Janina Zakrzyńska-Paradowska: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
(Przypisy)
Linia 37: Linia 37:
 
<references/>
 
<references/>
  
[[Category:Aktorzy i reżyserzy|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]] [[Category:Teatr|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]][[Category:Olsztyn|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]] [[Category:Elbląg|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]] [[Category:1945-1960|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]] [[Category:1961-1970|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]] [[Category:1971-1980|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]] [[Category:1981-1990|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]]
+
[[Category:Aktorzy i reżyserzy|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]] [[Category:Teatr|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]][[Category:Olsztyn|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]] [[Category:Elbląg|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]] [[Category:1945-1989|Zakrzyńska-Paradowska,Janina]]

Wersja z 12:33, 15 lip 2014

Fot. prywatne archiwum Marii Fiternickiej
Źródło: Adamiak Irena, 90 lat ZASP, „Tydzień w Elblągu”. – 2009, nr 4, s. 26.

(1899-1989) – aktorka Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie oraz Sceny w Elblągu

Biografia

Urodziła się ur. 20 lipca 1899 r. W latach 20 XX w. pracowała w Teatrze Polskim w Wilnie. Po wojnie, w 1945 r. grała w lubelskim Teatrze Miejskim, zaś od 1947 r. – w ówczesnym Teatrze Miejskim im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Określano ją jako „osobę niezwykłej dobroci i skromności, o wielkim intelekcie, pełną ciepła, gościnną, która żyła dla teatru, a grała z serca, ciepło, emocjami”. Aktorka pisała również wiersze oraz teksty piosenek do spektakli [1]. Mieszkała w Elblągu przy ul. 1 Maja. Została wdową. Przyjaźniła się z Eugenią Śnieżko-Szafnaglową. Zmarła 26 marca 1989 r. w Elblągu.

Kariera teatralna

Bibliografia

  1. Adamiak, Irena: 90 lat ZASP / Irena Adamiak // „Tydzień w Elblągu”. – 2009, nr 4, s. 26.
  2. Janik, Agata: Teraz grają dla innej publiczności... / Agata Janik // http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/46282.html
  3. Segiet, Janusz: Zmarła Janina Zakrzyńska Janusz Segiet / „Gazeta Olsztyńska”. - 1989, nr 76, s. 6.

Przypisy

  1. Śpiąca Królewna Stanisława Płonki-Fiszera w reż. Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej (premiera 22 grudnia 1957 r. w Teatrze im. Stefana Jaracza Olsztyn-Elbląg ; Zaczarowana złotówka Heleny Bychowskiej w reż. Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej (premiera 19 grudnia 1959 r. w Teatrze im. Stefana Jaracza Olsztyn-Elbląg) ; Czerwone pantofelki Paula Kestera w reż. Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej (premiera 9 grudnia 1962 r. w Teatrze im. Stefana Jaracza Olsztyn-Elbląg) ; w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie - Czerwone pantofelki Hansa Christiana Andersena (reż.: Henryk Gońda) (premiera 27 stycznia 1963 r.).