Maria Waleria Lisowska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Image:lisowska1.jpg|thumb|right|200px|Źródło: | + | [[Image:lisowska1.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Z. Bednarski, ''Z zakamarków archiwum'', „Biuletyn Lekarski”, 2008, nr 103, s. 15.]] |
− | [[Image:lisowska2.jpg|thumb|right|300px|''Bez tytułu'', akwarela przestawiająca namioty w Rehawoth.<br>Źródło: | + | [[Image:lisowska2.jpg|thumb|right|300px|''Bez tytułu'', akwarela przestawiająca namioty w Rehawoth.<br>Źródło: Z. Bednarski, ''Z zakamarków archiwum'', „Biuletyn Lekarski”, 2008, nr 103, s. 15.]] |
(1900-1969) – lekarka, malarz amator | (1900-1969) – lekarka, malarz amator | ||
Wersja z 14:59, 26 sty 2011
(1900-1969) – lekarka, malarz amator
Spis treści
Biografia
Urodziła się 14 lutego 1900 r. w Grodnie, jako córka Oktawiana i Marii. W 1922 r. podjęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Dyplom lekarza otrzymała 17 grudnia 1928 r. Po zakończeniu wojny założyła rodzinę (córka Zofia). Zmarła 27 grudnia 1969 r.
Działalność
W latach 1929-1934 pracowała jako internista w Szpitalu PCK w Białymstoku oraz jako lekarz szkolny w białostockim Seminarium Nauczycielskim. Do 1940 roku pełniła tę funkcję w Szpitalu Kolejowym w Brześciu. Jednocześnie zatrudniona była jako lekarz rejonowy i szkolny w Gimnazjum Kupieckim oraz Ubezpieczalni Społecznej. W lutym 1940 r. została aresztowana przez NKWD i wywieziona w głąb ZSRR. W tym czasie była lekarzem obozowym. Po roku zwolniona z zesłania kontynuowała praktykę lekarską w Poliklinice w Tałgar (Kazachstan). Wraz z Armią Władysława Andersa trafiła do Iranu, skąd przez Irak dotarła do Palestyny. Od 1942 r. jako żołnierz Wojska Polskiego pracowała w Szpitalu Polowym 5. Dywizji Piechoty w Rehawoth (Palestyna). Od maja 1943 r. przez kolejne cztery lata pełniła funkcję lekarza w szpitalach wojskowych w Nazarecie oraz w Szkole Młodych Ochotniczek. Po powrocie do Polski w maju 1947 r. osiadła w Olsztynie. Zatrudniona została w Liceum Pedagogicznym i II Liceum Ogólnokształcącym jako lekarz szkolny. 15 grudnia 1952 r. pracowała w Pogotowiu Ratunkowym w Olsztynie. Po wielu latach pracy wśród chorych, w 1965 r. przeszła na emeryturę.
Twórczość
Jej pasją artystyczną była muzyka oraz malarstwo. Grała na fortepianie. Tworzyła akwarele. Swoje artystyczne uzdolnienia ujawniała głównie podczas pobytu na Bliskim Wschodzie oraz w Palestynie. Tematem jej prac były m.in. egzotyczne plenery i obozowa codzienność. Z prac powstałych w czasie II wojny światowej zachowała się akwarela przedstawiająca namioty, w których stacjonowali żołnierze 5. Dywizji Piechoty Armii Polskiej na Wschodzie w Rehawoth.
Bibliografia
- Bednarski, Zenobiusz: Z zakamarków archiwum / Zenobiusz Bednarski // „Biuletyn Lekarski”. – 2008, nr 103, s. 15.
- Bednarski, Zenobiusz M: Lekarze Warmii i Mazur. Słownik biograficzny / Zenobiusz M. Bednarski // „Rocznik Medyczny”. – 1997, t. V, vol. 1, s. 95.