Marceli Jurdeczka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Linia 22: | Linia 22: | ||
[[Category:Lubawa (gmina wiejska)|Jurdeczka,Marceli]] | [[Category:Lubawa (gmina wiejska)|Jurdeczka,Marceli]] | ||
[[Category:Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Jurdeczka,Marceli]] | [[Category:Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Jurdeczka,Marceli]] | ||
− | |||
[[Category:1945-1989|Jurdeczka,Marceli]] | [[Category:1945-1989|Jurdeczka,Marceli]] | ||
[[Category:1990-|Jurdeczka,Marceli]] | [[Category:1990-|Jurdeczka,Marceli]] |
Wersja z 09:04, 13 paź 2014
(1930-?) – nauczyciel, działacz społeczny, animator kultury
Spis treści
Biografia
Urodził się we Francji 31 grudnia 1930 r. w miejscowości Ensisheim koło Kolmar w Alzacji, w rodzinie polskiego emigranta Ignacego Jurdeczki i Marty ze Zdrojków. Jego ojciec pochodził z Chojna koło Rawicza, a do Francji wyemigrował w poszukiwaniu pracy po I wojnie światowej. Jego matka pochodziła z rodziny mieszkającej w miejscowości Rożental, położonej koło Nowego Miasta Lubawskiego. W 1936 r. Marceli wrócił wraz z rodziną do Rożentala. Tutaj rozpoczął naukę szkolną i mimo okupacji hitlerowskiej kontynuował ją na tajnych kompletach. Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 r. ukończył klasę siódmą i zdał egzamin wstępny do gimnazjum w Lubawie. W tym samym roku rodzina przeprowadziła się do Ostródy. W 1949 r. ukończył gimnazjum, a kilka lat później studia na Wydziale Historii Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. W tym czasie zamieszkał we wsi Reszki, w gminie Samborowo, w powiecie ostródzkim. Zmarł w połowie lat 80-tych XX wieku. Został pochowany na cmentarzu w Rożentalu koło Ostródy.
Działalność
Po ukończeniu gimnazjum, w odpowiedzi na apel władz, zgłosił się do pracy we wsi Reszki, w charakterze nauczyciela niekwalifikowanego. Tutaj pracował aż do 1972 r. Niemal od samego początku podjął działalność społeczną i kulturalną. Mając na uwadze problemy integracji ludności napływowej i autochtonicznej, a także pielęgnowanie wartości kultury ludu mazurskiego, zorganizował w 1950 r. wiejski zespół pieśni i tańca. Składał się on z mieszkańców wielu okolicznych wsi, a jego program opierał się głównie na starych melodiach i tańcach mazurskich, w tym pieśniach zebranych przez Gustawa Gizewiusza. Zespół uczestniczył nie tylko w uroczystościach powiatowych i wojewódzkich, ale także brał udział w licznych konkursach i przeglądach ogólnopolskich, zorganizowanych m.in. w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Lublinie, Szczecinie. W 1972 r. objął stanowisko dyrektora Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku. Należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, w którym pełnił liczne funkcje - od poziomu gminy do władz wojewódzkich. Był też aktywnym działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego – w ognisku, oddziale powiatowym, a także w Zarządzie Okręgu, w którym przez dwie kadencje pełnił funkcję wiceprezesa.
Ciekawostki
w 1970 r. Telewizja Polska nagrała w Reszkach specjalny reportaż pt. Wesołe mazurskie, aby pokazać problemy integracyjne ludności, jej dorobek i wkład nauczyciela w rozwój kultury wsi.
Bibliografia
- Maziejuk, Henryk: U siebie we wsi / Henryk Maziejuk // „Zarzewie”. – 1971, nr 2, s. 3-4.
- Peter, Tadeusz: Marceli Jurdeczka, działacz społeczny i kulturalny / Tadeusz Peter // „Ziemia Ostródzka”. – 1986, nr 4, s. 15-17.
- Połoniewicz, Zbigniew: Marceli Jurdeczka / Zbigniew Połoniewicz // „Ziemia Ostródzka”. – 1987, nr 1, s. 14.