Dwór w Białej Woli: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | |||
− | |||
− | |||
==Lokalizacja== | ==Lokalizacja== | ||
Linia 20: | Linia 17: | ||
*Materiał zamieszczony na stronie internetowej [http://www.polskiezabytki.pl/m/obiekt/6691/Biala_Wola/ www.polskiezabytki.pl] [dostęp 02.01.2014 r.] | *Materiał zamieszczony na stronie internetowej [http://www.polskiezabytki.pl/m/obiekt/6691/Biala_Wola/ www.polskiezabytki.pl] [dostęp 02.01.2014 r.] | ||
− | [[Category: | + | [[Category:Pałace i dwory]] |
− | [[Category: | + | [[Category:Lubomino (gmina wiejska)]] |
[[Category:Powiat lidzbarski]] | [[Category:Powiat lidzbarski]] | ||
− | [[Category:1801- | + | [[Category:1801-1918]] |
Aktualna wersja na dzień 07:33, 14 kwi 2015
Spis treści
Lokalizacja
Rezydencja ziemska została usytuowana na wysokim wzniesieniu na terenie wsi Biała Wola (niem. Dittrichsdorf), nad jeziorem Tonka. Wieś znajduje się w powiecie lidzbarskim, około 10 km na południowy-zachód od Lubomina.
Historia
Dwór został wybudowany w XIX wieku. Nosi jednak ślady wielu przebudów i obecny kształt uzyskał na przełomie wieku XIX i XX. W tym okresie był własnością rodziny Raschke. Po 1945 roku cały majątek ziemski wraz z zabudowaniami został przejęty przez Państwowe Gospodarstwo Rolne. We dworze urządzono biura i mieszkania, a następnie także przedszkole. W 1988 roku zespół dworski wpisano do rejestru zabytków. Od 1992 roku znajduje się on w posiadaniu Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Obecnie nie jest użytkowany.
Opis
Budowla posiada cechy stylowe barokowo-klasycystyczne. Jest murowana z cegły i otynkowana, jednokondygnacyjna z użytkowym poddaszem, podpiwniczona. Wzniesiono ją na planie litery T. W fasadzie znajduje się podcieniowy ryzalit wsparty w przyziemiu na czterech arkadach. Elewacja frontowa została bogato zdobiona klasycyzującym detalem architektonicznym. W elewacjach bocznych umieszczono wstawki. Całość przykryta została wysokim dachem dwuspadowym. We wnętrzu zachowały się sztukaterie, kominek i podłogi parkietowe.
Bibliografia
- Czy dwór musi straszyć? / „Gazeta Olsztyńska”. - 1995, nr 61, s. 4.
- Jackiewicz-Garniec, Małgorzata: Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich : dobra utracone czy ocalone? / Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec. – Olsztyn : Studio Wydawnicze Arta Mirosław Garniec, 2001. - S. 260.
- Pałace i dwory Warmii i Mazur : oferta sprzedaży / Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa. Oddział w Olsztynie, 1996 r.
Zobacz też
- Materiał zamieszczony na stronie internetowej www.polskiezabytki.pl [dostęp 02.01.2014 r.]