Krzysztof Filip Kokoryn: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
 
[[Image:kkokoryn2.jpg|thumb|right|200px|Źródło: [http://www.kurekmazurski.pl/?art=9675&nr=11_10 www.kurekmazurski.pl] ]]
 
[[Image:kkokoryn2.jpg|thumb|right|200px|Źródło: [http://www.kurekmazurski.pl/?art=9675&nr=11_10 www.kurekmazurski.pl] ]]
 
[[Image:kkokoryn1.jpg|thumb|right|200px|''Portret''.<br>Źródło: [http://www.kurekmazurski.pl/?art=9675&nr=11_10 www.kurekmazurski.pl] ]]
 
[[Image:kkokoryn1.jpg|thumb|right|200px|''Portret''.<br>Źródło: [http://www.kurekmazurski.pl/?art=9675&nr=11_10 www.kurekmazurski.pl] ]]
 
+
[[Image:kkokoryn3.jpg|thumb|right|200px|''Kontrabasista'', olej na płótnie, 1987 r.<br>Źródło: Z kolekcji Jana Bogusza.]]
 +
[[Image:kkokoryn4.jpg|thumb|right|200px|''Kabaret'', olej na płótnie, 1987 r.<br>Źródło: Z kolekcji Jana Bogusza.]]
 +
[[Image:kkokoryn5.jpg|thumb|right|200px|''Autoportret 1987'', akryl na tekturze.<br>Źródło: Z kolekcji Jana Bogusza.]]
 
(1964- ) – malarz, rysownik, projektant, filmowiec
 
(1964- ) – malarz, rysownik, projektant, filmowiec
  
Linia 12: Linia 14:
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
 
Zajmuje się malarstwem, rysunkiem. Jego obrazy „to rzadkie połączenie syntezy i ekspresji. Ich bohaterowie – muzykanci i cyrkowcy, zwierzęta, drzewa i ekspresy do kawy mają charakterystyczny rzeźbiarski ciężar. Kokoryn stara się zawrzeć całą opowieść w jednym geście, przedmiocie, postaci. Tematyka, lapidarność formy - plamy intensywnego czystego koloru ujęte w gruby, ciemny kontur tworzą uwodzicielski styl tych obrazów.”<ref>''Krzysztof Kokoryn'', materiał zamieszczony na stronie internetowej [http://galeriaart.pl/bio.php?artist=kokoryn galeria.art.pl]</ref>
 
Zajmuje się malarstwem, rysunkiem. Jego obrazy „to rzadkie połączenie syntezy i ekspresji. Ich bohaterowie – muzykanci i cyrkowcy, zwierzęta, drzewa i ekspresy do kawy mają charakterystyczny rzeźbiarski ciężar. Kokoryn stara się zawrzeć całą opowieść w jednym geście, przedmiocie, postaci. Tematyka, lapidarność formy - plamy intensywnego czystego koloru ujęte w gruby, ciemny kontur tworzą uwodzicielski styl tych obrazów.”<ref>''Krzysztof Kokoryn'', materiał zamieszczony na stronie internetowej [http://galeriaart.pl/bio.php?artist=kokoryn galeria.art.pl]</ref>
 +
Odnosi kolejne sukcesy malarskie m.in. w Japonii, Niemczech i USA. Prezentuje swoje prace w prestiżowych galeriach na świecie. Jego malarstwo cieszy się powodzeniem, podobnie jak sztuka Wilhelma Sasnala i innych wybitnych polskich malarzy tzw. średniego pokolenia.<ref>Według informacji Jana Bogusza, kolekcjonera ponad 400 prac malarza (kwiecień 2011 r.)</ref>
  
 
==Wystawy==
 
==Wystawy==

Wersja z 06:36, 4 kwi 2011

Portret.
Źródło: www.kurekmazurski.pl
Kontrabasista, olej na płótnie, 1987 r.
Źródło: Z kolekcji Jana Bogusza.
Kabaret, olej na płótnie, 1987 r.
Źródło: Z kolekcji Jana Bogusza.
Autoportret 1987, akryl na tekturze.
Źródło: Z kolekcji Jana Bogusza.

(1964- ) – malarz, rysownik, projektant, filmowiec

Biografia

Urodził się 5 grudnia 1964 r. w Szczytnie. Jest absolwentem Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1992). Studiował malarstwo w pracowni prof. Rajmunda Ziemskiego, rysunek w pracowni prof. Czesława Radzkiego, film animowany w pracowni Daniela Szczechury. Aktualnie mieszka i tworzy w Bielsku Białej.

Działalność

Zajmuje się różnymi rodzajami technik filmowych. Jest autorem wielu filmów animowanych, zarówno bajek dla dzieci, jak i filmów dla dorosłych, wideoklipów oraz czołówek dla TVP Kultura. Projektuje również plakaty (m.in. Festiwal w Kazimierzu „Lato filmów 99”, Festiwale w Cieszynie „Nowe Horyzonty” 2002 i 2003) i okładki płyt. Zaprojektowana przez niego oraz Wojciecha Kliczkę okładka płyty Trebunie Tutki + Voo Voo-Nootki „Tischner” uzyskała nominację do Nagrody Akademii Fonograficznej Fryderyk 2008. Zajmuje się też malarstwem. Brał udział w wielu plenerach malarskich (m.in. w plenerach bezledzkich) oraz miał szereg wystaw indywidualnych i zbiorowych.

Twórczość

Zajmuje się malarstwem, rysunkiem. Jego obrazy „to rzadkie połączenie syntezy i ekspresji. Ich bohaterowie – muzykanci i cyrkowcy, zwierzęta, drzewa i ekspresy do kawy mają charakterystyczny rzeźbiarski ciężar. Kokoryn stara się zawrzeć całą opowieść w jednym geście, przedmiocie, postaci. Tematyka, lapidarność formy - plamy intensywnego czystego koloru ujęte w gruby, ciemny kontur tworzą uwodzicielski styl tych obrazów.”[1] Odnosi kolejne sukcesy malarskie m.in. w Japonii, Niemczech i USA. Prezentuje swoje prace w prestiżowych galeriach na świecie. Jego malarstwo cieszy się powodzeniem, podobnie jak sztuka Wilhelma Sasnala i innych wybitnych polskich malarzy tzw. średniego pokolenia.[2]

Wystawy

Swoje obrazy wystawiał w wielu miastach Polski i za granicą, m.in. w:

  • Galerii Prezydenta Warszawy (1993, 1996)
  • Galerii Garbary w Poznaniu (1993)
  • Kancelarii Basenbartz & Bartz w Warszawie (1994)
  • Galerii Antoniego Rząsy w Zakopanym (1995, 1997, 2001, 2002)
  • Galerii MDK w Lublinie (1997)
  • Galerii Art w Warszawie (1999)
  • Galerii Soho w Hadze (Holandia)
  • Galerii Wzgórze w Bielsko-Białej (2000)
  • Zamku w Janowcu, Galerii Art w Warszawie (2001)
  • Galerii MOK w Suwałkach, Piwnicy na Celnej w Bielsko-Białej, Galerii Przewiązka w Cieszynnie, Wencel w Krakowi (2002)
  • Caffe Karma w Warszawie (2003, 2005)
  • Will Corp. w Tokio (Japonia) (2003)
  • Nevin Kelly Gallery w Waszyngtonie (USA) (2004)
  • Domu Krakowskim w Norymberdze (Niemcy) (2005)

Nagrody i wyróżnienia

  • Nagroda w dziedzinie malarstwa na wystawie najlepszych dyplomów wyższych uczelni plastycznych z lat 1992-1993 (1993)
  • Wyróżnienie na festiwalu filmów studenckich w Krakowie za film „Tingiel Tangiel” (1993)
  • Nagroda publiczności; na festiwalu filmów o sztuce w Zakopanem za film dokumentalny o Antonim Rząsie pt. „Boży Drwal” (1995)
  • Nagroda na festiwalu wideoklipów Yach Film w Gdańsku za najlepszą animację – film „Wzgórze” dla zespołu Voo Voo (1999)
  • Nagroda na festiwalu wideoklipów Yach Film w Gdańsku za najlepszą animację – film „Zorzo” dla zespołu Voo Voo (2000)
  • Nagroda na festiwalu wideoklipów Yach Film w Gdańsku za najlepszy wideoklip dla dzieci – film „Magiczna załoga” dla Yapy i Magicznej Załogi (2001)

Przypisy

  1. Krzysztof Kokoryn, materiał zamieszczony na stronie internetowej galeria.art.pl
  2. Według informacji Jana Bogusza, kolekcjonera ponad 400 prac malarza (kwiecień 2011 r.)

Bibliografia

  1. Bachar, Jan: Plenery bezledzkie 1979-2001 : malarstwo, akwarela, gwasz, pastele, rysunek, grafika, rzeźba / Jan Bachar ; [zespół red. Jan Bachar et al.]. - Olsztyn : Edytor „Wers”, 2002. – S. 197.

Zobacz też

  • Krzysztof Kokoryn, materiał zamieszczony na stronie internetowej Spotkań z Filmem Górskim www.spotkaniazfilmemgorskim.pl/
  • T. J. Bogusz, Artysta, który smakuje życie, materiał zamieszczony na stronie internetowej „Kurka Mazurskiego” www.kurekmazurski.pl