Międzynarodowa Noc Świętojańska w Węgorzewie 2011: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Opis) |
(→Opis) |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
*”[[Zorepad]]” z Bań Mazurskich | *”[[Zorepad]]” z Bań Mazurskich | ||
*„[[Sapiniacy]]” z Kruklanek.<br> | *„[[Sapiniacy]]” z Kruklanek.<br> | ||
− | Kolejnym punktem [[Międzynarodowa Noc Świętojańska w Węgorzewie |Nocy]] był Konkurs na Najpiękniejszy Wianek Świętojański<ref>Zabawa nawiązywała do praktykowanej podczas Nocy Świętojańskiej tradycji rzucania wianków do wody oraz | + | Kolejnym punktem [[Międzynarodowa Noc Świętojańska w Węgorzewie |Nocy]] był Konkurs na Najpiękniejszy Wianek Świętojański<ref>Zabawa nawiązywała do praktykowanej podczas Nocy Świętojańskiej tradycji rzucania wianków do wody oraz związanego z tym wróżenia. W dawnych czasach dziewczęta na wydaniu w tę noc wiły wianki i puszczały je w nurty rzek, usiłując w ten sposób poznać, jak szybko lub czy w ogóle wyjdą za mąż.</ref>. Konkurs wygrała ubiegłoroczna zwycięzczyni tej konkurencji, instruktorka plastyki z [[Węgorzewskie Centrum Kultury| Węgorzewskiego Centrum Kultury]], [[Ewa Roch]]. Organizatorzy zrealizowali również wersję tego konkursu dla dzieci. Laureatami zostali wszyscy mali uczestnicy, którzy wzięli udział w zabawie.<br> |
− | Do imprezy włączył się | + | Do imprezy włączył się Klub Morski LOK, który po zmroku – jak w poprzednich latach – zorganizował iluminowaną paradę łodzi. Kulminacją imprezy był pokaz obrzędów sobótkowych w wykonaniu zespołu „Łany” z Poznania. Pokaz zakończyły recitale zespołów „[[Horpyna]]” oraz „Bez Sponsora”.<br> |
− | + | Całość imprezy charakteryzował klimat typowego festynu rodzinnego, gdyż obrzędom świętojańskim oraz występom artystycznym towarzyszył kiermasz ludowy. | |
+ | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
#Styrańczak, Anna: V Międzynarodowa Noc Świętojańska w Węgorzewie / Anna Styrańczak //W: [http://wegorzewo.wm.pl/56999,V-Miedzynarodowa-Noc-Swietojanska.html http://wegorzewo.wm.pl] (dostęp: wrzesień 2011) | #Styrańczak, Anna: V Międzynarodowa Noc Świętojańska w Węgorzewie / Anna Styrańczak //W: [http://wegorzewo.wm.pl/56999,V-Miedzynarodowa-Noc-Swietojanska.html http://wegorzewo.wm.pl] (dostęp: wrzesień 2011) |
Wersja z 12:57, 5 wrz 2011
Piąta edycja projektu artystycznego pn. Międzynarodowa Noc Świętojańska, zorganizowana w nocy z 23 na 24 czerwca 2011 r. w Węgorzewie
Spis treści
Organizator
Cele
- popularyzacja tradycji słowiańskich nocy sobótkowych
- popularyzacja ludowej kultury ukraińskiej
- promocja działalności lokalnej mniejszości ukraińskiej
Opis
Całość opisywanej edycji odbyła się na placu przy porcie Żeglugi Mazurskiej (ul. Portowa). Program imprezy przeplatały punkty o charakterze artystycznym i obrzędowym. W części artystycznej zaprezentowały się zespoły polonijne i kapele z Litwy, Białorusi oraz Polski:
- Zespół Tańca Ludowego „Czeremosz” z Węgorzewa
- ”Zorepad” z Bań Mazurskich
- „Sapiniacy” z Kruklanek.
Kolejnym punktem Nocy był Konkurs na Najpiękniejszy Wianek Świętojański[1]. Konkurs wygrała ubiegłoroczna zwycięzczyni tej konkurencji, instruktorka plastyki z Węgorzewskiego Centrum Kultury, Ewa Roch. Organizatorzy zrealizowali również wersję tego konkursu dla dzieci. Laureatami zostali wszyscy mali uczestnicy, którzy wzięli udział w zabawie.
Do imprezy włączył się Klub Morski LOK, który po zmroku – jak w poprzednich latach – zorganizował iluminowaną paradę łodzi. Kulminacją imprezy był pokaz obrzędów sobótkowych w wykonaniu zespołu „Łany” z Poznania. Pokaz zakończyły recitale zespołów „Horpyna” oraz „Bez Sponsora”.
Całość imprezy charakteryzował klimat typowego festynu rodzinnego, gdyż obrzędom świętojańskim oraz występom artystycznym towarzyszył kiermasz ludowy.
Bibliografia
- Styrańczak, Anna: V Międzynarodowa Noc Świętojańska w Węgorzewie / Anna Styrańczak //W: http://wegorzewo.wm.pl (dostęp: wrzesień 2011)
Przypisy
- ↑ Zabawa nawiązywała do praktykowanej podczas Nocy Świętojańskiej tradycji rzucania wianków do wody oraz związanego z tym wróżenia. W dawnych czasach dziewczęta na wydaniu w tę noc wiły wianki i puszczały je w nurty rzek, usiłując w ten sposób poznać, jak szybko lub czy w ogóle wyjdą za mąż.