Edward Klemens: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Utworzył nową stronę „thumb|right|200px|Źródło: thumb|right|200px|Źródło: (1939-2006) – nauczyciel, historyk, działacz społecz…”)
 
(Nagrody i odznaczenia)
Linia 29: Linia 29:
 
*Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989)  
 
*Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989)  
 
*Medalem Wojewody Ciechanowskiego za wybitne osiągnięcia w rozwoju kultury województwa ciechanowskiego (1995)  
 
*Medalem Wojewody Ciechanowskiego za wybitne osiągnięcia w rozwoju kultury województwa ciechanowskiego (1995)  
*Nagrodą im. Zygmunta Glogera w Ogólnopolskim Konkursie w dziedzinie upowszechniania kultury staropolskiej i ludowej.(1995)  
+
*Nagrodą im. Zygmunta Glogera w Ogólnopolskim Konkursie w dziedzinie upowszechniania kultury staropolskiej i ludowej(1995)  
*Nagrodami Ministra Oświaty i Wychowania (1975, 1984, 1985)  
+
*Nagrodami Ministra Oświaty i Wychowania (1975, 1984, 1985)  
*Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej (1996)  
+
*Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej (1996)
  
 
==Ciekawostki==
 
==Ciekawostki==

Wersja z 19:11, 9 wrz 2010

Źródło:
Źródło:

(1939-2006) – nauczyciel, historyk, działacz społeczno-oświatowy, kronikarz, publicysta

Biografia

Urodził się 9 września 1939 r. w Warszawie jako drugie dziecko Kazimierza i Heleny z domu Walczak. Po wojnie rodzina Klemensów przeniosła się do Ciechanowa. Tam Edward ukończył Szkołę Podstawową, a następnie w wieku dziewięciu lat w roku 1948 wstąpił do służby liturgicznej. Następnie ukończył Niższe Seminarium Duchowne w Płocku i w 1960 r. podjął naukę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na wydziale nauk humanistycznych o kierunku filozofia. Po trzech latach studiów przeniósł się na Uniwersytet Warszawski, gdzie w 1965 r. ukończył studia egzaminem magisterskim z historii. W listopadzie 1967 r. wstąpił w związek małżeński z Marią Wojtanis, a następnego roku wspólnie z żoną przeniósł się do Lidzbarka Welskiego i tam osiadł na stałe. W 1979 r. ukończył podyplomowe studia z zakresu organizacji i zarządzania oświatą

Działalność

Po ukończeniu studiów w 1965 r. podjął pracę w Liceum Ogólnokształcącym w Knyszynie, gdzie uczył historii i łaciny. Następnie został instruktorem muzycznym w Powiatowym Domu Kultury i nauczycielem dochodzącym w Liceum Ogólnokształcącym dla pracujących w Pasłęku. W latach 1969-1975 pełnił funkcję kierownika Powiatowego Ośrodka Metodycznego i wizytatora szkół w Wydziale Oświaty i Kultury w Działdowie. Jednocześnie był nauczycielem w Szkole Podstawowej Nr 2 i Liceum dla Pracujących w Lidzbarku. W latach 1975-1981 pełnił funkcję wicedyrektora Zbiorczej Szkoły Gminnej w Lidzbarku, natomiast w latach 1981-1992 był dyrektorem Liceum Ogólnokształcącym im. K. K. Baczyńskiego w Lidzbarku. W roku 1996 został powołany na stanowisko dyrektora zaocznych szkół prywatnych Zespołu Edukacji Wiedza. Stanowisko to pełnił aż do śmierci 21 marca 2006 r. Od momentu zamieszkania w Lidzbarku badał i porządkował historię tego miasta. W 1976 r. założył Towarzystwo Miłośników Lidzbarka Welskiego, którego prezesem był od momentu powstania Towarzystwa do 1999 r. Z jego inicjatywy wprowadzono obchody Dni Lidzbarka, uporządkowano dzieje Lidzbarka i okolic, ufundowano dwa pomniki poświęcone Królowi Władysławowi Jagiełłę, Juliuszowi Kraziewiczowi, trzy pomniki poświęcone zamordowanym mieszkańcom Lidzbarka i okolic w czasach II wojny światowej oraz wiele tablic pamiątkowych. Zorganizowano także Miejskie Muzeum Historyczne oraz Harcówkę dla młodzieży. Prowadził też działalność w Radach Narodowych oraz Froncie Jedności Narodu. Od 1991 był członkiem Rady Społeczno-Naukowej Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego.

Publikacje

Jest autorem siedmiotomowej kroniki Miasta i Gminy Lidzbark oraz wielu innych publikacji na temat Lidzbarka i okolic. Opublikował m.in.:

  • Lidzbark Welski. Z dziejów miasta i okolic (1976)
  • Lidzbark Welski. Informator turystyczny (1978)
  • Lidzbark Welski. Z dziejów miasta i gminy (1992)
  • Lidzbark. Karty z dziejów miasta (1993)
  • Górzno. Szkic z dziejów miasta i okolic (1995)
  • Lidzbark-Żuromin 1999 r., 700-lecie Lidzbarka Welskiego. Księga Pamiątkowa 1301-2001 (2001).

Jest również współautorem prac poświęconych m.in. Górznieńsko-Lidzbarskimu Parkowi Krajobrazowemu, Parafii pod wezwaniem Świętego Wojciecha w Lidzbarku czy historii Liceum Ogólnokształcącego im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Lidzbarku. Jego artykuły o dziejach Lidzbarka i okolic ukazywały się na łamach „Tygodnika Ciechanowskiego” i „Naszej Gazety Lidzbarskiej”

Nagrody i odznaczenia

Za swoją pracę został uhonorowany wieloma nagrodami, m.in.:

  • Odznaką Honorową Zasłużonym dla Warmii i Mazur (1972)
  • Odznaką Honorową Za Zasługi Dla Województwa Ciechanowskiego (1979)
  • Złotym Krzyżem Zasługi (1979)
  • Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (1981)
  • Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1982)
  • Odznaką Honorową Zasłużony Działacz Kultury (1983)
  • Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989)
  • Medalem Wojewody Ciechanowskiego za wybitne osiągnięcia w rozwoju kultury województwa ciechanowskiego (1995)
  • Nagrodą im. Zygmunta Glogera w Ogólnopolskim Konkursie w dziedzinie upowszechniania kultury staropolskiej i ludowej(1995)
  • Nagrodami Ministra Oświaty i Wychowania (1975, 1984, 1985)
  • Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej (1996)

Ciekawostki

W dniu 28 marca 2008 r. w Jeleniu koło Lidzbarka odbyła się uroczystość nadania Muzeum Etnograficznemu imienia Edwarda Klemensa.

Bibliografia

  1. Zawacka, Magdalena: Wielki Pasjonata Ziemi Michałowskiej - Edward Klemens / Magdalena Zawacka // „Rocznik Działdowski”. – 2007, t. VII, s. 84-85.

Zobacz też