Dziecięcy Teatr Ruchu Eurytmia: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m (stronę Dziecięcy Teatr Ruchu „Eurytmia” przeniósł do Dziecięcy Teatr Ruchu Eurytmia) |
|||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
#Prusinski, Tadeusz: ''Młodzi szukają harmonii ze światem'' / Tadeusz Prusinski // „Gazeta Wyborcza – Olsztyn”. – 2004, nr 73. | #Prusinski, Tadeusz: ''Młodzi szukają harmonii ze światem'' / Tadeusz Prusinski // „Gazeta Wyborcza – Olsztyn”. – 2004, nr 73. | ||
#Szyłłejko, Tadeusz: ''Być razem - na scenie : dzieci głuche i dzieci słyszące'' / Tadeusz Szyłłejko // „Gazeta Warmii i Mazur”. – 1995, nr 88, s. 2. | #Szyłłejko, Tadeusz: ''Być razem - na scenie : dzieci głuche i dzieci słyszące'' / Tadeusz Szyłłejko // „Gazeta Warmii i Mazur”. – 1995, nr 88, s. 2. | ||
| − | [[Category: | + | [[Category: Grupy teatralne]] [[Category: Teatr]] [[Category: Olsztyn]] [[Category:1990-]] |
Aktualna wersja na dzień 10:10, 5 gru 2014
Integracyjny zespół sceniczny powstały w 1994 r. w Olsztynie.
Opis
„Eurytmia” powstała z inicjatywy i pod auspicjami Fundacji Sztuki Pantomima Olsztyńska, w której w 1994 r. zainicjowano wieloletni program integracyjny „Być razem”. W celu efektywnej organizacji grupy dziecięcej zaangażowano grono doświadczonych reżyserów i pedagogów związanych z teatrem. Celem zawiązania grupy integracyjnej jak również jej działań scenicznych była – dzięki wykorzystaniu ekspresję osób niepełnosprawnych, wyzwalanej przez teatr, taniec i plastykę - ich integracja ze zdrowymi. „Eurytmię” oraz inne zespoły dziecięce Fundacji nazywano Małą Pantomimą. Grupa zadebiutowała na scenie Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie spektaklem Tęczowy most. Scenariusz i choreografię widowiska przygotowała Maria Jenny Burniewicz, dyrektor teatru oraz działaczka Fundacji Pantomima Olsztyńska, która też to przedstawienie muzycznie opracowała i wyreżyserowała. Cechami określającymi grę dziecięcych aktorów były znaczenia greckiego słowa „eurytmia”, występującego w nazwie zespołu – ład, takt i harmonia. Spektakle „Eurytmii” można było opisać jako zharmonizowane opowieści słowno-muzyczno-taneczne. reżyserka tak pracowała z zespołem, aby stworzyć harmonijny układ rytmu w poezji i prozie, jak również w w muzyce - zgodność ruchów tanecznych z rytmem muzycznym. Młodzi aktorzy opisywanej grupy nie mieszczą się w ściśle określonym przedziale wiekowym – stanowią zróżnicowany zespół w wieku od 8 do 16 lat. W skład zespołu wchodzili m.in. Marta Andrzejczyk, Kuba Korzunowicz i Lena Mokrzecka. W 2004 r. grupa skupiała dwadzieścioro dzieci, funkcjonując pod kierunkiem Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Gest”.
Pracę zespołu pokazywano m.in. w ogólnopolskim programie informacyjnym „Teleexpress”, w kanałach Program 2 oraz Telewizja Polonia (dwudziestominutowy reportaż). Grupa występowała również na X Warszawskim Przeglądzie Twórczości Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej „Nike z Samotraki”.
Repertuar
- 1994 r. - Tęczowy most
- 1995 r. - Trzy dary (scenariusz, choreografia, opracowanie muzyczne i reżyseria: Maria Jenny Burniewicz)
- 1996 r. - Opowieść o najbrzydszych ropuchach świata... (scenariusz i reżyseria: Małgorzata Sienkiewicz)
- 1996 r. - Święta, święta... (scenariusz, choreografia i reżyseria: Maria Jenny Burniewicz)
- 1997 r. - Tańce eurytmiczne (scenariusz, choreografia, opracowanie muzyczne i reżyseria Maria Jenny Burniewicz) – spektakl miał premierę w kwietniu 1997 r. w Berlinie (Niemcy). Polska premiera odbyła się dwa miesiące później
- 1999 r. - Prowadź, dróżko
- 2004 r. - Zaczarowana skrzyneczka (na motywach cygańskiej bajki).
Wszystkie wymienione spektakle miały premierę na scenie olsztyńskiego Teatru im. Stefana Jaracza.
Bibliografia
- mzg: Wiele darów teatru / mzg // „Gazeta Olsztyńska”. – 1995, nr 75, s. 3.
- Prusinski, Tadeusz: Młodzi szukają harmonii ze światem / Tadeusz Prusinski // „Gazeta Wyborcza – Olsztyn”. – 2004, nr 73.
- Szyłłejko, Tadeusz: Być razem - na scenie : dzieci głuche i dzieci słyszące / Tadeusz Szyłłejko // „Gazeta Warmii i Mazur”. – 1995, nr 88, s. 2.
