Kino Mewa w Zalewie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Historia) |
(→Charakterystyka) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
Placówka rozpoczęła działalność w 1952 r. w przedwojennym budynku maszyn rolniczych przy ulicy kolejowej, częściowo zniszczonym, nieprzystosowanym do działalności kulturalnej. Pierwszym z operatorów był Zygmunt Brewczyński. Na kino składała się sala widowiskowa oraz prowizorycznie odgrodzone miejsce dla operatora i sprzęt. Początkowo sala ogrzewana piecem kaflowym wyposażona była w 63 krzesła stojące w równym poziomie. Gruntowy remont trwający kilka lat rozpoczęto dopiero pod koniec lat pięćdziesiątych. Dobudowano wówczas poczekalnię z dużymi oknami, kasę biletową, toalety, zainstalowano centralne ogrzewanie oraz podwyższono scenę. Po remoncie kino posiadało 144 miejsca. W nowej części budynku umieszczono pomieszczenie kinooperatora wraz ze sprzętem. Otwarcia w 1960 r. dokonał ówczesny kierownik Michał Malinowski. Pierwszą nazwę kina - „Czajka”, nawiązującą do krajobrazu przy kinie wybrali sami widzowie drogą głosowania przed seansem filmowym. Po kilku latach zmieniono ją na „Mewa”. Od 1962 r. kierownikiem był Jan Lichacz, natomiast od 1967 r., do zamknięcia w 1990 r. - Zygmunt Brewczyński. W czasach świetonści kina wyświetlano do 6 seansów dziennie. Po zamknięciu placówki przez następnych 15 lat budynek wykorzystywano na potrzeby dyskotek. W 2005 r. budynek spłonął. | Placówka rozpoczęła działalność w 1952 r. w przedwojennym budynku maszyn rolniczych przy ulicy kolejowej, częściowo zniszczonym, nieprzystosowanym do działalności kulturalnej. Pierwszym z operatorów był Zygmunt Brewczyński. Na kino składała się sala widowiskowa oraz prowizorycznie odgrodzone miejsce dla operatora i sprzęt. Początkowo sala ogrzewana piecem kaflowym wyposażona była w 63 krzesła stojące w równym poziomie. Gruntowy remont trwający kilka lat rozpoczęto dopiero pod koniec lat pięćdziesiątych. Dobudowano wówczas poczekalnię z dużymi oknami, kasę biletową, toalety, zainstalowano centralne ogrzewanie oraz podwyższono scenę. Po remoncie kino posiadało 144 miejsca. W nowej części budynku umieszczono pomieszczenie kinooperatora wraz ze sprzętem. Otwarcia w 1960 r. dokonał ówczesny kierownik Michał Malinowski. Pierwszą nazwę kina - „Czajka”, nawiązującą do krajobrazu przy kinie wybrali sami widzowie drogą głosowania przed seansem filmowym. Po kilku latach zmieniono ją na „Mewa”. Od 1962 r. kierownikiem był Jan Lichacz, natomiast od 1967 r., do zamknięcia w 1990 r. - Zygmunt Brewczyński. W czasach świetonści kina wyświetlano do 6 seansów dziennie. Po zamknięciu placówki przez następnych 15 lat budynek wykorzystywano na potrzeby dyskotek. W 2005 r. budynek spłonął. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==Działalność== | ==Działalność== | ||
Wersja z 15:30, 5 wrz 2010
Kino działające w Zalewie koło Iławy w latach 1952-1990.
Historia
Placówka rozpoczęła działalność w 1952 r. w przedwojennym budynku maszyn rolniczych przy ulicy kolejowej, częściowo zniszczonym, nieprzystosowanym do działalności kulturalnej. Pierwszym z operatorów był Zygmunt Brewczyński. Na kino składała się sala widowiskowa oraz prowizorycznie odgrodzone miejsce dla operatora i sprzęt. Początkowo sala ogrzewana piecem kaflowym wyposażona była w 63 krzesła stojące w równym poziomie. Gruntowy remont trwający kilka lat rozpoczęto dopiero pod koniec lat pięćdziesiątych. Dobudowano wówczas poczekalnię z dużymi oknami, kasę biletową, toalety, zainstalowano centralne ogrzewanie oraz podwyższono scenę. Po remoncie kino posiadało 144 miejsca. W nowej części budynku umieszczono pomieszczenie kinooperatora wraz ze sprzętem. Otwarcia w 1960 r. dokonał ówczesny kierownik Michał Malinowski. Pierwszą nazwę kina - „Czajka”, nawiązującą do krajobrazu przy kinie wybrali sami widzowie drogą głosowania przed seansem filmowym. Po kilku latach zmieniono ją na „Mewa”. Od 1962 r. kierownikiem był Jan Lichacz, natomiast od 1967 r., do zamknięcia w 1990 r. - Zygmunt Brewczyński. W czasach świetonści kina wyświetlano do 6 seansów dziennie. Po zamknięciu placówki przez następnych 15 lat budynek wykorzystywano na potrzeby dyskotek. W 2005 r. budynek spłonął.
Działalność
Pierwszym filmem wyświetlonym w kinie były „Zakazane piosenki”. Wśród filmów wyświetlanych w Zalewie dominowały komedie, westerny i melodramaty. Często pokazywano filmy radzieckie i czeskie. Nowoczesne i wyremontowane kino stało się w Zalewie waznym obiektem kulturalnym. Z okazji świąt państwowych odbywały się w nim występy szkolne, spotkania prelekcje. W sali kinowej występowały też znane gwiazdy estrady, m.in. Anna German. Często też zakłady pracy wynajmowały salę kinową na zebrania. W każdą niedzielę przed seansem dla dorosłych wyświetlano dla dzieci tzw. poranki. Organizowano również cykliczne „Dni Filmu Polskiego”. Zalewskie kino było też kinem objazdowym i docierało do okolicznych wsi.
Bibliografia
- Truszkowska, Irena: Magia zalewskiego kina / Irena Truszkowska // „Zapiski Zalewskie”. – 2006, nr 10, s. 15-18.
