Otto Besch

(1885-1966) – kompozytor, krytyk muzyczny

Biografia

Urodzony 14 lutego 1885 r. w Neuhausen koło Królewca. Jego ojcem był ksiądz ewangelicki. Od dzieciństwa obcował z muzyką na co dzień – w jego rodzinie bowiem zwyczajem było wspólne muzykowanie. Besch zamierzał początkowo zostać duchownym, jak jego ojciec – i nawet ukończył studia teologiczne – ale i tak ostatecznie poświęcił się rozwijaniu talentu oraz pasji, czyli muzyce. W tym kierunku też podjął naukę: zaczął edukację muzyczną pod kierunkiem Ottona Fiebacha (Królewiec), Filipa Rüfera (Sternschen) oraz Engelberta Humperdincka w berlińskiej Akademii później Muzycznej (1910-1914). Temu ostatniemu Bensch poświęcił potem swoją książkę. Swoje pierwsze recenzje z koncertów drukował w „Allgemeine Musikzeitung”. Potem – po osiedleniu się w Królewcu – zaczął publikować w „Hartungsche Zeitung” (stała współpraca). W tym samym czasie pracował też jako pedagog w królewieckim konserwatorium (zajęcia z kompozycji).

Twórczość

Muzyk skomponował m.in. wiele utworów na orkiestrę, dzieła ilustrujące wiersze Agnes Miegel oraz operę. Mocna więź Bescha z ziemią ojczystą miała swoje odzwierciedlenie nie tylko w tytułach, ale i w treści jego utworów – choćby w ich symbolice oraz jednoznacznej interpretacji: „Mojej muzyki nie rozumie ten, kto nie zna Prus Wschodnich. Jest ona wypełniona tym wszystkim, co wyróżnia ludzi i krajobraz tej ziemi” . Do jego popularniejszych dzieł należą, m.in.: Bauernpolka na orkiestrę, Ostpreussisches Bilderbuch suita na orkiestrę oraz Samländische Idylle na orkiestrę.

Bibliografia

1. Otto Besch //W: Chłosta, Jan: Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich / Jan Chłosta. – Olsztyn: Książnica Polska, 1999. - S. 13-14.