Kościół pw. św. Andrzeja Boboli w Wojciechach: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Image: | + | [[Image: kosciol_andrzej_wojciechy_2a.jpg|thumb|right|250px|Fot. Mieczysław Kalski ]] |
− | [[Image: kosciol_andrzej_wojciechy_3.jpg|thumb|right|250px| Fot. Mieczysław Kalski | + | [[Image: kosciol_andrzej_wojciechy_3.jpg|thumb|right|250px| Fot. Mieczysław Kalski]] |
− | + | [[Image: kosciol_andrzej_wojciechy_4.jpg|thumb|right|250px| Fot. Mieczysław Kalski]] | |
− | [[Image: kosciol_andrzej_wojciechy_4.jpg|thumb|right|250px| Fot. Mieczysław Kalski | ||
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w połowie XIV wieku. | Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w połowie XIV wieku. |
Aktualna wersja na dzień 07:40, 13 kwi 2015
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w połowie XIV wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany na terenie wsi Wojciechy (niem. Albrechtsdorf). Wieś znajduje się w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce.
Historia
Świątynia ta powstała w latach 1346-1355. W kolejnych stuleciach kilkakrotnie ją remontowano i odnawiano, m.in. w połowie XVI wieku, w 1656 roku (powiększono ją wówczas od wschodu) i w 1818 roku. W 1720 roku dobudowano kruchtę południową, w 1751 nadbudowano wieżę dzwonną (data na chorągiewce wietrznej), a w 1869 roku zakrystię. W latach 1525-1945 kościół znajdował się w posiadaniu ewangelików. Po drugiej wojnie światowej przejęła go napływowa ludność katolicka. Samodzielną parafię reaktywowano tu w 1962 roku.
Opis
Jest to kościół gotycki, orientowany, jednonawowy, murowany z cegły i kamienia polnego, otynkowany. Wzniesiono go na rzucie prostokąta z prezbiterium zamkniętym trójbocznie od wschodu. Po stronie zachodniej znajduje się wieża z kruchtą w przyziemiu. W dolnej kondygnacji wieża jest murowana, w górnych drewniana, z zewnątrz oszalowana deskami i nakryta ostrosłupowym hełmem pokrytym blachą. Od strony północnej znajduje się zakrystia, a od południa kruchta. Nawę i prezbiterium zamknięto wspólnym dachem dwuspadowym krytym dachówką. Wnętrze przykryto stropem na łuku koszowym.
Wyposażenie
Wystrój i wyposażenie wnętrza pochodzi głównie z XVIII wieku i jest utrzymane w stylu późnobarokowym. Ołtarz główny, regencyjny, ufundowany został przez Eliasza Kreytzena w 1725 roku (polichromowany w 1787 roku). Ambona pochodzi z 1735 roku (polichromowana w 1788 roku przez malarza Carla Ludwiga Schmidta z Górowa Iławeckiego). Jest tutaj także kamienna misa chrzcielna z XV wieku.
Zobacz też
Bibliografia
- Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 2 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 48-49.
- Skurzyński, Piotr: Warmia i polskie Dolne Prusy: przewodnik turystyczny / Piotr Skurzyński. - Gdynia : Wydawnictwo Region, 2012. – S. 156.
- Wojciechy // „Rozmaitości Ostródzkie”. - 2011, nr 11/12, s. 22.