Muzeum Przemysłu Gazowego w Górowie Iławeckim: Różnice pomiędzy wersjami
Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzył nową stronę „Muzeum utworzone w zakładzie nieczynnej Gazowni w 1992 r. ==Siedziba== 11-220 Górowo Iławeckie ul. Wyszyńskiego 20 ==Historia== Gazownia miejska węglowa w Góro…”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Muzeum utworzone w zakładzie nieczynnej Gazowni | + | Muzeum utworzone w 1992 r. zakładzie nieczynnej Gazowni. |
==Siedziba== | ==Siedziba== | ||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
* kompletny ciąg technologiczny do produkcji gazu: | * kompletny ciąg technologiczny do produkcji gazu: | ||
** 2 piece sześcioretortowe poziome z ogrzewaniem półgeneratorowym | ** 2 piece sześcioretortowe poziome z ogrzewaniem półgeneratorowym | ||
| − | **dźwig załadowczy do nawadniania retort | + | ** dźwig załadowczy do nawadniania retort |
** odbieralniki gazu, gdzie gorący gaz płynący z retort schładzany był do temperatury 60ºC przy użyciu wody amoniakalnej | ** odbieralniki gazu, gdzie gorący gaz płynący z retort schładzany był do temperatury 60ºC przy użyciu wody amoniakalnej | ||
** ssak Beale’a – służący do zasysania gazu z pieców i podawania go do regulatora ciśnienia | ** ssak Beale’a – służący do zasysania gazu z pieców i podawania go do regulatora ciśnienia | ||
** regulator podwójny ciśnienia gazu | ** regulator podwójny ciśnienia gazu | ||
** chłodnik wodny – odbierał gaz z regulatora ciśnienia i po schłodzeniu podawał go do odsmalacza | ** chłodnik wodny – odbierał gaz z regulatora ciśnienia i po schłodzeniu podawał go do odsmalacza | ||
| − | ** | + | ** odsmalacz Pelouze’a – służył do wytrącania smoły niesionej przez gaz, który następnie podawany był do płuczki amoniakalnej |
** płuczka amoniakalna wieżowa – za pomocą wody amoniakalnej oczyszczano gaz ze szkodliwych substancji chemicznych | ** płuczka amoniakalna wieżowa – za pomocą wody amoniakalnej oczyszczano gaz ze szkodliwych substancji chemicznych | ||
** skrzynie czyszczące, gdzie oczyszczano gaz z siarkowodoru | ** skrzynie czyszczące, gdzie oczyszczano gaz z siarkowodoru | ||
| − | * zbiornik gazowy | + | * zbiornik gazowy dzwonowy do magazynowania gazu |
* gazomierze: | * gazomierze: | ||
** gazomierz objętościowy typu mokrego | ** gazomierz objętościowy typu mokrego | ||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| − | # Barszcz, Marek: Technika : przewodnik po Polsce / Marek Barszcz, Judyta Kurowska-Ciechańska, Ariel Ciechański. – Warszawa : Carta Blanka, 2008. | + | # Barszcz, Marek: ''Technika : przewodnik po Polsce'' / Marek Barszcz, Judyta Kurowska-Ciechańska, Ariel Ciechański. – Warszawa : Carta Blanka, 2008. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 15:47, 25 wrz 2010
Muzeum utworzone w 1992 r. zakładzie nieczynnej Gazowni.
Spis treści
Siedziba
11-220 Górowo Iławeckie ul. Wyszyńskiego 20
Historia
Gazownia miejska węglowa w Górowie Iławeckim zbudowana została przez firmę Karla Frende z Bremy. Oddanie zakładu do użytku nastąpiło 3 września 1908 r. Gazownia działała nieprzerwanie do 1945 r. Porzucony zakład uległ stopniowej dewastacji. Uruchomiono go w 1964 r. wykorzystując urządzenia zdemontowane z gazowni w Sępopolu i Braniewie. Gazownia pracowała do 1992 r. Wówczas, podjęto decyzję o zachowaniu zakładu wraz z wyposażeniem technicznym i przekształceniem w Muzeum Przemysłu Gazowego. W latach 1992-1994 przeprowadzono gruntowy remont obiektu, przystosowując go na potrzeby muzeum. Remont oraz adaptację wykonali pracownicy gazowni. W lipcu 1994 r. Państwowa Służba Ochrony Zabytków w Olsztynie zadecydowała o wpisaniu Muzeum do rejestru zbytków.
Zbiory
W Muzeum zachowano
- kompletny ciąg technologiczny do produkcji gazu:
- 2 piece sześcioretortowe poziome z ogrzewaniem półgeneratorowym
- dźwig załadowczy do nawadniania retort
- odbieralniki gazu, gdzie gorący gaz płynący z retort schładzany był do temperatury 60ºC przy użyciu wody amoniakalnej
- ssak Beale’a – służący do zasysania gazu z pieców i podawania go do regulatora ciśnienia
- regulator podwójny ciśnienia gazu
- chłodnik wodny – odbierał gaz z regulatora ciśnienia i po schłodzeniu podawał go do odsmalacza
- odsmalacz Pelouze’a – służył do wytrącania smoły niesionej przez gaz, który następnie podawany był do płuczki amoniakalnej
- płuczka amoniakalna wieżowa – za pomocą wody amoniakalnej oczyszczano gaz ze szkodliwych substancji chemicznych
- skrzynie czyszczące, gdzie oczyszczano gaz z siarkowodoru
- zbiornik gazowy dzwonowy do magazynowania gazu
- gazomierze:
- gazomierz objętościowy typu mokrego
- zabytkowe gazomierze domowe
- urządzenia gazowe wykorzystywane w gospodarstwie domowym (kuchenki i piecyki gazowe)
Bibliografia
- Barszcz, Marek: Technika : przewodnik po Polsce / Marek Barszcz, Judyta Kurowska-Ciechańska, Ariel Ciechański. – Warszawa : Carta Blanka, 2008.
