Kino Mewa w Zalewie

[[Image:kinomewa.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Irena Truszkowska, Magia zalewskiego kina, „Zapiski Zalewskie”. – 2006, nr 10, s. 16. Kino działające w Zalewie koło Iławy w latach 1952-1990.

Historia

Kino rozpoczęło działalność w 1952 r. w przedwojennym budynku maszyn rolniczych przy ulicy kolejowej. Pierwszym z operatorów kina był Zygmunt Brewczyński. Kino zorganizowano w budynku częściowo zniszczonym, nieprzystosowanym do takiej działalności. Na kino składała się sala widowiskowa oraz prowizorycznie odgrodzone miejsce dla operatora i sprzęt. Na sali stały w równym poziomie 63 krzesła i ogrzewano ją piecem kaflowym. Gruntowy remont trwający kilka lat rozpoczęto pod koniec lat pięćdziesiątych. Dobudowano wówczas poczekalnię z dużymi oknami, kasę biletową, toalety, zainstalowano centralne ogrzewanie oraz podwyższono scenę. W dobudowanej nowej części budynku umieszczono pomieszczenie kinooperatora wraz ze sprzętem. Otwarcia w 1960 r. dokonał ówczesny kierownik Michał Malinowski. Nazwę kina „Czajka” nawiązującą do krajobrazu przy kinie wybrali sami widzowie drogą głosowania przed seansem filmowym. Po kilku latach zmieniono ją na „Mewa”. Od 1962 r. kierownikiem kina był Jan Lichacz, natomiast od 1967 r., do zamknięcia kina w 1990 r. Zygmunt Brewczyński. Pełnił on również funkcję operatora. Po zamknięciu kina przez następnych 15 lat budynek wykorzystywano na potrzeby dyskotek. W 2005 r. budynek spłonął.

Charakterystyka

Po remoncie w kinie zamontowano 144 miejsca. Wyświetlano do 6 seansów dziennie.

Działalność

Pierwszym filmem wyświetlonym w kinie były „Zakazane piosenki”. Wśród filmów wyświetlanych w Zalewie dominowały komedie, westerny i melodramaty. Często pokazywano filmy radzieckie i czeskie. Nowoczesne i wyremontowane kino stało się w Zalewie waznym obiektem kulturalnym. Z okazji świąt państwowych odbywały się w nim występy szkolne, spotkania prelekcje. W sali kinowej występowały też znane gwiazdy estrady, m.in. Anna German. Często też zakłady pracy wynajmowały salę kinową na zebrania. W każdą niedzielę przed seansem dla dorosłych wyświetlano dla dzieci tzw. poranki. Organizowano również cykliczne „Dni Filmu Polskiego”. Zalewskie kino było też kinem objazdowym i docierało do okolicznych wsi.

Bibliografia

1. Truszkowska, Irena: Magia zalewskiego kina / Irena Truszkowska // „Zapiski Zalewskie”. – 2006, nr 10, s. 15-18.