Kościół pw. św. Jakuba Starszego w Kwiecewie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony pod koniec XVII wieku. | Zabytek architektury sakralnej wzniesiony pod koniec XVII wieku. | ||
| Linia 27: | Linia 23: | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| + | *[[ewim:Parafia pw. św. Jakuba Apostoła w Kwiecewie|Parafia pw. św. Jakuba Apostoła w Kwiecewie]] | ||
*[[Marcin Kromer |Marcin Kromer]] | *[[Marcin Kromer |Marcin Kromer]] | ||
*[[ewim:Andrzej Chryzostom Załuski |Andrzej Załuski]] | *[[ewim:Andrzej Chryzostom Załuski |Andrzej Załuski]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:14, 6 sie 2015
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony pod koniec XVII wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany na niewielkim wzgórzu, w centrum wsi Kwiecewo (niem. Queetz). Wieś położona jest w gminie Świątki, w powiecie olsztyńskim.
Historia
Z zachowanych dokumentów wynika, że kościół znajdował się w tej miejscowości już w 1372 roku. W 1580 roku biskup Marcin Kromer dokonał jego ponownej konsekracji. Obecna budowla powstała w latach 1692-1693, a w 1699 roku została poświęcona przez biskupa Andrzeja Załuskiego. W 1862 roku dobudowano do niej wieżę.
Opis
Jest to kościół orientowany, wzniesiony z surowej cegły na podmurowaniu kamiennym. Od zachodu przylega do niego wieża dzwonnicza z zegarem. Ściana wschodnia i górna część wieży ozdobione są wysokimi szczytami wolutowymi. Również dobudowana od południa kruchta posiada barokowy szczyt. Do zakrystii prowadzi portal ozdobiony pilastrami wspierającymi gzyms, w którym mieści się, podtrzymywana przez aniołki, tablica z napisem dotyczącym konsekracji kościoła w 1699 roku. Dodatkowo, we wschodniej elewacji znajdują się nisze, w których umieszczono figury Matki Boskiej Bolesnej i św. Jana Ewangelisty, wykonane w połowie XIX wieku. Salowe wnętrze świątyni przykryto stropem płaskim, w kruchcie i zakrystii znajdują się sklepienia krzyżowe.
Wyposażenie
Ołtarz główny pochodzi z połowy XVIII wieku, natomiast dwa ołtarze boczne wykonano w połowie wieku XIX. Z pierwszej połowy XIX wieku pochodzą także: ambona, chór muzyczny i prospekt organowy. Na parapecie chóru znajduje się płaskorzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem na półksiężycu z XVII wieku. W kościele znajduje się także szereg obrazów z przełomu XVII i XVIII wieku, a także kilka cennych wyrobów złotniczych, w tym:
- pacyfikał z 1720 roku, wykonany przez złotnika z Lidzbarka Warmińskiego, Michała Bartolomowicza,
- relikwiarz regencyjny, wykonany przez złotnika dobromiejskiego Antoniego Kriegera,
- lampa wieczna z 1711 roku,
- kadzielnica i łódka na kadzidło z pierwszej połowy wieku XVIII.
Ciekawostki
- W otoczeniu kościoła znajdują się cztery kapliczki, pochodzące z około 1862 roku. Umieszczono w nich barokowe rzeźby czterech Ewangelistów, wykonane przez tego samego rzeźbiarza, co figury na wschodniej ścianie kościoła.
- W murze bocznej kruchty znajdują się żelazne pierścienie z łańcuchami. Ponoć przykuwano nimi (za szyję) osoby współżyjące bez ślubu.
Zobacz też
- Parafia pw. św. Jakuba Apostoła w Kwiecewie
- Marcin Kromer
- Andrzej Załuski
- Michał Bartolomowicz
- Antoni Krieger
Bibliografia
- Chrzanowski, Tadeusz: Przewodnik po zabytkowych kościołach Północnej Warmii / Tadeusz Chrzanowski. Olsztyn: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1978. – S. 83-84.
- Najmowicz, Wiesława: Krótka historia kościoła parafialnego w Kwiecewie : rozmaitości ze Świątek / Wiesława Najmowicz // "Rozmaitości Dobromiejskie". - 2001, nr 6, s. 10.
- Piskorska, Józefa: Złotnictwo sakralne na Warmii w okresie baroku. Cz. II, Ilustrowany katalog zachowanych dzieł / Józefa Piskorska. – Olsztyn : Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 2007. – S. 59-60.
- Skurzyński, Piotr: Warmia i polskie Dolne Prusy: przewodnik turystyczny / Piotr Skurzyński. Gdynia: Wydawnictwo Region, 2012. – S. 89-90.
Linki
- Kościoły Warmii - Gmina Świątki, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.domwarminski.pl [dostęp 13.11.2013 r.]
