Grzegorz Piotrowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzył nową stronę „(1974- ) – muzyk, kompozytor, producent muzyczny (pseud. „Grzech”) ==Biografia== Urodził się w 1974 roku w Olsztynie. Uznawany za jednego z najzdolniejszych sa…”) |
|||
Linia 36: | Linia 36: | ||
#Piotrowski, Grzegorz: ''Alchemik do końca życia : bracia Golcowie byli z nim na roku'' / Grzegorz Piotrowski ; rozm. Stanisław Brzozowski // „Gazeta Olsztyńska”. – 2001, nr 156, dod. „Magazyn”, s. 13. | #Piotrowski, Grzegorz: ''Alchemik do końca życia : bracia Golcowie byli z nim na roku'' / Grzegorz Piotrowski ; rozm. Stanisław Brzozowski // „Gazeta Olsztyńska”. – 2001, nr 156, dod. „Magazyn”, s. 13. | ||
#Mazgal, Ewa: ''Muzycy na 600-lecie bitwy jazzowo, folkowo i bardzo klasycznie'' / Ewa Mazgal // „Gazeta Olsztyńska”. – 2010, nr 162, s. 3. | #Mazgal, Ewa: ''Muzycy na 600-lecie bitwy jazzowo, folkowo i bardzo klasycznie'' / Ewa Mazgal // „Gazeta Olsztyńska”. – 2010, nr 162, s. 3. | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | <references/> | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== |
Wersja z 12:36, 16 cze 2011
(1974- ) – muzyk, kompozytor, producent muzyczny (pseud. „Grzech”)
Spis treści
Biografia
Urodził się w 1974 roku w Olsztynie. Uznawany za jednego z najzdolniejszych saksofonistów, kompozytorów i aranżerów młodego pokolenia. Ukończył studia na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Będąc jeszcze na studiach założył jazzową grupę „Alchemik”, w której występowali m.in. bracia Paweł i Łukasz Golcowie. Z tą formacją zdobył wiele wyróżnień i nagród na konkursach i festiwalach muzycznych. Obecnie mieszka w Warszawie i jest właścicielem jazzklubu „Mała i Czarna”, studia nagrań oraz wydawnictwa „Alchemik Records”.
Działalność artystyczna
Z grupą „Alchemik”, którą założył jeszcze na studiach (wespół z Robertem Lutym i Marcinem Murawskim), zdobył m.in. jedną z prestiżowych nagród na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Hoeilaart w Belgii. Nagroda ta stała się początkiem kariery zespołu oraz otworzyła drogę na sceny koncertowe w całej Europie (Hiszpania, Austria, Niemcy, Francja, Luksemburg)[1]. Z „Alchemikiem” muzyk nagrał trzy płyty oraz ścieżkę muzyczną do filmu Powiedz to Gabi w reż. Rolanda Rowińskiego. W roku 1999 rozpoczął pracę z formacją „Oxen”, która w 2007 rozrosła się do wieloosobowego zespołu i przyjęła nazwę „Big Oxen Band”. W latach 2009-2010 muzyk zaangażował się w szereg europejskich projektów muzycznych – m.in. wziął udział w projekcie polsko-norweskim „Aspiryna Blues”, w ramach którego powstał zespół „Karuzela Band” prezentujący twórczość Agnieszki Osieckiej w nowych, zaskakujących aranżacjach. Do innych ciekawych inicjatyw należy zaliczyć pracę z norweskimi zespołami „Akku”, „Nor–Pol Bridge”, w polsko-holenderskim projekcie „Grzech Piotrowski Quartet – Archipelago” oraz „Grzech Piotrowski World Orchestra” – międzynarodowej formacji, którą tworzy 30-osobowa grupa jazzowych i folkowych artystów.
Dyskografia
Z zespołem „Alchemik”
- Acoustic Jazz Sextet – 1998
- Sfera szeptów – 2001
- Powiedz to Gabi (soundtrack do filmu Powiedz to Gabi Rolanda Rowińskiego) – 2003
- Dracula in Bucharest – 2004
Z zespołem „Freedom Nation”
- Free At Least – 2000
Z zespołem “Oxen”
- Nexo – 2002
Autorskie albumy firmowane jako „Grzech Piotrowski”
- Sin – 2005
- Emotronica – 2009
Nagrody i wyróżnienia
- z zespołem „Alchemik”:
- 1997 – Jazz nad Odrą – nagroda dla zespołu „Alchemik” oraz solisty Marcina Muśnickiego
- 1997 – Jazz Juniors w Krakowie – wyróżnienie
- 1997 – Pomorska Jesień Jazzowa – Grand Prix
- 1998 – Jazz Hoeilaart (Belgia) – Grand Prix
- nagrody indywidualne:
- 2007 – Festiwal „Dwa Teatry” w Sopocie – Grand Prix za muzykę do sztuki Saksofon basowy Jozefa Skvoreckiego
Bibliografia
- Piotrowski, Grzegorz: Alchemik do końca życia : bracia Golcowie byli z nim na roku / Grzegorz Piotrowski ; rozm. Stanisław Brzozowski // „Gazeta Olsztyńska”. – 2001, nr 156, dod. „Magazyn”, s. 13.
- Mazgal, Ewa: Muzycy na 600-lecie bitwy jazzowo, folkowo i bardzo klasycznie / Ewa Mazgal // „Gazeta Olsztyńska”. – 2010, nr 162, s. 3.