Józef Mikucki: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Linia 2: Linia 2:
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 16 grudnia 1948 r. w Morągu. Już w drugiej klasie morąskiego liceum, wraz z [[Hubert Zając| Hubertem Zającem]], założył zespół wykonujący piosenki „The Beatles”. W 1966 roku, po powiększeniu składu zespołu do czterech osób, powstała grupa „Ketony”, która wygrała wojewódzkie eliminacje Ogólnopolskiego Festiwalu Muzyki Nastolatków. Niestety w eliminacjach regionalnych, w Gdańsku, zespół nie osiągnął sukcesu.<ref>Finał tego festiwalu odbył się także w Gdańsku, na stadionie „Lechii”. Zwyciężył wówczas zespół „Skaldowie”.</ref>Po ukończeniu liceum rozpoczął naukę w Studium Nauczycielskim w Ełku, a potem znów wrócił do Morąga, gdzie założył [[74 Maszyna Rytmiczna| „74 Maszynę Rytmiczną”]].<ref>Nazwa pochodziła od legendarnej „74 Grupy Biednych” z Ustki, z którą członkowie „Maszyny Rytmicznej” byli zaprzyjaźnieni.</ref> W roku 1974 brał udział w ogólnopolskich eliminacjach w Bydgoszczy i tam zostaje zakwalifikowany do koncertu debiutów na Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu. Od drugiej połowy lat siedemdziesiątych koncertuje w restauracjach olsztyńskich oraz lokalach niemieckich (Hamburg, Lubeka, Kolonia). Otrzymuje też od niemieckiej agencji propozycję utworzenia grupy muzycznej i pracy na statku pasażerskim. Do zespołu (nazwanego „Pink Elephant”) zaprasza muzyków olsztyńskich: [[Bronisław Woronko| Bronisława Woronko]], [[Włodzimierz Czech| Włodzimierza Czecha]] i [[Wacław Kosowicz| Wacława Kosowicza]] i na statku „Astor”, wyruszył w trzymiesięczny rejs po Atlantyku w okolicach Ameryki Środkowej i Południowej. W 1982 roku wrócił do kraju i aktywnie udzielał się w zespołach olsztyńskich (m.in. w restauracji „Nowoczesna”). Pracował także jako instruktor w Klubie Garnizonowym oraz jako wodzirej podczas wieczorków organizowanych w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych w [[Dom Środowisk Twórczych w Olsztynie| Domu Środowisk Twórczych w Olsztynie]]. Zmarł 22 lutego 2004 r. i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Morągu.
+
Urodził się 16 grudnia 1948 r. w [[ewim:Morąg|Morągu]]. Już w drugiej klasie morąskiego liceum, wraz z [[Hubert Zając| Hubertem Zającem]], założył zespół wykonujący piosenki „The Beatles”. W 1966 roku, po powiększeniu składu zespołu do czterech osób, powstała grupa „Ketony”, która wygrała wojewódzkie eliminacje Ogólnopolskiego Festiwalu Muzyki Nastolatków. Niestety w eliminacjach regionalnych, w Gdańsku, zespół nie osiągnął sukcesu.<ref>Finał tego festiwalu odbył się także w Gdańsku, na stadionie „Lechii”. Zwyciężył wówczas zespół „Skaldowie”.</ref>Po ukończeniu liceum rozpoczął naukę w Studium Nauczycielskim w Ełku, a potem znów wrócił do Morąga, gdzie założył [[74 Maszyna Rytmiczna| „74 Maszynę Rytmiczną”]].<ref>Nazwa pochodziła od legendarnej „74 Grupy Biednych” z Ustki, z którą członkowie „Maszyny Rytmicznej” byli zaprzyjaźnieni.</ref> W roku 1974 brał udział w ogólnopolskich eliminacjach w Bydgoszczy i tam zostaje zakwalifikowany do koncertu debiutów na Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu. Od drugiej połowy lat siedemdziesiątych koncertuje w restauracjach olsztyńskich oraz lokalach niemieckich (Hamburg, Lubeka, Kolonia). Otrzymuje też od niemieckiej agencji propozycję utworzenia grupy muzycznej i pracy na statku pasażerskim. Do zespołu (nazwanego „Pink Elephant”) zaprasza muzyków olsztyńskich: [[Bronisław Woronko| Bronisława Woronko]], [[Włodzimierz Czech| Włodzimierza Czecha]] i [[Wacław Kosowicz| Wacława Kosowicza]] i na statku „Astor”, wyruszył w trzymiesięczny rejs po Atlantyku w okolicach Ameryki Środkowej i Południowej. W 1982 roku wrócił do kraju i aktywnie udzielał się w zespołach olsztyńskich (m.in. w restauracji „Nowoczesna”). Pracował także jako instruktor w Klubie Garnizonowym oraz jako wodzirej podczas wieczorków organizowanych w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych w [[Dom Środowisk Twórczych w Olsztynie| Domu Środowisk Twórczych w Olsztynie]]. Zmarł 22 lutego 2004 r. i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Morągu.
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
Linia 10: Linia 10:
 
<references/><br>
 
<references/><br>
  
[[Category:Olsztyn|Mikucki, Józef]] [[Category:Powiat ostródzki|Mikucki, Józef]] [[Category:Muzycy|Mikucki, Józef]] [[Category:1945-1960|Mikucki, Józef]] [[Category:1961-1970|Mikucki, Józef]] [[Category:1971-1980|Mikucki, Józef]] [[Category:1981-1990|Mikucki, Józef]] [[Category:1991-2000|Mikucki, Józef]] [[Category:2001-2010|Mikucki, Józef]] [[Category:2011-2020|Mikucki, Józef]]
+
[[Category:Olsztyn|Mikucki, Józef]] [[Category:Powiat ostródzki|Mikucki, Józef]] [[Category:Muzycy, kompozytorzy i piosenkarze|Mikucki, Józef]] [[Category:1945-1989|Mikucki, Józef]] [[Category:1990-|Mikucki, Józef]] [[Category:Morąg (gmina miejsko-wiejska)|Mikucki, Józef]]

Wersja z 11:14, 3 sie 2014

(1948-2004) – muzyk, wokalista

Biografia

Urodził się 16 grudnia 1948 r. w Morągu. Już w drugiej klasie morąskiego liceum, wraz z Hubertem Zającem, założył zespół wykonujący piosenki „The Beatles”. W 1966 roku, po powiększeniu składu zespołu do czterech osób, powstała grupa „Ketony”, która wygrała wojewódzkie eliminacje Ogólnopolskiego Festiwalu Muzyki Nastolatków. Niestety w eliminacjach regionalnych, w Gdańsku, zespół nie osiągnął sukcesu.[1]Po ukończeniu liceum rozpoczął naukę w Studium Nauczycielskim w Ełku, a potem znów wrócił do Morąga, gdzie założył „74 Maszynę Rytmiczną”.[2] W roku 1974 brał udział w ogólnopolskich eliminacjach w Bydgoszczy i tam zostaje zakwalifikowany do koncertu debiutów na Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu. Od drugiej połowy lat siedemdziesiątych koncertuje w restauracjach olsztyńskich oraz lokalach niemieckich (Hamburg, Lubeka, Kolonia). Otrzymuje też od niemieckiej agencji propozycję utworzenia grupy muzycznej i pracy na statku pasażerskim. Do zespołu (nazwanego „Pink Elephant”) zaprasza muzyków olsztyńskich: Bronisława Woronko, Włodzimierza Czecha i Wacława Kosowicza i na statku „Astor”, wyruszył w trzymiesięczny rejs po Atlantyku w okolicach Ameryki Środkowej i Południowej. W 1982 roku wrócił do kraju i aktywnie udzielał się w zespołach olsztyńskich (m.in. w restauracji „Nowoczesna”). Pracował także jako instruktor w Klubie Garnizonowym oraz jako wodzirej podczas wieczorków organizowanych w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych w Domu Środowisk Twórczych w Olsztynie. Zmarł 22 lutego 2004 r. i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Morągu.

Bibliografia

  1. Matulewicz, Tadeusz: Z Morąga na Głowę Cukru : Olsztyńskie Dinozaury: Józef Mikucki / Tadeusz Matulewicz // „Dziennik Północy”. – 1990, nr 38, s. 5.

Przypisy

  1. Finał tego festiwalu odbył się także w Gdańsku, na stadionie „Lechii”. Zwyciężył wówczas zespół „Skaldowie”.
  2. Nazwa pochodziła od legendarnej „74 Grupy Biednych” z Ustki, z którą członkowie „Maszyny Rytmicznej” byli zaprzyjaźnieni.