i polskie Dolne Prusy: przewodnik turystyczny / Piotr Skurzyński. – Gdynia : Wydawnictwo Region, 2012. – S. 64.