Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pasymiu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image: kosciol_serce_pasym_1a.jpg|thumb|right|200px|Fot. Mieczysław Kalski]] | [[Image: kosciol_serce_pasym_1a.jpg|thumb|right|200px|Fot. Mieczysław Kalski]] | ||
[[Image: kosciol_serce_pasym_3a.jpg|thumb|right|200px|Fot. Mieczysław Kalski]] | [[Image: kosciol_serce_pasym_3a.jpg|thumb|right|200px|Fot. Mieczysław Kalski]] | ||
| − | |||
[[Image: kosciol_serce_pasym_4a.jpg|thumb|right|200px|Fot. Mieczysław Kalski]] | [[Image: kosciol_serce_pasym_4a.jpg|thumb|right|200px|Fot. Mieczysław Kalski]] | ||
Wersja z 10:43, 19 cze 2015
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w drugiej połowie XIX wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany na terenie Pasymia (niem. Passenheim), po przeciwnej stronie rynku starego miasta, na miejscu dawnego zamku krzyżackiego (obecna ulica Księdza Barczewskiego).
Historia
Budowę kościoła rozpoczęto 7 września 1873 roku, a zakończono jego poświęceniem w dniu 8 grudnia 1876 roku. Budowniczymi byli: mistrz murarski Maciej Toffel i cieśla Zimmermann, obaj z Olsztyna. W dniu 22 czerwca 1884 roku konsekracji nowej świątyni dokonał biskup Filip Krementz ku czci Najświętszego Serca Jezusowego i Matki Boskiej Różańcowej. Prawa parafialne przyznano temu kościołowi 24 lutego 1901 roku.
Opis
Jest to kościół neogotycki, wzniesiony na planie prostokąta z czerwonej cegły, na fundamencie z kamienia polnego. Przylega do niego niższe, wielobocznie zamknięte prezbiterium i wieża dzwonnicza po przeciwległej stronie. Korpus budowli, w którym wyróżniono transept, opięty został szkarpami, a jej elewacje podzielono ostrołukowymi otworami okiennymi. Wnętrze nawy przykryte zostało drewnianym stropem płaskim, wzmocnionym belkami, imitującym otwartą więźbę dachową. Przy kościele znajduje się budynek plebani, zapewne z początku XX wieku.
Wyposażenie
Wystrój i wyposażenie wnętrza jest jednorodne i utrzymane w stylu neogotyckim. Składają się na nie: ołtarz główny, dwa ołtarze boczne, ambona, prospekt organowy, baptysterium z chrzcielnicą, ławki oraz witraże o świetlistych, głęboko nasyconych barwach. W lewym ołtarzu bocznym umieszczono cenny obraz przedstawiający Matkę Boską Różańcową ze św. Dominikiem i św. Klarą, namalowany w 1898 roku przez Juliusza Franka z Monachium.
Ciekawostki
- Powstanie kościoła jest przykładem współpracy między katolikami i ewangelikami. Między innymi kamienie na fundamenty przekazali bezpłatnie gospodarze obu wyznań z Pasymia i okolicy. Cegłę na wzniesienie budowli dostarczył bezpłatnie właściciel cegielni w Słoneczniku – Langermann (ewangelik).
Bibliografia
- Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 2 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn: Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 220.
- Liżewska, Iwona: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej / Iwona Liżewska, Wiktor Knercer. – Olsztyn: Remix; Związek Gmin Mazurskich „Jurand”, 1998. – S. 92.
Zobacz też
Linki
- Zabytki Pasymia, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.pasym.pl [dostęp 09.12.2013 r.]
