Krzysztof Filip Kokoryn: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
 
Linia 8: Linia 8:
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 5 grudnia 1964 r. w Szczytnie. Jest absolwentem Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1992). Studiował malarstwo w pracowni prof. Rajmunda Ziemskiego, rysunek w pracowni prof. Czesława Radzkiego, film animowany w pracowni Daniela Szczechury. Aktualnie mieszka i tworzy w Bielsku Białej. Syn [[Jan Kokoryn|Jana Kokoryna]] i brat [[Olga Kokoryn |Olgi Kokoryn]] – malarzy.  
+
Urodził się 5 grudnia 1964 r. w [[ewim:Szczytno|Szczytnie]]. Jest absolwentem Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1992). Studiował malarstwo w pracowni prof. Rajmunda Ziemskiego, rysunek w pracowni prof. Czesława Radzkiego, film animowany w pracowni Daniela Szczechury. Aktualnie mieszka i tworzy w Bielsku Białej. Syn [[Jan Kokoryn|Jana Kokoryna]] i brat [[Olga Kokoryn |Olgi Kokoryn]] – malarzy.  
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==

Aktualna wersja na dzień 11:10, 15 lip 2014

Jam Session, olej na płótnie, 1987 r.
Źródło: Z kolekcji Tadeusza Jana Bogusza.
Kabaret, olej na płótnie, 1987 r.
Źródło: Z kolekcji Tadeusza Jana Bogusza.
Kontrabasista, olej na płótnie, 1987 r.
Źródło: Z kolekcji Tadeusza Jana Bogusza.
W Tatrach, pastel/kreda, 1984 r.
Źródło: Z kolekcji Tadeusza Jana Bogusza.
Autoportret 1987, akryl na tekturze.
Źródło: Z kolekcji Tadeusza Jana Bogusza.

(1964- ) – malarz, rysownik, projektant, filmowiec (psud. YUKO)

Biografia

Urodził się 5 grudnia 1964 r. w Szczytnie. Jest absolwentem Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1992). Studiował malarstwo w pracowni prof. Rajmunda Ziemskiego, rysunek w pracowni prof. Czesława Radzkiego, film animowany w pracowni Daniela Szczechury. Aktualnie mieszka i tworzy w Bielsku Białej. Syn Jana Kokoryna i brat Olgi Kokoryn – malarzy.

Działalność

Zajmuje się różnymi rodzajami technik filmowych. Jest autorem wielu filmów animowanych, zarówno bajek dla dzieci, jak i filmów dla dorosłych, wideoklipów oraz czołówek dla TVP Kultura.

Filmografia

  • 1992 – „Tingiel Tangel” (wyróżnienie na festiwalu filmów studenckich w Krakowie w 1993 r.)
  • 1994 – „Boży Drwal” (dokumentalny, wyróżniony nagrodą publiczności na festiwalu filmów o sztuce w Zakopanem w 1995 r.)
  • 1995 – „Fabryka Bajek 1” (5 filmów animowanych wg polskich bajek i legend)
  • 1997 – „Fabryka Bajek 2” (4 filmy animowane wg polskich bajek i legend)
  • 1999 – „Wzgórze” (wideoklip dla zespołu Voo Voo)
  • 2001 – „Zorro” (wideoklip dla zespołu Voo Voo) – nagrodzone za najlepszą animację na festiwalu wideoklipów „Yach Film” w Gdańsku na jego kolejnych edycjach, „Arterie” (wideoklip dla zespołu Program)
  • 2002 – „Kasztanki” (wideoklip dla zespołu Voo Voo); „Magiczna Załoga” dla Pana Yapy i Magicznej Załogi, nagrodzona za najlepszy wideoklip dla dzieci
  • 2002-2003 – zwiastun firmowy Festiwalu „Nowe Horyzonty” w Cieszynie
  • 2004 – spot reklamowy dla ONZ „Narzekacze”, spot reklamowy dla Fundacji Świętego Mikołaja
  • 2005 – Dżingle dla TVP Kultura „Narzekacze” i „Orkiestra w Łódce”, Dżingle festiwalu „Spotkania z Filmem Górskim” w Zakopanem
  • 2007 – spot reklamowy dla Fundacji Batorego „Równe Szanse”, spot reklamowy dla Filantropów „Dobroczyńca Roku”
  • 2007-2008 – spot reklamowy dla Polskiego Towarzystwa Onkologicznego[1]

Projektuje również plakaty (m.in. Festiwal w Kazimierzu „Lato filmów 99”, Festiwale w Cieszynie „Nowe Horyzonty” 2002 i 2003) i okładki płyt („Music For Moderns” The Lounge Art. Ensemble, Erskine, Carpemter, Sheppard – Cover Art 2005; „...YHAA...” Grupa Furmana 2008). Zaprojektowana przez niego oraz Wojciecha Kliczkę okładka płyty Trebunie Tutki + Voo Voo-Nootki „Tischner” uzyskała nominację do Nagrody Akademii Fonograficznej Fryderyk 2008.

Twórczość

Zajmuje się też malarstwem i rysunkiem. Brał udział w wielu plenerach malarskich (m.in. w plenerach bezledzkich) oraz miał szereg wystaw indywidualnych i zbiorowych. Jego obrazy „to rzadkie połączenie syntezy i ekspresji. Ich bohaterowie – muzykanci i cyrkowcy, zwierzęta, drzewa i ekspresy do kawy mają charakterystyczny rzeźbiarski ciężar. Kokoryn stara się zawrzeć całą opowieść w jednym geście, przedmiocie, postaci. Tematyka, lapidarność formy - plamy intensywnego czystego koloru ujęte w gruby, ciemny kontur tworzą uwodzicielski styl tych obrazów.”[2] Odnosi kolejne sukcesy malarskie m.in. w Japonii, Niemczech i USA. Prezentuje swoje prace w prestiżowych galeriach na świecie. Jego malarstwo cieszy się powodzeniem, podobnie jak sztuka Wilhelma Sasnala i innych wybitnych polskich malarzy tzw. średniego pokolenia.[3]

Wystawy

Swoje obrazy wystawiał w wielu miastach Polski i za granicą, m.in. w:

  • Galerii Prezydenta Warszawy (1993, 1996)
  • Galerii Garbary 48 w Poznaniu (1993)
  • Kancelarii Basenbartz & Bartz w Warszawie (1994)
  • Dyplom 92–93 Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie (1994)
  • Galerii Antoniego Rząsy w Zakopanym (1995, 1997, 2001, 2002)
  • Galerii MDK w Lublinie (1997)
  • Galerii Art w Warszawie (1999) - Niebieski ptak
  • Galerii Soho w Hadze (Holandia)
  • Galerii Wzgórze w Bielsko-Białej (2000) - Psy
  • Zamku w Janowcu, Galerii Art w Warszawie (2001) - Gąszcze
  • Galerii MOK w Suwałkach, Piwnicy na Celnej w Bielsko-Białej, Galerii Przewiązka w Cieszynie, Wencel w Krakowie (2002) - Sceny przyjemne i Film
  • Caffe Karma w Warszawie (2003, 2005)
  • Will Corp. w Tokio (Japonia) (2003, 2006)
  • Nevin Kelly Gallery w Waszyngtonie (USA) (2004)
  • Domu Krakowskim w Norymberdze (Niemcy) (2005)
  • „JAZZ” Bielskie Centrum Kultury w Bielsku-Białej (2006)
  • Galeria ART w Warszawie (2006)
  • Turerzy – Massala – Bialsko-Biała (2007) - ZWIERZĘTA
  • Galeria Bielska BWA (2008)

Stale współpracuje z: Nevin Kelly Gallery Waszyngton (USA), Will Corp. Tokio (Japonia), Galeria Art. Warszawa, Galeria Antoniego Rząsy Zakopane, Galeria Bielska BWA.

Nagrody i wyróżnienia

  • Nagroda w dziedzinie malarstwa na wystawie najlepszych dyplomów wyższych uczelni plastycznych z lat 1992-1993 (1993)
  • Wyróżnienie na festiwalu filmów studenckich w Krakowie za film „Tingiel Tangiel” (1993)
  • Nagroda publiczności; na festiwalu filmów o sztuce w Zakopanem za film dokumentalny o Antonim Rząsie pt. „Boży Drwal” (1995)
  • Nagroda na festiwalu wideoklipów Yach Film w Gdańsku za najlepszą animację – film „Wzgórze” dla zespołu Voo Voo (1999)
  • Nagroda na festiwalu wideoklipów Yach Film w Gdańsku za najlepszą animację – film „Zorzo” dla zespołu Voo Voo (2000)
  • Nagroda na festiwalu wideoklipów Yach Film w Gdańsku za najlepszy wideoklip dla dzieci – film „Magiczna załoga” dla Yapy i Magicznej Załogi (2001)
  • statuetka Juranda 2007 za wybitne osiągnięcia plastyczne (2008)

Przypisy

  1. T. J. Bogusz, Prywatna Galeria Malarstwa i Rysunku Anny i Tadeusza Boguszów - Archiwum, tadeuszjanbogusz@interia.pl
  2. Krzysztof Kokoryn, materiał zamieszczony na stronie internetowej galeria.art.pl
  3. Według informacji Tadeusza Jana Bogusza, kolekcjonera niemal 500 prac malarza (kwiecień 2011 r.)

Bibliografia

  1. Bachar, Jan: Plenery bezledzkie 1979-2001 : malarstwo, akwarela, gwasz, pastele, rysunek, grafika, rzeźba / Jan Bachar ; [zespół red. Jan Bachar et al.]. - Olsztyn : Edytor „Wers”, 2002. – S. 197.

Zobacz też

  • Krzysztof Kokoryn, materiał zamieszczony na stronie internetowej Spotkań z Filmem Górskim www.spotkaniazfilmemgorskim.pl/
  • T. J. Bogusz, Artysta, który smakuje życie, materiał zamieszczony na stronie internetowej „Kurka Mazurskiego” www.kurekmazurski.pl