Ingrid Wagner-Andersson: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 5: | Linia 5: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodziła się 23 listopada 1905 r. w Olsztynie. Była córką Szweda Ernesta Anderssona i Warmianki (pochowanych na cmentarzu olsztyńskim), młodszą siostrą poetki Hedwig Bienkowski. Wraz z rodziną mieszkała w dworku przy ul. Warszawskiej 42 w Olsztynie. Po ukończeniu olsztyńskiego liceum uczęszczała na prywatne lekcje rysunku. Odwiedzała artystyczne atelier olsztyńskiej malarki Friedy Strohmberg mieszczące się w jej mieszkaniu przy ulicy Warmińskiej 25. Była także uczennicą Alfreda Partikla. Uchodziła za najzdolniejszą studentkę tego artysty. W 1931 r. wstąpiła na Akademię Sztuk Pięknych w Królewcu. Przez jakiś czas była słuchaczką berlińskiego seminarium plastycznego. W 1933 r. powróciła do Królewca. Odbyła liczne podróże po krajach Europy. W 1941 r. na zawsze opuściła Prusy Wschodnie. Zamieszkała w Mannheim (Niemcy). Zmarła 10 lipca 1970 r. w Hochstetten. | + | Urodziła się 23 listopada 1905 r. w Olsztynie. Była córką Szweda Ernesta Anderssona i Warmianki (pochowanych na cmentarzu olsztyńskim), młodszą siostrą poetki Hedwig Bienkowski. Wraz z rodziną mieszkała w dworku przy ul. Warszawskiej 42 w Olsztynie. Po ukończeniu olsztyńskiego liceum uczęszczała na prywatne lekcje rysunku. Odwiedzała artystyczne atelier olsztyńskiej malarki [[Frieda Strohmberg |Friedy Strohmberg]] mieszczące się w jej mieszkaniu przy ulicy Warmińskiej 25. Była także uczennicą [[Alfred Partikl |Alfreda Partikla]]. Uchodziła za najzdolniejszą studentkę tego artysty. W 1931 r. wstąpiła na Akademię Sztuk Pięknych w Królewcu. Przez jakiś czas była słuchaczką berlińskiego seminarium plastycznego. W 1933 r. powróciła do Królewca. Odbyła liczne podróże po krajach Europy. W 1941 r. na zawsze opuściła Prusy Wschodnie. Zamieszkała w Mannheim (Niemcy). Zmarła 10 lipca 1970 r. w Hochstetten. |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| − | Była autorką ilustracji do wydanych aforyzmów swojej siostry Hedwig Bienkowski. Tworzyła najczęściej akwarele. W 1934 r. zaczęła wystawiać swoje prace w Królewcu. Należała do współzałożycieli grupy „Ar-122 beitsgemeinschaft am Mittelrhein”, której przewodził prof. Thormaelens. Co roku brała udział w wystawach „Forma i Kolor”, urządzanych w Koblencji. Wciąż doskonaliła swój warsztat. Jej obrazy, które cechuje duża wyrazistość pełne są motywów wschodniopruskich. Często też sięgała do szkicownika z młodości i wykorzystywała w swojej twórczości motywy z Warmii. Właśnie z tęsknoty do ziemi urodzenia powstawały najcenniejsze dzieła. Na wyróżnienie zasługują: ''Czerwony mak'', ''Słoneczniki'', ''Anemony'', ''Dziewczyna z czarną chustką''. Jej życie było pełne niepokoju. Trapiły ją wątpliwości, czy zdoła zapewnić sobie miejsce pośród innych mistrzów palety, wywodzących się z tych ziem. | + | Była autorką ilustracji do wydanych aforyzmów swojej siostry [[Hedwig Bienkowski]]. Tworzyła najczęściej akwarele. W 1934 r. zaczęła wystawiać swoje prace w Królewcu. Należała do współzałożycieli grupy „Ar-122 beitsgemeinschaft am Mittelrhein”, której przewodził prof. Thormaelens. Co roku brała udział w wystawach „Forma i Kolor”, urządzanych w Koblencji. Wciąż doskonaliła swój warsztat. Jej obrazy, które cechuje duża wyrazistość pełne są motywów wschodniopruskich. Często też sięgała do szkicownika z młodości i wykorzystywała w swojej twórczości motywy z Warmii. Właśnie z tęsknoty do ziemi urodzenia powstawały najcenniejsze dzieła. Na wyróżnienie zasługują: ''Czerwony mak'', ''Słoneczniki'', ''Anemony'', ''Dziewczyna z czarną chustką''. Jej życie było pełne niepokoju. Trapiły ją wątpliwości, czy zdoła zapewnić sobie miejsce pośród innych mistrzów palety, wywodzących się z tych ziem.<ref>Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn, Książnica Polska, 1999, S. 122-123.</ref> |
| + | |||
| + | ==Przypisy== | ||
| + | <references/> | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| − | |||
#Szapiel, Anna: ''Dworek na obrazie : w kamienicy przy ul. Warszawskiej powstawały dzieła sztuki'' / Anna Szapiel // „Gazeta Olsztyńska”. - 2004, nr 258, dod. „Olsztyn Dzień po Dniu”, nr 367, s. 7. | #Szapiel, Anna: ''Dworek na obrazie : w kamienicy przy ul. Warszawskiej powstawały dzieła sztuki'' / Anna Szapiel // „Gazeta Olsztyńska”. - 2004, nr 258, dod. „Olsztyn Dzień po Dniu”, nr 367, s. 7. | ||
#Kurs, Tomasz: ''O dawnych mieszczanach : olsztyńskie nekropolie'' / Tomasz Kurs // „Gazeta Wyborcza”. - 2007, nr 252, dod. „Olsztyn”, s. 6. | #Kurs, Tomasz: ''O dawnych mieszczanach : olsztyńskie nekropolie'' / Tomasz Kurs // „Gazeta Wyborcza”. - 2007, nr 252, dod. „Olsztyn”, s. 6. | ||
Wersja z 13:10, 5 lut 2011
(1905-1970) – warmińska malarka, ilustratorka
Spis treści
Biografia
Urodziła się 23 listopada 1905 r. w Olsztynie. Była córką Szweda Ernesta Anderssona i Warmianki (pochowanych na cmentarzu olsztyńskim), młodszą siostrą poetki Hedwig Bienkowski. Wraz z rodziną mieszkała w dworku przy ul. Warszawskiej 42 w Olsztynie. Po ukończeniu olsztyńskiego liceum uczęszczała na prywatne lekcje rysunku. Odwiedzała artystyczne atelier olsztyńskiej malarki Friedy Strohmberg mieszczące się w jej mieszkaniu przy ulicy Warmińskiej 25. Była także uczennicą Alfreda Partikla. Uchodziła za najzdolniejszą studentkę tego artysty. W 1931 r. wstąpiła na Akademię Sztuk Pięknych w Królewcu. Przez jakiś czas była słuchaczką berlińskiego seminarium plastycznego. W 1933 r. powróciła do Królewca. Odbyła liczne podróże po krajach Europy. W 1941 r. na zawsze opuściła Prusy Wschodnie. Zamieszkała w Mannheim (Niemcy). Zmarła 10 lipca 1970 r. w Hochstetten.
Twórczość
Była autorką ilustracji do wydanych aforyzmów swojej siostry Hedwig Bienkowski. Tworzyła najczęściej akwarele. W 1934 r. zaczęła wystawiać swoje prace w Królewcu. Należała do współzałożycieli grupy „Ar-122 beitsgemeinschaft am Mittelrhein”, której przewodził prof. Thormaelens. Co roku brała udział w wystawach „Forma i Kolor”, urządzanych w Koblencji. Wciąż doskonaliła swój warsztat. Jej obrazy, które cechuje duża wyrazistość pełne są motywów wschodniopruskich. Często też sięgała do szkicownika z młodości i wykorzystywała w swojej twórczości motywy z Warmii. Właśnie z tęsknoty do ziemi urodzenia powstawały najcenniejsze dzieła. Na wyróżnienie zasługują: Czerwony mak, Słoneczniki, Anemony, Dziewczyna z czarną chustką. Jej życie było pełne niepokoju. Trapiły ją wątpliwości, czy zdoła zapewnić sobie miejsce pośród innych mistrzów palety, wywodzących się z tych ziem.[1]
Przypisy
- ↑ Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn, Książnica Polska, 1999, S. 122-123.
Bibliografia
- Szapiel, Anna: Dworek na obrazie : w kamienicy przy ul. Warszawskiej powstawały dzieła sztuki / Anna Szapiel // „Gazeta Olsztyńska”. - 2004, nr 258, dod. „Olsztyn Dzień po Dniu”, nr 367, s. 7.
- Kurs, Tomasz: O dawnych mieszczanach : olsztyńskie nekropolie / Tomasz Kurs // „Gazeta Wyborcza”. - 2007, nr 252, dod. „Olsztyn”, s. 6.
- Chłosta, Jan: Ingrid Wagner-Andersson - warmińskie biografie / Jan Chłosta // „Posłaniec Warmiński”. - 2002, nr 6, s. 13.
Zobacz też
- Vogelsang, Ernst: Zum 100. Geburtstag der Malerin Ingrid Wagner-Andersson / Ernst Vogelsang // „Allensteiner Haimatbrief”. – 2006, nr 241, s. 11-13, materiał na stronie mitglieder.ostpreussen.de
