Kaplica pw. św. Rozalii w Kieźlinach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Utworzył nową stronę „thumb|right|200px| Fot 2009 rok.<br>Źródło: Dokumenty życia społecznego WBP w Olsztynie. [[Image: kosciol_rozalia_kiezlin…”) |
|||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | Kaplicę wybudowano po zarazie, jaka nawiedziła tę miejscowość w 1897 roku. Prace murarskie wykonał Franciszek Bulitta, a w dniu 19 września 1906 roku poświęcił ją dziekan olsztyński ksiądz [[ewim:Józef Teschner |Józef Teschner]] ku czci św. Rozalii, patronki dotkniętych zarazą. W latach 1968-1972 rozbudowano kaplicę o zakrystię i przedsionek. Od 1981 roku kaplica pełni funkcję kościoła parafialnego. | + | Kaplicę wybudowano po zarazie, jaka nawiedziła tę miejscowość w 1897 roku. Prace murarskie wykonał Franciszek Bulitta, a w dniu 19 września 1906 roku poświęcił ją dziekan olsztyński ksiądz [[ewim:Józef Teschner |Józef Teschner]] ku czci św. Rozalii, patronki dotkniętych zarazą. W latach 1968-1972 rozbudowano kaplicę o zakrystię i przedsionek. Od 1981 roku kaplica pełni funkcję [[ewim:Parafia pw. św. Rozalii w Kieźlinach|kościoła parafialnego]]. |
==Opis== | ==Opis== | ||
Wersja z 19:03, 3 lut 2014
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XX wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kaplicę wybudowano na terenie wsi Kieźliny (niem. Köslienen). Wieś położona jest w gminie Dywity, w powiecie olsztyńskim.
Historia
Kaplicę wybudowano po zarazie, jaka nawiedziła tę miejscowość w 1897 roku. Prace murarskie wykonał Franciszek Bulitta, a w dniu 19 września 1906 roku poświęcił ją dziekan olsztyński ksiądz Józef Teschner ku czci św. Rozalii, patronki dotkniętych zarazą. W latach 1968-1972 rozbudowano kaplicę o zakrystię i przedsionek. Od 1981 roku kaplica pełni funkcję kościoła parafialnego.
Opis
Kaplica została wzniesiona w stylu neogotyckim. Jest to obiekt z czerwonej cegły, pokryty dachówką. Ścianę frontową zdobią sterczyny, blendy (pomalowane na biało) i metalowy krzyż. Z drugiej strony nad szczytem wznosi się mała wieżyczka z sygnaturką. Na kościelnym szczycie wisi dzwon „Maryja” pochodzący z 1906 roku – ta sama data zachowała się na chorągiewce umieszczonej nad prezbiterium. Przybudówka do prezbiterium i kruchta są otynkowane i pomalowane na biało. W skromnym, jednonawowym wnętrzu z pierwotnego wyposażenia zachował się chór muzyczny ozdobiony charakterystycznym dla gotyku (i neogotyku) motywem łuku ostrego. Łukiem ostrym zamknięte są też okna przeszklone drobnymi tafelkami mlecznego szkła. W niszach po obu stronach prezbiterium znajdują się figury Chrystusa i Marii z gorejącym sercem. W latach 60-tych w oknie prezbiterium umieszczono barwny witraż przedstawiający patronkę kościoła.
Ciekawostki
- Przed kaplicą jeszcze po II wojnie światowej stał pomnik upamiętniający mieszkańców wsi, poległych w czasie I wojny światowej. Pod koniec lat sześćdziesiątych rozebrano go i na tym samym miejscu zbudowano kapliczkę Matki Bożej Królowej. Zdobi ją figura, którą przywieziono z cmentarza we Lwowie.
- Od 1995 roku w kaplicy znajdują się relikwie patronki, św. Rozalii, przywiezione z groty na Monte Pellegrino pod Palermo. Umieszczono je w niewielkiej, dekoracyjnej ramie, a łaciński napis objaśnia, że darczyńcą był Józef Krauze – dawny mieszkaniec Kieźlin.
Bibliografia
- Kopiczko, Andrzej: Kościoły i kaplice w Olsztynie / Andrzej Kopiczko. - Olsztyn : AD REM, 2000. – S. 25-28.
- Piotrkowska, Joanna: Ostre łuki i relikwie: pamiątki (nie tylko) dawnych / Joanna Piotrkowska // „Gazeta Olsztyńska”. – 2005, nr 117, Olsztyn Dzień po Dniu nr 521, s. 6.
Zobacz też
- Historia parafii, materiał zamieszczony na stronie internetowej Parafii św. Rozalii w Kieźlinach www.kiezliny.prv.pl [dostęp 17.10.2013 r.]
