Bohdan Wilamowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 3: | Linia 3: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się 26 marca 1914 r. we wsi Skurpie w powiecie | + | Urodził się 26 marca 1914 r. we wsi Skurpie w powiecie działdowskim. W 1933 r. ukończył Seminarium Nauczycielskie w Działdowie, a w 1934 r. Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze w Toruniu. W 1937 r. ukończył szkołę podchorążych w Komorowie. Po rozpoczęciu wojny uczestniczył w kampanii wrześniowej jako podporucznik Wojska Polskiego. Podczas okupacji niemieckiej działał w ruchu partyzanckim Batalionów Chłopskich. Był współtwórcą konspiracyjnego [[Instytut Mazurski |Instytutu Mazurskiego]] (1943 r.), członkiem tajnego Związku Mazurów oraz autorem memoriałów (1940 r., 1943 r.) do konspiracyjnych władz polskich w sprawie powrotu Warmii i Mazur do Polski. W tym czasie poślubił Bożenę z Sukertów, córkę Emilii Sukertowej-Biedrawiny. W 1945 r. osiedlił się w Olsztynie. W latach 1950-1953 studiował ekonomię w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a następnie w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, gdzie uzyskał tytuł magistra (1954 r.). W 1964 r. uzyskał doktorat z zakresu nauk rolniczych. Habilitował się w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie w 1967 r., gdzie został mianowany docentem (1968 r.), a następnie profesorem nadzwyczajnym (1973 r.). Zmarł nagle 23 lutego 1985 r. podczas wygłaszania referatu w Kortowie. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
Wersja z 12:31, 13 gru 2010
(1914-1985) - działacz społeczny i polityczny, pracownik naukowo-dydaktyczny Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (pseud.: Bohdan Korolewicz)
Spis treści
Biografia
Urodził się 26 marca 1914 r. we wsi Skurpie w powiecie działdowskim. W 1933 r. ukończył Seminarium Nauczycielskie w Działdowie, a w 1934 r. Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze w Toruniu. W 1937 r. ukończył szkołę podchorążych w Komorowie. Po rozpoczęciu wojny uczestniczył w kampanii wrześniowej jako podporucznik Wojska Polskiego. Podczas okupacji niemieckiej działał w ruchu partyzanckim Batalionów Chłopskich. Był współtwórcą konspiracyjnego Instytutu Mazurskiego (1943 r.), członkiem tajnego Związku Mazurów oraz autorem memoriałów (1940 r., 1943 r.) do konspiracyjnych władz polskich w sprawie powrotu Warmii i Mazur do Polski. W tym czasie poślubił Bożenę z Sukertów, córkę Emilii Sukertowej-Biedrawiny. W 1945 r. osiedlił się w Olsztynie. W latach 1950-1953 studiował ekonomię w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a następnie w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, gdzie uzyskał tytuł magistra (1954 r.). W 1964 r. uzyskał doktorat z zakresu nauk rolniczych. Habilitował się w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie w 1967 r., gdzie został mianowany docentem (1968 r.), a następnie profesorem nadzwyczajnym (1973 r.). Zmarł nagle 23 lutego 1985 r. podczas wygłaszania referatu w Kortowie.
Działalność
W 1945 r. brał udział w reaktywowaniu Instytutu Mazurskiego w Olsztynie i należał do jego władz. Aktywnie działał w sprawie zagospodarowania województwa olsztyńskiego i wypracowania koncepcji rozwojowej regionu, m.in. od 1946 r. jako przewodniczący Komisji Gospodarczej i Odbudowy Mazurskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej. Współtworzył Akademię Administracyjną w Olsztynie (1945 r.) przekształconej w 1946 r. w Wyższą Szkołę Prawno-Ekonomiczną i w tymże roku w Studium Prawno-Administracyjne. Sprawował wiele odpowiedzialnych i kierowniczych funkcji w administracji i organizacjach społeczno-politycznych. Był członkiem pierwszej Mazurskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej i Prezydium Wojewódzkiego Komitetu Stronnictwa Ludowego (1945-1946), współorganizował Związek Młodzieży Wiejskiej „Wici” w województwie olsztyńskim i był pełnomocnikiem Zarządu Głównego Spółdzielni „Społem” na województwo olsztyńskie. W latach 1947-1949 był wicewojewodą olsztyńskim, a także posłem do Krajowej Rady Narodowej (1945–1946), do Sejmu Ustawodawczego (1947-1952) i Sejmu PRL (1957-1961). W latach 1961-1964 był też radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej i przewodniczącym Komisji Rolnej. Do 1949 r. był prezesem Zarządu Wojewódzkiego Polskiego Związku Zachodniego, współtworzył Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich (1956 r.), w którym kilkakrotnie pełnił funkcję wiceprezesa Rady Naczelnej i członka Prezydium Rady Naukowej. Był też członkiem Instytutu Zachodniego i Polskiego Towarzystwa Historycznego, współzałożycielem Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”, członkiem Rady Naukowej Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie oraz kolegium redakcyjnego „Komunikatów Mazursko-Warmińskich”. Pełnił też różne funkcje naukowe i społeczne w Akademii Rolniczo-Technicznej i komitetach specjalistycznych Polskiej Akademii Nauk.
Publikacje
Jest autorem ponad 40 prac naukowych, skryptów i rozpraw z zakresu ekonomiki rolnictwa w województwie olsztyńskim, publikowanych m.in. w „Komunikatach Mazursko-Warmińskich” i „Roczniku Olsztyńskim”. Był także współautorem monografii Biskupca, Działdowa, Węgorzewa i Morąga.
Nagrody i odznaczenia
Za długoletnią i wszechstronną działalność oraz pracę był wielokrotnie nagradzany i. odznaczany, m.in.:
- medalami i krzyżami partyzanckimi
- Krzyżem Grunwaldu III kl. i Virtuti Militari V kl.
- Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Złotą Odznaką „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”
- Odznaką „Zasłużonego Działacza Kultury”
- Nagrodą Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej (1968)
Ciekawostki
Imieniem Bohdana Wilamowskiego nazwana jest jedna z ulic w Olsztynie.
Bibliografia
- Całe życie Mazurom // „Dziennik Pojezierza”. – 1985, nr 41, s. 3.
- Oracki, Tadeusz: Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970 / Tadeusz Oracki. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1975, s. 189-191.
- Pantak, Jerzy: Ostatni wykład prof. Wilamowskiego / Jerzy Pantak // „Gazeta Olsztyńska”. – 1985, nr 47, s. 1, 2.
