Spółdzielczy Dom Kultury Pegaz w Elblągu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Historia) |
(→Działalność) |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
==Działalność== | ==Działalność== | ||
| − | Zespół pracowników merytorycznych, składający się z kierownika ([[Wojciech Naganowski]]) i 3 instruktorów środowiskowych, prowadziło w placówce działalność kulturalną w dwóch kierunkach: organizowanie własnych zespołów twórczych i odtwórczych, spośród młodzieży głównie spółdzielczej | + | Zespół pracowników merytorycznych, składający się z kierownika ([[Wojciech Naganowski]]) i 3 instruktorów środowiskowych, prowadziło w placówce działalność kulturalną w dwóch kierunkach: |
| + | *organizowanie własnych zespołów twórczych i odtwórczych, spośród młodzieży, głównie spółdzielczej | ||
| + | *popularyzowanie muzyki, teatru i plastyki poprzez zapraszanie znanych zespołów, artystów estrady, aktorów, plastyków | ||
| + | Stosowano przy tym różne formy pracy: powołano sekcję miłośników jazzu, obejmującą 30 amatorów uczących się gry na różnych instrumentach. Studio piosenki prowadziło przesłuchania oraz instruktaż, poszukiwało też talentów piosenkarskich. Trzeci zespół to sekcja muzyczna, składająca się z muzyków zawodowych. Był to zespół bigbitowy, występujący w czasie wieczorków tanecznych i innych imprez rozrywkowych. Zespoły te służyły głównie młodzieży, choć istniał także klub seniorów, skupiający emerytów i rencistów z elbląskich spółdzielni, liczący około 35 osób. Największym powodzeniem cieszyły się imprezy przeznaczone głównie dla młodzieży, jak np. „Zaduszki jazzowe” z udziałem najlepszych zespołów z Wybrzeża, np.: Helmuta Nadolskiego, zespołu Baltic Jazz Band, Jazz Life, Vistula River Brass Band, grupy Ossian. Do ciekawszych wydarzeń zalicza się występ chóru akademickiego z Leningradu, zorganizowany we współpracy z Towarzystwem Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Na estradzie „Pegaza” wystąpili również Jacek Fedorowicz i Marek Grechuta. Wachlarz ofert kulturalnych obejmował również małe formy teatralne, w których prezentowali się aktorzy Teatru „Wybrzeże” i miejscowego [[Teatr Dramatyczny w Elblągu |Teatru Dramatycznego]]. Ważnym czynnikiem funkcjonowania „Pegaza” była konieczność wypracowywania własnych środków pieniężnych poprzez organizowanie imprez dochodowych (choinek dla dzieci, balów karnawałowych itd.). Różne instytucje i organizacje wynajmowały ją również odpłatnie na walne zebrania, sesje, wystawy itp. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 18:42, 11 wrz 2010
Instytucja kultury działająca w Elblągu w latach 1976-1980.
Historia
Spółdzielczy Dom Kultury „Pegaz” otwarto 25 września 1976 r. Jego siedzibą był budynek przy ul. Robotniczej w Elblągu, wybudowany w ruinie kościoła Bożego Ciała. Budynek posiadał salę widowiskową z balkonem, dwie mniejsze sale i pokoje biurowe, a także kawiarenkę. Spółdzielcza placówka kultury przestała istnieć na fali wydarzeń 1980 r. Elbląska „Solidarność” podjęła wówczas uchwałę o przekazaniu Kościołowi obiektów sakralnych, które nie były wykorzystywane zgodnie z ich pierwotnym przeznaczeniem.
Działalność
Zespół pracowników merytorycznych, składający się z kierownika (Wojciech Naganowski) i 3 instruktorów środowiskowych, prowadziło w placówce działalność kulturalną w dwóch kierunkach:
- organizowanie własnych zespołów twórczych i odtwórczych, spośród młodzieży, głównie spółdzielczej
- popularyzowanie muzyki, teatru i plastyki poprzez zapraszanie znanych zespołów, artystów estrady, aktorów, plastyków
Stosowano przy tym różne formy pracy: powołano sekcję miłośników jazzu, obejmującą 30 amatorów uczących się gry na różnych instrumentach. Studio piosenki prowadziło przesłuchania oraz instruktaż, poszukiwało też talentów piosenkarskich. Trzeci zespół to sekcja muzyczna, składająca się z muzyków zawodowych. Był to zespół bigbitowy, występujący w czasie wieczorków tanecznych i innych imprez rozrywkowych. Zespoły te służyły głównie młodzieży, choć istniał także klub seniorów, skupiający emerytów i rencistów z elbląskich spółdzielni, liczący około 35 osób. Największym powodzeniem cieszyły się imprezy przeznaczone głównie dla młodzieży, jak np. „Zaduszki jazzowe” z udziałem najlepszych zespołów z Wybrzeża, np.: Helmuta Nadolskiego, zespołu Baltic Jazz Band, Jazz Life, Vistula River Brass Band, grupy Ossian. Do ciekawszych wydarzeń zalicza się występ chóru akademickiego z Leningradu, zorganizowany we współpracy z Towarzystwem Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Na estradzie „Pegaza” wystąpili również Jacek Fedorowicz i Marek Grechuta. Wachlarz ofert kulturalnych obejmował również małe formy teatralne, w których prezentowali się aktorzy Teatru „Wybrzeże” i miejscowego Teatru Dramatycznego. Ważnym czynnikiem funkcjonowania „Pegaza” była konieczność wypracowywania własnych środków pieniężnych poprzez organizowanie imprez dochodowych (choinek dla dzieci, balów karnawałowych itd.). Różne instytucje i organizacje wynajmowały ją również odpłatnie na walne zebrania, sesje, wystawy itp.
Bibliografia
- Dubiella-Polakowska, Magdalena, Życie społeczne Elbląga w latach 1945-2000. Elbląg : Elbląska Uczelnia Humanistyczno-Ekonomiczna, 2002. – S. 359-360.
- Lassota, Józef: Spółdzielczy Dom Kultury „Pegaz” w latach 1976-1977 / Józef Lassota // „Rocznik Elbląski”. – 1979, t. 8, s. 451-453.
