Kino „Odrodzenie” w Olsztynie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 5: | Linia 5: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
Kino Odrodzenie otwarto 7 października 1949 r. w przedwojennym budynku Hotelu Deutsches Haus. Wypalone mury hotelu rozebrano po wojnie na cegłę z myślą o odbudowie pozostawiając jedynie jego najstarszą część, czyli budynek dawnego „Capitolu” – kina zaprojektowanego przez Ericha Mendelsohna (w miejscu sali teatralnej hotelu). Po dwóch latach remontu w tej właśnie części budynku uruchomiono kino. Kino funkcjonowało do 1966 r. Mimo ponawianych remontów stan techniczny budynku pogarszał się z roku na rok. Złożyły się na to skutki zniszczeń wojennych, wypalenie wnętrza budynku, osłabienie fundamentów po podniesieniu poziomu wód powierzchniowych w wyniku zniszczenia wodociągów i kanalizacji, niewłaściwie przeprowadzona odbudowa oraz wzmagający się ruch uliczny, co powodowało pękanie murów. W latach 60-tych stale zamknięty był jeden z balkonów grożący zawaleniem, z czasem zamknięto również drugi. Kino zakończyło działalność nagle 7 lipca 1966 r. Konieczną rozbiórkę budynku rozpoczęto w lutym 1967 r. Wyposażenie kina zostało przekazane innym podobnym placówkom. | Kino Odrodzenie otwarto 7 października 1949 r. w przedwojennym budynku Hotelu Deutsches Haus. Wypalone mury hotelu rozebrano po wojnie na cegłę z myślą o odbudowie pozostawiając jedynie jego najstarszą część, czyli budynek dawnego „Capitolu” – kina zaprojektowanego przez Ericha Mendelsohna (w miejscu sali teatralnej hotelu). Po dwóch latach remontu w tej właśnie części budynku uruchomiono kino. Kino funkcjonowało do 1966 r. Mimo ponawianych remontów stan techniczny budynku pogarszał się z roku na rok. Złożyły się na to skutki zniszczeń wojennych, wypalenie wnętrza budynku, osłabienie fundamentów po podniesieniu poziomu wód powierzchniowych w wyniku zniszczenia wodociągów i kanalizacji, niewłaściwie przeprowadzona odbudowa oraz wzmagający się ruch uliczny, co powodowało pękanie murów. W latach 60-tych stale zamknięty był jeden z balkonów grożący zawaleniem, z czasem zamknięto również drugi. Kino zakończyło działalność nagle 7 lipca 1966 r. Konieczną rozbiórkę budynku rozpoczęto w lutym 1967 r. Wyposażenie kina zostało przekazane innym podobnym placówkom. | ||
| − | + | [[Image:kinoodrodzenie3.jpg|thumb|right|200px|Kino Odrodzenie na starych fotografiach<br>Źródło: nadesłane przez Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie] ]] | |
==Charakterystyka== | ==Charakterystyka== | ||
Przez cały okres działalności kino posiadało kategorię I. Dysponowało 529 miejscami, z czego 390 na parterze, 107 na pierwszym balkonie i 44 na drugim balkonie. Wyposażone było w polskie projektory typu AP.1. | Przez cały okres działalności kino posiadało kategorię I. Dysponowało 529 miejscami, z czego 390 na parterze, 107 na pierwszym balkonie i 44 na drugim balkonie. Wyposażone było w polskie projektory typu AP.1. | ||
| − | + | [[Image:kinoodrodzenie4.jpg|thumb|right|200px|Kino Odrodzenie na starych fotografiach<br>Źródło: nadesłane przez Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie] ]] | |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
Pierwszym wyświetlonym w sali filmem był sowiecki obraz pt. ''Harry Smith odkrywa Amerykę'', z polskim dubbingiem. Ostatnimi natomiast, angielski film ''Fatalny list'' oraz węgierski ''Dworek czterech dziewcząt''. | Pierwszym wyświetlonym w sali filmem był sowiecki obraz pt. ''Harry Smith odkrywa Amerykę'', z polskim dubbingiem. Ostatnimi natomiast, angielski film ''Fatalny list'' oraz węgierski ''Dworek czterech dziewcząt''. | ||
Wersja z 08:18, 12 mar 2013
Kino działające w Olsztynie w latach 1949-1966.
Historia
Kino Odrodzenie otwarto 7 października 1949 r. w przedwojennym budynku Hotelu Deutsches Haus. Wypalone mury hotelu rozebrano po wojnie na cegłę z myślą o odbudowie pozostawiając jedynie jego najstarszą część, czyli budynek dawnego „Capitolu” – kina zaprojektowanego przez Ericha Mendelsohna (w miejscu sali teatralnej hotelu). Po dwóch latach remontu w tej właśnie części budynku uruchomiono kino. Kino funkcjonowało do 1966 r. Mimo ponawianych remontów stan techniczny budynku pogarszał się z roku na rok. Złożyły się na to skutki zniszczeń wojennych, wypalenie wnętrza budynku, osłabienie fundamentów po podniesieniu poziomu wód powierzchniowych w wyniku zniszczenia wodociągów i kanalizacji, niewłaściwie przeprowadzona odbudowa oraz wzmagający się ruch uliczny, co powodowało pękanie murów. W latach 60-tych stale zamknięty był jeden z balkonów grożący zawaleniem, z czasem zamknięto również drugi. Kino zakończyło działalność nagle 7 lipca 1966 r. Konieczną rozbiórkę budynku rozpoczęto w lutym 1967 r. Wyposażenie kina zostało przekazane innym podobnym placówkom.
Charakterystyka
Przez cały okres działalności kino posiadało kategorię I. Dysponowało 529 miejscami, z czego 390 na parterze, 107 na pierwszym balkonie i 44 na drugim balkonie. Wyposażone było w polskie projektory typu AP.1.
Działalność
Pierwszym wyświetlonym w sali filmem był sowiecki obraz pt. Harry Smith odkrywa Amerykę, z polskim dubbingiem. Ostatnimi natomiast, angielski film Fatalny list oraz węgierski Dworek czterech dziewcząt.
Ciekawostki
Kino oddano do użytku w stanie surowym w „Miesiącu Pogłębiania Przyjaźni Polsko-Radzieckiej”. Pośpiech w budowie spowodował liczne usterki, jak np. brak kanałów wentylacyjnych, odwrotnie wstawione drzwi i inne.
Bibliografia
- Bętkowski, Rafał: Dziesiąta Muza w Olsztynie: przegląd historii kin olsztyńskich. Cz. 2. / Rafał Bętkowski // „Debata”. – 2009, nr 10, s. 39-43.
