Kościół pw. Przemienienia Pańskiego w Iławie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[ | + | [[image:kosc ilawa.jpg|thumb|right|290px|Źródło: [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_Przemienienia_Pa%C5%84skiego_w_I%C5%82awieFASADA.jpg Wikimedia Commons]]] |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w pierwsze połowie XIV wieku. | Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w pierwsze połowie XIV wieku. | ||
| Linia 11: | Linia 6: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | Świątynia ta powstała najprawdopodobniej w latach 1318-1328. Pierwotnie pełniła funkcję kościoła zakonnego, a jej patronem był św. Mikołaj. Pierwsza wzmianka na temat tutejszego proboszcza, Andreasa, pochodzi z 1324 roku. W 1550 roku przy prezbiterium wzniesiono wieżę dzwonniczą, natomiast w 1624 roku kruchtę od strony północnej. W 1800 roku zamurowane zostały kościelne podziemia i zaprzestano dokonywać w nich pochówku osób ważnych. Kościół był kilkakrotnie modernizowany i przebudowywany, m.in. w pierwszej (1642-1643) i drugiej połowie wieku XVII, w wieku XVIII (po pożarze z lat 1706 i 1753) i pod koniec wieku XIX. Ostatnia poważna przebudowa miała miejsce w latach 1903-1905 | + | Świątynia ta powstała najprawdopodobniej w latach 1318-1328. Pierwotnie pełniła funkcję kościoła zakonnego, a jej patronem był św. Mikołaj. Pierwsza wzmianka na temat tutejszego proboszcza, Andreasa, pochodzi z 1324 roku. W 1550 roku przy prezbiterium wzniesiono wieżę dzwonniczą, natomiast w 1624 roku kruchtę od strony północnej. W 1800 roku zamurowane zostały kościelne podziemia i zaprzestano dokonywać w nich pochówku osób ważnych. Kościół był kilkakrotnie modernizowany i przebudowywany, m.in. w pierwszej (1642-1643) i drugiej połowie wieku XVII, w wieku XVIII (po pożarze z lat 1706 i 1753) i pod koniec wieku XIX. Ostatnia poważna przebudowa miała miejsce w latach 1903-1905.Z tego okresu pochodzi neogotycka plebania, wzniesiona w miejsce poprzedniej z 1704 roku. Od 1525 do 1945 roku kościołem dysponowała gmina ewangelicka. Po II wojnie światowej przejęła go ludność napływowa wyznania katolickiego. W 1952 roku opiekę nad świątynią przejęło Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Obecnie świątynia pełni rolę głównego [[ewim: Parafia pw. Przemienienia Pańskiego w Iławie |kościoła parafialnego]] w mieście. |
==Opis== | ==Opis== | ||
| Linia 17: | Linia 12: | ||
==Wyposażenie== | ==Wyposażenie== | ||
| − | Rokokowy ołtarz główny, umieszczony na gotyckiej mensie, wykonał w 1741 roku [[ewim:Jan Henryk Selcke |Jan Henryk Selcke]] z Prabut. Umieszczono w nim późnobarokowy obraz przedstawiający scenę Modlitwy Chrystusa w Ogrójcu, wykonany w 1786 roku przez [[ewim: Christiana Bernarda Rode |Christiana Bernarda Rode]] z Gdańska. Neogotycka, kamienna, kielichowa chrzcielnica pochodzi z XIX wieku. W 1899 roku wykonano neogotyckie witraże figuralne przedstawiające Jezusa Chrystusa oraz Apostołów Piotra i Pawła. Organy zostały zbudowano w 1911 roku przez [[ewim: Eduard Witteck |Eduarda Wittecka]] z [[ewim:Elbląg|Elbląga]]. W kościele są także płyty nagrobne z XV i XVIII wieku, m.in. [[ewim:Jakub Muck|Jakuba Mucka]] – burmistrza Iławy i jego żony Zuzanny z domu Werner, a także srebrne epitafia Wilhelma Albrechta i Jadwigi Elżbiety von Finckenstein z herbami rodów Finckenstein i Rippin.<ref>W podziemiach kościoła znajdują się trumny ze zabalsamowanymi zwłokami. Dwie należą do Wilhelma Albrechta von Finckensteina zmarłego 15 kwietnia 1752 i jego żony Jadwigi Elżbiety von Finckenstein z domu Rippin, zmarłej 1 lutego 1752.</ref> Na wieży znajduje się gotycki dzwon spiżowy z przełomu XIV i XV wieku z łacińskim napisem: ''o rex gloria criste veni cum + pace'' (O Królu chwały Chryste przybywaj z pokojem). Między napisem umieszczono motyw głowy Chrystusa w mandorli z krzyżem oraz herb Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego. Drugi dzwon odlano w 1740 roku. Wieżę wieńczy żelazny krzyż teutoński z XIV wieku. | + | Rokokowy ołtarz główny, umieszczony na gotyckiej mensie, wykonał w 1741 roku [[ewim:Jan Henryk Selcke |Jan Henryk Selcke]] z Prabut. Umieszczono w nim późnobarokowy obraz przedstawiający scenę Modlitwy Chrystusa w Ogrójcu, wykonany w 1786 roku przez [[ewim: Christiana Bernarda Rode |Christiana Bernarda Rode]] z Gdańska. Neogotycka, kamienna, kielichowa chrzcielnica pochodzi z XIX wieku. W 1899 roku wykonano neogotyckie witraże figuralne przedstawiające Jezusa Chrystusa oraz Apostołów Piotra i Pawła. Organy zostały zbudowano w 1911 roku przez [[ewim: Eduard Witteck |Eduarda Wittecka]] z [[ewim:Elbląg|Elbląga]]. W kościele są także płyty nagrobne z XV i XVIII wieku, m.in. [[ewim:Jakub Muck|Jakuba Mucka]] – burmistrza Iławy i jego żony Zuzanny z domu Werner, a także srebrne epitafia Wilhelma Albrechta i Jadwigi Elżbiety von Finckenstein z herbami [[ewim:ród Finckensteinów|rodów Finckenstein]] i Rippin.<ref>W podziemiach kościoła znajdują się trumny ze zabalsamowanymi zwłokami. Dwie należą do Wilhelma Albrechta von Finckensteina zmarłego 15 kwietnia 1752 i jego żony Jadwigi Elżbiety von Finckenstein z domu Rippin, zmarłej 1 lutego 1752.</ref> Na wieży znajduje się gotycki dzwon spiżowy z przełomu XIV i XV wieku z łacińskim napisem: ''o rex gloria criste veni cum + pace'' (O Królu chwały Chryste przybywaj z pokojem). Między napisem umieszczono motyw głowy Chrystusa w mandorli z krzyżem oraz herb Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego. Drugi dzwon odlano w 1740 roku. Wieżę wieńczy żelazny krzyż teutoński z XIV wieku. |
==Ciekawostki== | ==Ciekawostki== | ||
*Początkowo znajdująca się tu parafia była pod patronatem krzyżackim i dlatego Zakon zastrzegł sobie prawo obsadzenia jej własnymi księżmi, stąd plebani iławscy byli z reguły duchownymi Zakonu. | *Początkowo znajdująca się tu parafia była pod patronatem krzyżackim i dlatego Zakon zastrzegł sobie prawo obsadzenia jej własnymi księżmi, stąd plebani iławscy byli z reguły duchownymi Zakonu. | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | *[[ewim: Parafia pw. Przemienienia Pańskiego w Iławie |Parafia pw. Przemienienia Pańskiego w Iławie]] | ||
| + | *[[ewim:Jan Henryk Selcke |Jan Henryk Selcke]] | ||
| + | *[[ewim: Christiana Bernarda Rode |Christian Bernard Rode]] | ||
| + | *[[ewim: Eduard Witteck |Eduard Witteck]] | ||
| + | *[[ewim:Jakub Muck|Jakub Muck]] | ||
| + | *[[ewim:Ród Finckensteinów|Ród Finckensteinów]] | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 28: | Linia 31: | ||
#Ruszel. Edward: ''Dzieje kościoła gotyckiego w Iławie : 700-lecie założenia parafii :50-lecie Misjonarzy Oblatów M.N.'' / Edward Ruszel, Wiesław Niesiobędzki. – Iława : Text - Wiesław Niesiobędzki, 2001. | #Ruszel. Edward: ''Dzieje kościoła gotyckiego w Iławie : 700-lecie założenia parafii :50-lecie Misjonarzy Oblatów M.N.'' / Edward Ruszel, Wiesław Niesiobędzki. – Iława : Text - Wiesław Niesiobędzki, 2001. | ||
| − | == | + | ==Linki== |
*''Zabytki Iławy'', materiał zmieszczony na stronie internetowej [http://dziejeilawy.friko.pl/legendy%203.html www.dziejeilawy.friko.pl] [dostęp 25.02.2014 r.] | *''Zabytki Iławy'', materiał zmieszczony na stronie internetowej [http://dziejeilawy.friko.pl/legendy%203.html www.dziejeilawy.friko.pl] [dostęp 25.02.2014 r.] | ||
| Linia 34: | Linia 37: | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | + | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Kościoły i kaplice]] |
[[Category:Powiat iławski]] | [[Category:Powiat iławski]] | ||
| + | [[Category:Iława]] | ||
[[Category:1301-1400]] | [[Category:1301-1400]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:07, 19 cze 2015
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w pierwsze połowie XIV wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany w najwyższym punkcie wzniesienia, na którym ulokowano średniowieczne założenie obronne Iławy (niem. Deutsch Eylau). Usytuowano go w południowo-wschodnim narożniku murów miejskich obok strażnicy, przebudowanej później na kościelna wieżę dzwonniczą (obecnie ulica Kościelna).
Historia
Świątynia ta powstała najprawdopodobniej w latach 1318-1328. Pierwotnie pełniła funkcję kościoła zakonnego, a jej patronem był św. Mikołaj. Pierwsza wzmianka na temat tutejszego proboszcza, Andreasa, pochodzi z 1324 roku. W 1550 roku przy prezbiterium wzniesiono wieżę dzwonniczą, natomiast w 1624 roku kruchtę od strony północnej. W 1800 roku zamurowane zostały kościelne podziemia i zaprzestano dokonywać w nich pochówku osób ważnych. Kościół był kilkakrotnie modernizowany i przebudowywany, m.in. w pierwszej (1642-1643) i drugiej połowie wieku XVII, w wieku XVIII (po pożarze z lat 1706 i 1753) i pod koniec wieku XIX. Ostatnia poważna przebudowa miała miejsce w latach 1903-1905.Z tego okresu pochodzi neogotycka plebania, wzniesiona w miejsce poprzedniej z 1704 roku. Od 1525 do 1945 roku kościołem dysponowała gmina ewangelicka. Po II wojnie światowej przejęła go ludność napływowa wyznania katolickiego. W 1952 roku opiekę nad świątynią przejęło Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Obecnie świątynia pełni rolę głównego kościoła parafialnego w mieście.
Opis
Jest to kościół gotycki, orientowany, jednonawowy, murowany z cegły i posadowiony na cokole z granitowych głazów. Wzniesiono go na planie prostokąta z korpusem nawowym (o wymiarach 14,80 m na 20,20 m) oraz węższym i niższym od nawy prezbiterium (o wymiarach 8 m x 11,70 m). Przy prezbiterium od strony północnej dostawiono kwadratową wieżę (wysokość 27 m). Ozdobiono ją tynkowanymi wnękami, płyciznami i oknami różnej wielkości, a zwieńczono szczytem schodkowym. Całość przykryto dachem dwuspadowym. Podobnymi, stromymi dachami dwuspadowymi, pokrytymi dachówką, zamknięto nawę i prezbiterium. Korpus budowli został oszkarpowany, a jego ściany podzielono smukłymi oknami witrażowymi o kształcie ostrołukowym. Ściany udekorowano tynkowanymi wnękami, pasami blend, gzymsem podokapowym, a także szczytami sterczynowymi. Do wnętrza prowadzą dwa gotyckie, bogato profilowane portale ostrołukowe z XIV wieku, od północy czterouskokowy, od zachodu trójuskokowy. Prezbiterium oddzielone zostało od nawy ostrołukowym łukiem tęczowym. Wnętrza przykryto stropami płaskimi.
Wyposażenie
Rokokowy ołtarz główny, umieszczony na gotyckiej mensie, wykonał w 1741 roku Jan Henryk Selcke z Prabut. Umieszczono w nim późnobarokowy obraz przedstawiający scenę Modlitwy Chrystusa w Ogrójcu, wykonany w 1786 roku przez Christiana Bernarda Rode z Gdańska. Neogotycka, kamienna, kielichowa chrzcielnica pochodzi z XIX wieku. W 1899 roku wykonano neogotyckie witraże figuralne przedstawiające Jezusa Chrystusa oraz Apostołów Piotra i Pawła. Organy zostały zbudowano w 1911 roku przez Eduarda Wittecka z Elbląga. W kościele są także płyty nagrobne z XV i XVIII wieku, m.in. Jakuba Mucka – burmistrza Iławy i jego żony Zuzanny z domu Werner, a także srebrne epitafia Wilhelma Albrechta i Jadwigi Elżbiety von Finckenstein z herbami rodów Finckenstein i Rippin.[1] Na wieży znajduje się gotycki dzwon spiżowy z przełomu XIV i XV wieku z łacińskim napisem: o rex gloria criste veni cum + pace (O Królu chwały Chryste przybywaj z pokojem). Między napisem umieszczono motyw głowy Chrystusa w mandorli z krzyżem oraz herb Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego. Drugi dzwon odlano w 1740 roku. Wieżę wieńczy żelazny krzyż teutoński z XIV wieku.
Ciekawostki
- Początkowo znajdująca się tu parafia była pod patronatem krzyżackim i dlatego Zakon zastrzegł sobie prawo obsadzenia jej własnymi księżmi, stąd plebani iławscy byli z reguły duchownymi Zakonu.
Zobacz też
- Parafia pw. Przemienienia Pańskiego w Iławie
- Jan Henryk Selcke
- Christian Bernard Rode
- Eduard Witteck
- Jakub Muck
- Ród Finckensteinów
Bibliografia
- Iława 1305-2005 : siedemset lat dziejów / pod red. Stanisława Achremczyka. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2006.
- Koprowiak, Iza: Czerwony Kościół : XIV-wieczny zabytek / Iza Koprowiak // „Gazeta Olsztyńska”. - 2003, nr 172, dod. „Gazeta Iławska”, nr 29, s. 12.
- Niesiobędzki, Wiesław: Zamki, pałace, dwory i inne zabytki powiatu iławskiego : przewodnik historyczno-krajoznawczy / Wiesław Niesiobędzki. - Iława : Wydawnictwo Tekst 2003. – S. 15-18.
- Ruszel. Edward: Dzieje kościoła gotyckiego w Iławie : 700-lecie założenia parafii :50-lecie Misjonarzy Oblatów M.N. / Edward Ruszel, Wiesław Niesiobędzki. – Iława : Text - Wiesław Niesiobędzki, 2001.
Linki
- Zabytki Iławy, materiał zmieszczony na stronie internetowej www.dziejeilawy.friko.pl [dostęp 25.02.2014 r.]
Przypisy
- ↑ W podziemiach kościoła znajdują się trumny ze zabalsamowanymi zwłokami. Dwie należą do Wilhelma Albrechta von Finckensteina zmarłego 15 kwietnia 1752 i jego żony Jadwigi Elżbiety von Finckenstein z domu Rippin, zmarłej 1 lutego 1752.
