Dwór w Pielach: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja oczekująca na przejrzenie]
 
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Image: dwor_piele_1.jpg|thumb|right|200px|Źródło: [http://photo.bikestats.eu/zdjecie/122390/dawny-dworek-we-wsi-piele www.photo.bikestats.eu] ]]
 
 
 
Zabytek architektury wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku.
 
Zabytek architektury wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku.
  
 
==Lokalizacja==
 
==Lokalizacja==
Dwór został wybudowany na terenie wsi [[ewim:Piele|Piele]] (niem. Pellen). Wieś położona jest w powiecie braniewskim, w gminie [[ewim:Lelkowo|Lelkowo]], 16 km na północ od [[ewim:Pieniężno|Pieniężna]].  
+
Dwór został wybudowany na terenie wsi [[ewim:Piele|Piele]] (niem. Pellen). Wieś położona jest w [[ewim:Powiat braniewski| powiecie braniewskim]], w [[ewim: Lelkowo (gmina wiejska)| gminie Lelkowo]], 16 km na północ od [[ewim:Pieniężno|Pieniężna]].  
  
 
==Historia==
 
==Historia==
Już na przełomie XIV i XV wieku istniał w tej miejscowości majątek ziemski i dwór krzyżacki. W 1527 roku w ich posiadanie wszedł Klaus von Auer. Jego potomkowie mieli tu swoją siedzibę przez następnych 240 lat. W XVIII wieku majątek przejął Otton von Gaudi, a następnie Carl von Groeben. W 1827 roku posiadłość nabył Albrecht von Brandt. W rękach tej rodziny majątek pozostał do 1945 roku. Ostatnim właścicielem był Hans Hugo von Brandt. Sam dwór wzniesiono w połowie XVIII wieku na kamiennych fundamentach krzyżackiej siedziby (w latach 1470-1527 siedziba komornictwa). W XIX wieku został rozbudowany, a w 1905 roku dobudowano do niego boczne skrzydła. Pod drugiej wojnie światowej na terenie majątku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne, natomiast dwór zaadoptowano na biura i mieszkania pracownicze. Jeszcze pod koniec lat 70-tych czytelny był układ całego założenia. Wprawdzie korpus główny zachowany był już tylko fragmentarycznie, ale zamieszkane były oba boczne skrzydła. Do dziś zachowało się tylko skrzydło lewe, z prawego pozostały tylko piwnice.  
+
Już na przełomie XIV i XV wieku istniał w tej miejscowości majątek ziemski i dwór krzyżacki. W 1527 roku w ich posiadanie wszedł Klaus von Auer. Jego potomkowie mieli tu swoją siedzibę przez następnych 240 lat. W XVIII wieku majątek przejął Otton von Gaudi, a następnie Carl von Groeben. W 1827 roku posiadłość nabył Albrecht von Brandt. W rękach tej rodziny majątek pozostał do 1945 roku. Ostatnim właścicielem był Hans Hugo von Brandt. Sam dwór wzniesiono w połowie XVIII wieku na kamiennych fundamentach krzyżackiej siedziby (w latach 1470-1527 siedziba komornictwa). W XIX wieku został rozbudowany, a w 1905 roku dobudowano do niego boczne skrzydła. Pod drugiej wojnie światowej na terenie majątku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne, natomiast dwór zaadoptowano na biura i mieszkania pracownicze. Jeszcze pod koniec lat 70-tych XX wieku czytelny był układ całego założenia. Wprawdzie korpus główny zachowany był już tylko fragmentarycznie, ale zamieszkane były oba boczne skrzydła. Do dziś zachowało się tylko skrzydło lewe, z prawego pozostały piwnice.  
  
 
==Opis==
 
==Opis==
Linia 17: Linia 15:
 
#Wojnowska, Weronika: ''Piele mała wieś z wielką historią'' / Weronika Wojnowska // „Cenne, Bezcenne, Utracone”. - 2001, nr 5, s. 18-21.  
 
#Wojnowska, Weronika: ''Piele mała wieś z wielką historią'' / Weronika Wojnowska // „Cenne, Bezcenne, Utracone”. - 2001, nr 5, s. 18-21.  
  
[[Category:Obiekty architektury]]
+
[[Category:Pałace i dwory]]
[[Category:Historia kultury]]
+
[[Category:Lelkowo (gmina wiejska)]]
 
[[Category:Powiat braniewski]]  
 
[[Category:Powiat braniewski]]  
 
[[Category:1701-1800]]
 
[[Category:1701-1800]]

Aktualna wersja na dzień 11:16, 30 cze 2015

Zabytek architektury wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku.

Lokalizacja

Dwór został wybudowany na terenie wsi Piele (niem. Pellen). Wieś położona jest w powiecie braniewskim, w gminie Lelkowo, 16 km na północ od Pieniężna.

Historia

Już na przełomie XIV i XV wieku istniał w tej miejscowości majątek ziemski i dwór krzyżacki. W 1527 roku w ich posiadanie wszedł Klaus von Auer. Jego potomkowie mieli tu swoją siedzibę przez następnych 240 lat. W XVIII wieku majątek przejął Otton von Gaudi, a następnie Carl von Groeben. W 1827 roku posiadłość nabył Albrecht von Brandt. W rękach tej rodziny majątek pozostał do 1945 roku. Ostatnim właścicielem był Hans Hugo von Brandt. Sam dwór wzniesiono w połowie XVIII wieku na kamiennych fundamentach krzyżackiej siedziby (w latach 1470-1527 siedziba komornictwa). W XIX wieku został rozbudowany, a w 1905 roku dobudowano do niego boczne skrzydła. Pod drugiej wojnie światowej na terenie majątku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne, natomiast dwór zaadoptowano na biura i mieszkania pracownicze. Jeszcze pod koniec lat 70-tych XX wieku czytelny był układ całego założenia. Wprawdzie korpus główny zachowany był już tylko fragmentarycznie, ale zamieszkane były oba boczne skrzydła. Do dziś zachowało się tylko skrzydło lewe, z prawego pozostały piwnice.

Opis

Dwór, zwrócony fasadą frontową ku południowi, położony był pomiędzy szerokim podjazdem, a rozległym parkiem. (obecnie zaniedbany z kilkoma okazami drzew pomnikowych). Składał się z korpusu głównego i krótkich skrzydeł bocznych. Budynek był parterowy, z piętrowym obustronnym ryzalitem w części głównej. W szczycie, od frontu znajdował się herb von Brandtów. Zarówno od strony podjazdu, jak i od strony elewacji parkowej były drewniane werandy. Całość wieńczyły dachy mansardowe. Obiekt był murowany i otynkowany. Wzniesiono go na planie podkowy.

Bibliografia

  1. Katalog zabytków sztuki. T. 2: Województwo elbląskie. Braniewo, Frombork, Orneta i okolice. Z. 1: tekst / pod red. Mariana Arszyńskiego i Mariana Kutznera. - Warszawa : Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1980. - S. 167.
  2. Jackiewicz-Garniec, Małgorzata: Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich : dobra utracone czy ocalone? / Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec. – Olsztyn : Studio Wydawnicze Arta Mirosław Garniec, 2001. - S. 328-329.
  3. Wojnowska, Weronika: Piele mała wieś z wielką historią / Weronika Wojnowska // „Cenne, Bezcenne, Utracone”. - 2001, nr 5, s. 18-21.