Włodzimierz Bednarski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 13: | Linia 13: | ||
Debiutował 6 maja 1959 roku na scenie Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie w sztuce ''Trzy siostry'' Antoniego Czechowa w reż. Zofii Małynicz, Haliny Drohockiej w roli Wierszynina Aleksandra Ignatiewicza. Wystąpił w widowisku poetycko-muzycznym ''Wodewil i piosenka'' na deskach Teatru Ateneum w Warszawie reż. Kazimierza Rudzkiego. Następnie rozpoczął wędrówkę po teatrach Polski, by w 1969 roku wrócić do Warszawy. Występował w filmach i serialach telewizyjnych m. in. ''Potop'', ''Kazimierz Wielki'', ''Polskie drogi'', ''Dom'', ''Kariera Nikodema Dyzmy'', ''Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy'', ''Alternatywy 4'' i wielu innych. Grał w Teatrze Telewizji. Ma w swoim dorobku wiele ról w dubbingu filmów fabularnych i animowanych – ''Pogoda dla bogaczy'', ''Ja, Klaudiusz'', ''Simsonowie'', ''Flinstonowie''. Najbardziej rozpoznawalny jako Fred Flinston oraz Książę Ightorn w ''Gumisiach''. | Debiutował 6 maja 1959 roku na scenie Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie w sztuce ''Trzy siostry'' Antoniego Czechowa w reż. Zofii Małynicz, Haliny Drohockiej w roli Wierszynina Aleksandra Ignatiewicza. Wystąpił w widowisku poetycko-muzycznym ''Wodewil i piosenka'' na deskach Teatru Ateneum w Warszawie reż. Kazimierza Rudzkiego. Następnie rozpoczął wędrówkę po teatrach Polski, by w 1969 roku wrócić do Warszawy. Występował w filmach i serialach telewizyjnych m. in. ''Potop'', ''Kazimierz Wielki'', ''Polskie drogi'', ''Dom'', ''Kariera Nikodema Dyzmy'', ''Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy'', ''Alternatywy 4'' i wielu innych. Grał w Teatrze Telewizji. Ma w swoim dorobku wiele ról w dubbingu filmów fabularnych i animowanych – ''Pogoda dla bogaczy'', ''Ja, Klaudiusz'', ''Simsonowie'', ''Flinstonowie''. Najbardziej rozpoznawalny jako Fred Flinston oraz Książę Ightorn w ''Gumisiach''. | ||
− | ==Twórczość w Olsztynie== | + | ===Twórczość w Olsztynie=== |
W Olsztynie debiutował rolą Jana w ''Pierwszym dniu wolności'' Leona Kruczkowskiego w reż. [[Tadeusz Żuchniewski|Tadeusza Żuchniewskiego]], premiera 22 stycznia 1960 roku. M.in. wystąpił w przedstawieniach: | W Olsztynie debiutował rolą Jana w ''Pierwszym dniu wolności'' Leona Kruczkowskiego w reż. [[Tadeusz Żuchniewski|Tadeusza Żuchniewskiego]], premiera 22 stycznia 1960 roku. M.in. wystąpił w przedstawieniach: | ||
* ''Zielony gil'' M. de Tirso, jako Don Pedro, reż. [[Tadeusz Żuchniewski]], premiera 31 marca 1960 | * ''Zielony gil'' M. de Tirso, jako Don Pedro, reż. [[Tadeusz Żuchniewski]], premiera 31 marca 1960 |
Wersja z 21:16, 27 wrz 2010
(1935- ) – aktor teatralny i filmowy
Spis treści
Biografia
Urodził się 27 marca 1935 roku w Lesznie. Ukończył w 1959 roku Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Pracował w teatrach:
- 1959-1962 – Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie
- 1963-1969 – Teatr Dramatyczny w Szczecinie
- 1969-1974 – Teatr Narodowy w Warszawie
- 1974-1981 – Teatr Nowy w Warszawie
- 1981-1990 – Teatr Popularny w Warszawie
- 1990-1992 - Teatr Szwedzka 2/4
Twórczość
Debiutował 6 maja 1959 roku na scenie Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie w sztuce Trzy siostry Antoniego Czechowa w reż. Zofii Małynicz, Haliny Drohockiej w roli Wierszynina Aleksandra Ignatiewicza. Wystąpił w widowisku poetycko-muzycznym Wodewil i piosenka na deskach Teatru Ateneum w Warszawie reż. Kazimierza Rudzkiego. Następnie rozpoczął wędrówkę po teatrach Polski, by w 1969 roku wrócić do Warszawy. Występował w filmach i serialach telewizyjnych m. in. Potop, Kazimierz Wielki, Polskie drogi, Dom, Kariera Nikodema Dyzmy, Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy, Alternatywy 4 i wielu innych. Grał w Teatrze Telewizji. Ma w swoim dorobku wiele ról w dubbingu filmów fabularnych i animowanych – Pogoda dla bogaczy, Ja, Klaudiusz, Simsonowie, Flinstonowie. Najbardziej rozpoznawalny jako Fred Flinston oraz Książę Ightorn w Gumisiach.
Twórczość w Olsztynie
W Olsztynie debiutował rolą Jana w Pierwszym dniu wolności Leona Kruczkowskiego w reż. Tadeusza Żuchniewskiego, premiera 22 stycznia 1960 roku. M.in. wystąpił w przedstawieniach:
- Zielony gil M. de Tirso, jako Don Pedro, reż. Tadeusz Żuchniewski, premiera 31 marca 1960
- Wesele S. Wyspiański, jako Poeta, reż. Stanisław Bugajski, premiera 26 listopada 1960
- Noc cudów K. I. Gałczyński, jako Rączka, reż. Stanisław Bugajski, premiera 18 marca 1961
- Kres wędrówki R. C. Sheriff, jako Stanhope, reż. Stanisław Bugajski, premiera 13 maja 1961
- Nawrócony diabeł M. Gyarfas, jako Posłaniec, reż. Tadeusz Żuchniewski, premiera 3 września 1961
- Zemsta A. Fredry, jako Papkina, reż. Tadeusz Żuchniewski, premiera 4 listopada 1961
- Wielki szef W. R. Penn, jako Adam Santon, reż. Jowita Pieńkiewicz, premiera 8 lutego 1962
- Barbara Radziwiłłówna A. Feliński, jako poseł Bony oraz Zygmunta Augusta, reż. Jowita Pieńkiewicz, premiera 14 kwiecień 1962
- Śluby panieńskie A. Fredro, jako Gustaw, reż. Zbigniew Mak, premiera 18 października 1962
Recenzent, Janusz Segiet wspominał olsztyńskie lata aktora „[Włodzimierz Bednarski] przebijał się do ról coraz większych i lepszych. Z powodzeniem łączył jakby dwie specjalności: historyczną i współczesną, a jeszcze konkretniej: lubił zarówno kostium z przeszłości, jak i współczesny mundur wojskowy. Wspominany jest jako świetny Poeta w „Weselu” (…), jako Jan w „Pierwszym dniu wolności” Kruczkowskiego, jako Zygmunt Augusta w dramacie Felińskiego „Barbara Radziwiłłówna”. (…) Król w wykonaniu Bednarskiego nie tylko ukazywał szlachetny upór w walce o utrzymanie autorytetu monarchy, ale ujawniał całą złożoność charakteru, nieprzeciętną wrażliwość, bogactwo wewnętrznych motywów” [1].
Nagrody i odznaczenia
- 1962 – Nagroda na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę tytułową Zygmunta Augusta w Barbarze Radziwiłłównie w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie
- 1963 – Wyróżnienie na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę tytułową w Hamlecie w Teatrze Polskim w Bydgoszczy
- 1967 – Nagroda publiczności Szczecina Bursztynowy Pierścień
- 1967 – Nagroda IX Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Jagona w Otellu w Teatrze Dramatycznym w Szczecinie
- 1968 – Nagroda za rolę tytułową w Ryszardzie III w Teatrze Dramatycznym w Szczecinie
- 1968 – Nagroda Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie za wybitne osiągnięcia artystyczne i działalność społeczną
- 1968 - Nagroda publiczności Szczecina Bursztynowy Pierścień
- 1969 – Nagroda na XI Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Hotspura w Henryku IV w Teatrze Dramatycznym w Szczecinie
- 1975 – Srebrny Krzyż Zasługi
- Złoty Krzyż Zasługi
Bibliografia
- Prusiński, Tadeusz : Jest teatr w Olsztynie / Tadeusz Prusiński. – Olsztyn : Teatr im. Stefana Jaracza, 2005
- Segiet, Janusz: Portretów olsztyńskich ciąg dalszy / Janusz Segiet. – Olsztyn : Gray Goblin, 2006. – S. 43.
Przypisy
- ↑ Segiet Janusz, Portretów olsztyńskich ciąg dalszy, Olsztyn, Gray Goblin, 2006, S. 43
Zobacz też
- http://www.filmpolski.pl/fp/index.php/111027 Filmografia aktora
- http://www.filmweb.pl/person/Włodzimierz+Bednarski-5907
- http://www.e-teatr.pl/pl/osoby/539.html#start Kariera teatralna i filmowa