Maksymilian Kubacki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
Linia 80: | Linia 80: | ||
*Wspomnienia | *Wspomnienia | ||
− | **Jerzy Korkozowicz ‘’Ostatnie pożegnanie”, Oleczek Halina. Kazimiera i Stanisław Zielińscy, Zbigniew Połoniewicz ’Profesor Maksymilian Kubacki. Wspomnienia absolwenta”, Czajkowski Antoni „Wspomnienia o profesorze” Gębura Jezry „Anegdota o profesorze Kubackim” | + | **Jerzy Korkozowicz ‘’Ostatnie pożegnanie”, |
+ | **Oleczek Halina. Kazimiera i Stanisław Zielińscy, Zbigniew Połoniewicz ’Profesor Maksymilian Kubacki. Wspomnienia absolwenta”, | ||
+ | **Czajkowski Antoni „Wspomnienia o profesorze” Gębura Jezry „Anegdota o profesorze Kubackim” | ||
*Internet | *Internet | ||
Linia 91: | Linia 93: | ||
*Z działalności Katolickiego Stowarzyszenia ‘’Civitas Christiana” 11/2008 | *Z działalności Katolickiego Stowarzyszenia ‘’Civitas Christiana” 11/2008 | ||
− | http://e-civitas.pl/z-dzialalnosci-katolickiego-stowarzyszenia-civitas-christiana-112008/ | + | **http://e-civitas.pl/z-dzialalnosci-katolickiego-stowarzyszenia-civitas-christiana-112008/ |
[[Kategoria: Organizatorzy i animatorzy kultury|Kubacki,Maksymilian]] | [[Kategoria: Organizatorzy i animatorzy kultury|Kubacki,Maksymilian]] |
Wersja z 09:10, 5 mar 2020
(1930-1973) – nauczyciel, działacz społeczny, animator kultury
Biografia
Urodził się we Francji 31 grudnia 1930 r. w miejscowości Ensisheim koło Kolmar w Alzacji, w rodzinie polskiego emigranta Ignacego Jurdeczki (uczestnika Powstania Wielkopolskiego z 1918 r.) i Marty ze Zdrojków. Jego ojciec pochodził z Chojna koło Rawicza, a do Francji wyemigrował w poszukiwaniu pracy po I wojnie światowej. Jego matka pochodziła z rodziny mieszkającej w miejscowości Rożental, położonej koło Nowego Miasta Lubawskiego.
W 1936 r. Marceli wrócił wraz z rodziną do Rożentala. Tutaj rozpoczął naukę szkolną i mimo okupacji hitlerowskiej kontynuował ją na tajnych kompletach.
Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 r. ukończył klasę siódmą i zdał egzamin wstępny do gimnazjum w Lubawie. W tym samym roku rodzina przeprowadziła się do Ostródy. W 1949 r. ukończył gimnazjum, a kilka lat później studia na Wydziale Historii Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. W tym czasie zamieszkał we wsi Reszki, w gminie Samborowo, w powiecie ostródzkim.
W 1957 r. ożenił się z Joanną Walentynowicz, która przyjechała do Polski z rodziną z Wileńszczyzny,z Nowych Święcian.
Zmarł 8 października 1973 r. Został pochowany na cmentarzu w Rożentalu koło Ostródy. Żona Joanna zmarła w 1998 r. Spoczywa również na cmentarzu w Rożentalu.
Działalność
Po ukończeniu gimnazjum, w odpowiedzi na apel władz, zgłosił się do pracy we wsi Reszki, w charakterze nauczyciela niekwalifikowanego. Tutaj pracował aż do 1972 r. Niemal od samego początku podjął działalność społeczną i kulturalną. Zorganizował we wsi Ochotniczą Straż Pożarną. Zaangażował ludzi w budowę remizy strażackiej. Mając na uwadze problemy integracji ludności napływowej i autochtonicznej, a także pielęgnowanie wartości kultury ludu mazurskiego, zorganizował w 1950 r. wiejski zespół pieśni i tańca. Składał się on z mieszkańców wielu okolicznych wsi, a jego program opierał się głównie na starych melodiach i tańcach mazurskich, w tym pieśniach zebranych przez Gustawa Gizewiusza. Zespół uczestniczył nie tylko w uroczystościach powiatowych i wojewódzkich, ale także brał udział w licznych konkursach i przeglądach ogólnopolskich, zorganizowanych m.in. w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Lublinie, Szczecinie.
W 1972 r. objął stanowisko dyrektora Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku. Należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, w którym pełnił liczne funkcje - od poziomu gminy do władz wojewódzkich. Był też aktywnym działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego – w ognisku, oddziale powiatowym, a także w Zarządzie Okręgu, w którym przez dwie kadencje pełnił funkcję wiceprezesa. Udzielał się w Związku Hodowców Koni, hodował konie rasowe. Angażował się w zachowanie koni zanikającej rasy z oszmiany, przywiezionych przez osiedlającą się ludność z Wileńszczyzny. Był myśliwym, zaangażowanym w działalność Koła Łowieckiego.
Ponieważ biegle władał językiem niemieckim, zajmował się pomocą ludności niemieckiej przy załatwianiu wszelkich formalności związanych z wyjazdami w ramach łączenia rodzin do RFN czy NRD w latach 60-tych i 70-tych
Był również rolnikiem i hodowcą. Aby uniknąć obowiązkowego w tamtych czasach wstąpienia do PZPR, zaczął uprawiać działkę rolną, należącą do szkoły. Później dokupił i wydzierżawił dodatkowo ziemie uprawne. Pozwoliło mu to na przynależność do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego
Zdjęcia
Ciekawostki
- W Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie powstała w 1980 roku praca magisterska pt. ,, Działalność Maksymiliana Kubackiego na tle życia kulturalnego Ostródy w latach 1961 – 1971” napisana przez Magdalenę Chojnowską.
- W marcu 1995 r. powstało „Ostródzkie Towarzystwo Muzyczne im. Maksymiliana Kubackiego”, które krzewi jego idee, prowadząc Społeczną Szkołę Muzyczną I-go i II-go stopnia z uprawnieniami szkoły publicznej i Ognisko Muzyczne.
- Na budynku szkoły znajduje się tablica poświęcona Maksymilianowi Kubackiemu
- W 2010 r. Chór „Harmonia” z Czarnkowa koncertował w Ostródzie i Morągu i zaśpiewał pod tablicą Maksymiliana Kubackiego, byłego dyrygenta choru.
Odznaczenia
- Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego za tajne nauczanie w czasie wojny
- Złota Odznaka Zasłużonych dla Warmii i Mazur
- Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury
Bibliografia
Źródła drukowane:
- Kulig Ewa „Ostróda. Z dziejów miasta i okolic”, Olsztyn, Pojezierze, 1976,s.344-345
- Peter Tadeusz „Portrety Ostródzian” od XIV wieku do współczesności”, Ostróda, 2016, s. 246-247
- Łaszyn Stefan „Liceum Pedagogiczne nr 2 w Bartoszycach Klasy Ukraińskie1956-1970”, Bartoszyce-Olsztyn 2018, s. 146, 147, 153, 265, 299, 320-322, 333, 394, 548, 564, 565, 591, 599, 628, 629, 764, 767, 798
- Haliccy Gertruda i Lucjan „Czarnkowski Dom Kultury”, Nadnoteckie Echa, Czarnków 2004, s.5, 22
- Michał Górzny „Ćwierć wieku z pieśnią na Ustach” Czarnków 2018
- Stuligrosz Stefan „Piórkiem Słowika”, Media Rodzina of Poznań, 1995, s.58
- Peter Tadeusz „Zasłużeni Ostródzianie. Maksymilian Kubacki”, Gazeta Ostródzka, 4-9 czerwca 1998, Nr 23, s.8
- Korkozowicz Jerzy „Wycieczka na Łomnicę”, Olsztyn, Pojezierze, 1983, s.149
- Górzny Michał. „Chór męski Harmonia”, Nadnoteckie Echa, 30 listopad 1998, nr 22, s.6
- Podolska Elżbieta „Jego pasją była muzyka”, Obchody 100-lecia urodzin Maksymiliana Kubackiego, patrona Ostródzkiego Towarzystwa Muzycznego, "Gazeta Ostródzka" 18-25 wrzesień 2008, nr 38, s.7
- Połoniewicz Zbigniew „Muzyczny jubileusz”, Rozmaitości Ostródzkie, wrzesień 2008, nr 9, s.22 ( artykuł podpisał: Absolwent, był wówczas wicestarostą Ostródy))
- Podolska Elżbieta „Tak się śpiewa tylko w Wielkopolsce!”, Nadnoteckie Echa, Czarnków 2010, nr 39, s.10
- Kroniki, sprawozdania, dokumentacja:
- Powiatowego Domu Kultury w Czarnkowie
- Studium Nauczycielskiego w Ostródzie
- Społecznego Ogniska Muzycznego w Ostródzie
- Archiwum domowe - dokumenty, zdjęcia, Klip wideo z Uroczystości 100-lecia Urodzin M. Kubackiego z sali ostródzkiego zamku 17 wrzesień 2008
- Wspomnienia
- Jerzy Korkozowicz ‘’Ostatnie pożegnanie”,
- Oleczek Halina. Kazimiera i Stanisław Zielińscy, Zbigniew Połoniewicz ’Profesor Maksymilian Kubacki. Wspomnienia absolwenta”,
- Czajkowski Antoni „Wspomnienia o profesorze” Gębura Jezry „Anegdota o profesorze Kubackim”
- Internet
- Ostródzkie Towarzystwo Muzyczne im. Maksymiliana Kubackiego http://www.otm-sztuka.pl
- Oficjalna strona chóru ‘’Harmonia” MCK Czarnków
- https://harmonia-czarnkow.pl.tl/HARMONIA-_-na-mazurach.htm
- Z działalności Katolickiego Stowarzyszenia ‘’Civitas Christiana” 11/2008