Zygmunt Andrzej Bartczak

(1905- 1995) - rolnik, działacz społeczny, poeta

Biografia

Urodził się 30 listopada 1905 r. w Mławie. W czasie wojny 1920 r. jako członek Polskiej Organizacji Wojskowej uczestniczył w działaniach „samoobrony wiejskiej” wsi Wietrznica i Grzobsk-Chmielewo. W 1923 r. wstąpił do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”. W 1926 r. został powołany do czynnej służby wojskowej w 18 Pułku Ułanów Pomorskich w Grudziądzu, ukończył szkołę podoficerską i po przeszkoleniu został podoficerem zawodowym w stopniu plutonowego. We wrześniu 1939 r. został ranny. Okres II wojny światowej spędził w obozie Neubrandenburg. Po zakończeniu wojny przyjechał na krótko do Lubawy, a następnie podjął pracę w Lubniewicy w ówczesnym województwie zielonogórskim. W 1949 r. powrócił do Lubawy i objął 16-hektarowe gospodarstwo rolne. Zmarł 30 listopada 1995 r. w Lubawie.

Działalność

Na terenie ziemi lubawskiej był aktywnym działaczem społecznym. Reaktywował Kółko Rolnicze w Lubawie, stając się najpierw członkiem jego zarządu, a następnie długoletnim prezesem. W 1973 r. wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego (ZSL). Przyczynił się do nadania Kółku Rolniczemu medalu 1000-lecia Państwa Polskiego (w 100-lecie działalności). Był radnym powiatowym i przez dwie kadencje radnym miejskim. Przez długie lata wchodził w skład Zarządu Związku Plantatorów Roślin Okopowych oraz do Komisji Kulturalno-Oświatowej przy Komitecie Wojewódzkim ZSL w Olsztynie.

Twórczość

Zajmował się także pracą twórczą. Pozostawił po sobie około 100 wierszy opiewających piękno i uroki ziemi lubawskiej.

Bibliografia

1. Falkowski, Jan: Ziemia lubawska / Jan Falkowski. – Toruń : UMK, 2006. - S. 570.