Sabina Mesojed: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(→Bibliografia) |
(→Biografia) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodziła się 31 stycznia 1910 r. w Wilnie. Ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Wilnie. Po wojnie pracowała w szkolnictwie w Lidzbarku Warmińskim. W 1950 r. ukończyła Państwowy Instytut Robót Ręcznych w Bielsku-Białej i od 1950 r. zamieszkała w [[ewim:Szczytno|Szczytnie]]. Pracowała w Liceum dla Wychowawczyń | + | Urodziła się 31 stycznia 1910 r. w Wilnie. Ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Wilnie. Po wojnie pracowała w szkolnictwie w Lidzbarku Warmińskim. W 1950 r. ukończyła Państwowy Instytut Robót Ręcznych w Bielsku-Białej i od 1950 r. zamieszkała w [[ewim:Szczytno|Szczytnie]]. Pracowała w [[ewim:Państwowe Liceum Pedagogiczne dla Wychowawczyń Przedszkoli w Szczytnie|Liceum dla Wychowawczyń Przedszkoli]] oraz [[ewim:Państwowe Liceum Pedagogiczne w Szczytnie i w Lidzbarku Warmińskim|Liceum Pedagogicznym]], gdzie około 20 lat była dyrektorem. Jednocześnie prowadziła Szkolne Schronisko Młodzieżowe. Zmarła 22 lutego 1987 r. |
| + | |||
==Działalność== | ==Działalność== | ||
Już w [[ewim:Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]] prowadziła Teatr Lalek w szkole podstawowej. W latach 1950-1970 prowadziła liczne zespoły lalkarskie w Szczytnie: Teatr Lalek w Ludowym Wojsku Polskim, lalkarskie zespoły młodzieżowe. Prowadziła kurs lalkarski dla instruktorów świetlicowych oraz liczne kółka lalkarskie, które m.in. produkowały pomoce do pracy w przedszkolach i świetlicach. Prowadziła młodzieżowy zespół „[[Czastuszki]]”, który występował na uroczystościach szkolnych, miejskich oraz w innych miastach regionu i kraju. W 1965 r. występowała z orkiestrą lalkową w Telewizji Polskiej. Sama zaprojektowała wystrój oraz meble ludowe Schroniska Młodzieżowego, w którym pracowała. Schronisko zajęło I miejsce w kraju. | Już w [[ewim:Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]] prowadziła Teatr Lalek w szkole podstawowej. W latach 1950-1970 prowadziła liczne zespoły lalkarskie w Szczytnie: Teatr Lalek w Ludowym Wojsku Polskim, lalkarskie zespoły młodzieżowe. Prowadziła kurs lalkarski dla instruktorów świetlicowych oraz liczne kółka lalkarskie, które m.in. produkowały pomoce do pracy w przedszkolach i świetlicach. Prowadziła młodzieżowy zespół „[[Czastuszki]]”, który występował na uroczystościach szkolnych, miejskich oraz w innych miastach regionu i kraju. W 1965 r. występowała z orkiestrą lalkową w Telewizji Polskiej. Sama zaprojektowała wystrój oraz meble ludowe Schroniska Młodzieżowego, w którym pracowała. Schronisko zajęło I miejsce w kraju. | ||
Aktualna wersja na dzień 13:14, 28 paź 2014
Biografia
Urodziła się 31 stycznia 1910 r. w Wilnie. Ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Wilnie. Po wojnie pracowała w szkolnictwie w Lidzbarku Warmińskim. W 1950 r. ukończyła Państwowy Instytut Robót Ręcznych w Bielsku-Białej i od 1950 r. zamieszkała w Szczytnie. Pracowała w Liceum dla Wychowawczyń Przedszkoli oraz Liceum Pedagogicznym, gdzie około 20 lat była dyrektorem. Jednocześnie prowadziła Szkolne Schronisko Młodzieżowe. Zmarła 22 lutego 1987 r.
Działalność
Już w Lidzbarku Warmińskim prowadziła Teatr Lalek w szkole podstawowej. W latach 1950-1970 prowadziła liczne zespoły lalkarskie w Szczytnie: Teatr Lalek w Ludowym Wojsku Polskim, lalkarskie zespoły młodzieżowe. Prowadziła kurs lalkarski dla instruktorów świetlicowych oraz liczne kółka lalkarskie, które m.in. produkowały pomoce do pracy w przedszkolach i świetlicach. Prowadziła młodzieżowy zespół „Czastuszki”, który występował na uroczystościach szkolnych, miejskich oraz w innych miastach regionu i kraju. W 1965 r. występowała z orkiestrą lalkową w Telewizji Polskiej. Sama zaprojektowała wystrój oraz meble ludowe Schroniska Młodzieżowego, w którym pracowała. Schronisko zajęło I miejsce w kraju.
Nagrody i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (1959)
- Złota odznaka Zasłużony dla Warmii i Mazur (1960)
- Złota Odznaka Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych (1965)
- Odznaka Zasłużony Działacz Turystyki (1969)
- Złoty Krzyż Zasługi (1969)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1977)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1980)
Ponadto laureatka licznych nagród w konkursach sztuki ludowej, zespołów artystycznych.
Bibliografia
- Iwańska, Ewa: Kochałam młodzież i lalki / Ewa Iwańska // „Dziennik Pojezierza”. – 1983, nr 55, s. 3.
- Oracki, Tadeusz: Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970 : materiały biograficzne / Tadeusz Oracki. – Olsztyn : Wydawnictwo Pojezierze, 1975. – S. 112.
- Sabina Mesojed, Życiorys, Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych, Sygn. 34/405
