Witolda Czerniawska: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 25: Linia 25:
  
 
#Czerniawska, Witolda: ''Dzisiaj to brzmi jak bajka : pięćdziesięciolecie pracy aktorskiej Witoldy Czerniawskiej'' / rozm. Anna Kochanowska // „Warmia i Mazury”. – 1989, nr 19, s. 16.
 
#Czerniawska, Witolda: ''Dzisiaj to brzmi jak bajka : pięćdziesięciolecie pracy aktorskiej Witoldy Czerniawskiej'' / rozm. Anna Kochanowska // „Warmia i Mazury”. – 1989, nr 19, s. 16.
#Matulewicz, Tadeusz: ''Wileńskie rodowody'' / Tadeusz Matulewicz. – Olsztyn : Wers, 2005. – S. 219-225: ''Witoldy Czerniawskiej teatralna droga''
+
#Matulewicz, Tadeusz: ''Wileńskie rodowody'' / Tadeusz Matulewicz. – Olsztyn : Wers, 2005. – S. 219-225.
#Segiet, Janusz: ''Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983
+
#Segiet, Janusz: ''Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983.
  
 
== Przypisy ==
 
== Przypisy ==

Wersja z 22:45, 12 sie 2010

Witolda Czerniawska w sztuce Wielka liczba Wisławy Szymborskiej, 1978
Źródło: Prusiński Tadeusz, Jest teatr w Olsztynie, Olsztyn, 2005.
(1918-2005) - aktorka

Biografia

Urodziła się 5 czerwca 1914 r. w majątku Ostrów, w powiecie mohylewskim na Białorusi. Rodzina zamieszkała w Warszawie, gdzie Witolda uczyła się w Gimnazjum im. E. Orzeszkowej i prywatnej szkole Stefana Świętorzeckiego. Maturę zdała w 1934 roku. Rozpoczęła studia w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie, jednak ich nie ukończyła. Zdała egzamin eksternistyczny. Wróciła do Wilna i statystowała jako adeptka w Teatrze na Pohulance (1935-1937), następnie zaangażowała się do Teatru w Grodnie (1938-1939). W czasie wojny należała do zespołu wileńskiego Teatru „Lutnia”. W 1946 roku z mężem Józefem i rodziną opuścili Wilno. Aktorka zamieszkała z mężem w Ełku, gdzie występowała w Wojewódzkim Teatrze Objazdowym (1946-1948) oraz uczyła w szkole średniej handlowej (eklamy, biologii, higieny [1]. W latach 1950-1956 występowała w Teatrze im. Węgierki w Białymstoku, w latach 1956-1959 w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, w latach 1960-1963 w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku u dyrektora Zygmunta Hübnera, 1964-1966 Teatrze Polskim w Bydgoszczy i od 1966 roku Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Na emeryturę przeszła w 1980 roku. W wolnych chwilach zajmowała się tkactwem pod opieką Izabeli Podlasieckiej w klubie „Akces”. Zmarła 12 czerwca 2005 r.

Działalność

Lubiła kontakty z ludźmi oraz działalność społeczną. W Ełku oprócz występów scenicznych zajmowała się amatorskimi zespołami szkolnymi. Przedstawienie Krakowiacy i górale prezentowali w Białymstoku. W Białymstoku była radną Wojewódzkiej Rady Narodowej, w Bydgoszczy prowadziła zespół amatorski w szkole dla niewidomych. W Olsztynie udzielała się w pracy społecznej w Towarzystwie Kultury Teatralnej. Przygotowywała młodzież III Liceum Ogólnokształcącego do konkursów recytatorskich. Prowadziła zajęcia z kultury słowa w Teatrze Lalek i w Wyższej Szkole Pedagogicznej.

Twórczość

Role teatralne

Pierwszą główną rolą była Klara w Zemście A. Fredry w reż. Stanisława Brylińskiego (1939) w Teatrze w Grodnie. Aktorka lubiła role charakterystyczne. W Olsztynie znaczące role zagrała w sztukach Osiem kobiet Roberta Thomasa (1967), Grube ryby Bałuckiego (1972), Zabawa w koty Istvana Örkèny (1973), rolę Baby Jagi w sztuce Dwa klony E. Szwarca (1974), Anielcię w Non stopie M. Z. Borowicza (1975), Michalisię w Znachorze T. Dołęgi (1976), tytułową w Domu Bernardy Alba F. G. Lorci (1977), Józefinę w Wariatce z Chaillot J. Giraudoux (1977), Damę i Zosię w Dziadach A. Mickiewicza (1977) Stworzyła wiele kreacji aktorskich. W Olsztynie artystka obchodziła jubileusz 40-lecia pracy aktorskiej. Z okazji tej przygotowano premierę Wielkiej liczby Wisławy Szymborskiej (29.10.1978) w reż. Zbigniewa Wróbla.

Role filmowe

  • 1956 – w filmie Warszawska syrenka reż. Tadeusz Makarczyński
  • 1970 – w filmie Pierścień księżnej Anny reż. Maria Kaniewska
  • 1976 – w serialu filmowym Wakacje reż. Annete Olsen
  • 1979 - w serialu filmowym W słońcu i w deszczu reż. Sylwester Szyszko

Nagrody i odznaczenia

  • Aktorka uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978)
  • Medalem 40-lecia PRL

Bibliografia

  1. Czerniawska, Witolda: Dzisiaj to brzmi jak bajka : pięćdziesięciolecie pracy aktorskiej Witoldy Czerniawskiej / rozm. Anna Kochanowska // „Warmia i Mazury”. – 1989, nr 19, s. 16.
  2. Matulewicz, Tadeusz: Wileńskie rodowody / Tadeusz Matulewicz. – Olsztyn : Wers, 2005. – S. 219-225.
  3. Segiet, Janusz: Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983.

Przypisy

  1. Czerniawska, Witolda: Dzisiaj to brzmi jak bajka : pięćdziesięciolecie pracy aktorskiej Witoldy Czerniawskiej, Rozm. Anna Kochanowska, „Warmia i Mazury”, 1989, nr 19, s. 16.