Pałac w Łęgowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Utworzył nową stronę „[[Image: palac_legowo_1.jpg|thumb|right|250px|Elewacja frontowa.<br>Źródło: [http://wrota.warmia.mazury.pl/kisielice_gmina_miejsko_wiejska/images/stories/kisielice/m…”) |
(→Zobacz też) |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| − | *''Legowo - Langenau'', materiał zamieszczony na stronie internetowej | + | *''Legowo - Langenau'', materiał zamieszczony na stronie internetowej [http://www.ostpreussen.net/ostpreussen/orte.php?bericht=806&gl806=0#gl806 www.ostpreussen.net] [dostęp 24.02.2014 r.] |
| − | [http://www.ostpreussen.net/ostpreussen/orte.php?bericht=806&gl806=0#gl806 www.ostpreussen.net] [dostęp 24.02.2014 r.] | ||
[[Category:Obiekty architektury]] | [[Category:Obiekty architektury]] | ||
Wersja z 14:31, 1 mar 2014
Zabytek architektury wzniesiony w pierwszej połowie XVIII wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Rezydencja została wybudowana na terenie wsi Łęgowo (niem. Langenau). Wieś położona jest w powiecie iławskim, w gminie Kisielice.
Historia
Pierwsze informacje na temat istniejącego w tym miejscu majątku ziemskiego pochodzą z aktu lokacyjnego nadanego wsi w 1387 roku. Od 1532 roku dobra te znajdowały się w rękach biskupa Pomezanii Georga von Polentza. Jego spadkobiercy wznieśli tutaj niewielki parterowy dwór o prostej bryle. W latach 1730-1740 Samuel von Polentz przebudował tą rezydencję na wzór pałacu znajdującego się w Kamieńcu. Powstały budynek miał dwie kondygnacje. Nad wejściem znajdowały się herby rodzin von Polentz i von Kleist. Na parterze mieścił się hol z klatką schodową i sala ogrodowa. Około 1850 roku ostatnia spadkobierczyni Łęgowa wyszła za mąż za Alberta von Beneckendorf und von Hindenburg, właściciela sąsiednich dóbr w Ogrodzieńcu. Na przełomie lat 1862-1863 do pałacu dobudowano dużą salę, a całemu obiektowi nadano charakter budowli neogotyckiej. Pałac został spalony w 1945 roku. Zachowały się tylko pozostałości zespołu podworskiego – czworaki z końca XVIII wieku.
Opis
Był to budynek murowany z cegły, dwukondygnacyjny, podpiwniczony z użytkowym poddaszem. Składał się z korpusu głównego i dwóch skrzydeł bocznych, dobudowanych do elewacji ogrodowej. Całość złożona była na rzucie litery C i przykryta dachami wielospadowymi, krytymi dachówką. Budynek ozdobiono bogatym detalem architektonicznym. Nad wejściami zastosowano szczyty schodkowe (w elewacji frontowej dodatkowo z wieżyczkami) i okna ostrołukowe, ozdobne gzymsy i sztukaterie.
Wyposażenie
We wnętrzach znajdowały się stiukowe dekoracje, sufity kasetonowe, kominki z piaskowca z dekoracją w stylu późnorenesansowym i rokokowym oraz fajansowe piece – jeden datowany na 1753 rok. W pałacu znajdowały się także liczne portrety właścicieli i ich przodków. Wiadomo, że były tam m.in. wizerunki: biskupa sambijskiego, Jerzego von Polentza i jego małżonki, Samuela von Polentza (zm. 1721 roku) i jego żony Elżbiety z domu Wernsdorff, ich syna, generała majora Samuela von Polentza (zm. 1746 roku) oraz portret Henrietty Charlotty zu Eulenburg, z domu Tettau (zm. 1784 roku).
Bibliografia
- Kluk, Iwona Beata: Zamki, pałace i dwory w okolicach Susza dawniej i dziś / Iwona Beata Kluk // W: Susz : z dziejów miasta i okolic / pod red. Janusza Cygańskiego. - Olsztyn : Muzeum Warmii i Mazur, 2006. – S. 117.
- Niesiobędzki, Wiesław: Zamki, pałace, dwory i inne zabytki powiatu iławskiego : przewodnik historyczno-krajoznawczy / Wiesław Niesiobędzki. - Iława : Wydawnictwo Tekst 2003. – S. 37-40.
Zobacz też
- Legowo - Langenau, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.ostpreussen.net [dostęp 24.02.2014 r.]
