Mieczysław Antuszewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
(Zobacz też)
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
[[Image:antuszewicz_mieczyslaw.jpg|thumb|right|250px|Źródło: „Warmia i Mazury”, 1976, nr 3, dod. „Olsztyński Teatr Lalek”, s. [4].]]
 
[[Image:antuszewicz_mieczyslaw.jpg|thumb|right|250px|Źródło: „Warmia i Mazury”, 1976, nr 3, dod. „Olsztyński Teatr Lalek”, s. [4].]]
 +
[[Image:antuszewicz_sceny.jpg|thumb|right|250px| ''Przygody rycerza Don Kichota...'', 1969 (góra); ''Detektyw Lis prowadzi śledztwo'', 1970 (dół).<br>Źródło: ''Teatr lalek w Olsztynie'', Olsztyn, 1981, s. 42.]]
 
[[Image:antuszewicz_mieczyslaw2.jpg|thumb|right|250px|''Trzy pomarańcze'', 1985.<br>Źródło: [http://www.antuszewiczmieczyslaw.republika.pl/TRZY%20POMARANCZE-1985.htm www.antuszewiczmieczyslaw.republika.pl] ]]
 
[[Image:antuszewicz_mieczyslaw2.jpg|thumb|right|250px|''Trzy pomarańcze'', 1985.<br>Źródło: [http://www.antuszewiczmieczyslaw.republika.pl/TRZY%20POMARANCZE-1985.htm www.antuszewiczmieczyslaw.republika.pl] ]]
 
(1927- ) – malarz, scenograf, autor sztuk dla dzieci, wieloletni pracownik [[Olsztyński Teatr Lalek|Teatru Lalek w Olsztynie]]
 
(1927- ) – malarz, scenograf, autor sztuk dla dzieci, wieloletni pracownik [[Olsztyński Teatr Lalek|Teatru Lalek w Olsztynie]]
Linia 7: Linia 8:
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
Po ukończeniu studiów podjął pracę w Teatrze Lalkowym „Guliwer” w Warszawie. Przez trzy lata współpracował tam z reżyserem Zbigniewem Kopalką. W 1962 r. została zatrudniony w [[Olsztyński Teatr Lalek| Olsztyńskim Teatrze Lalek]] na etacie scenografa. Stworzył wiele scenografii, m.in. do sztuk: ''Pinokio'', ''Tygrys Pietrek'', ''Porwanie w Tiuturlistanie'', ''Guliwer w krainie Liliputów'', ''Don Kichot'', ''Miłość do trzech pomarańczy'', ''Książę Portugalii'', ''Malutka czarownica''. Jest ponadto autorem kilku sztuk teatralnych dla najmłodszych, grywanych w wielu teatrach: ''Kraksy Mistrza Kraksiaka'', ''Uwaga! Stop! Kraksiak! '', ''Diabelskie pułapki'' oraz ''Cisza i huk'', którą sam wyreżyserował i sam opatrzył scenografią. Przez cały okres pracy w olsztyńskim teatrze nadal uprawiał malarstwo sztalugowe. Tematem jego prac są najczęściej pejzaże, martwa natura oraz sceny okolicznościowe i akty.
+
Po ukończeniu studiów podjął pracę w Teatrze Lalkowym „Guliwer” w Warszawie. Przez trzy lata współpracował tam z reżyserem Zbigniewem Kopalką. W 1962 r. została zatrudniony w [[Olsztyński Teatr Lalek| Olsztyńskim Teatrze Lalek]] na etacie scenografa. Stworzył wiele scenografii, m.in. do sztuk:
 +
*''Pinokio''
 +
*''Tygrys Pietrek''
 +
*''Porwanie w Tiuturlistanie''
 +
*''Guliwer w krainie Liliputów''
 +
*''Don Kichot''
 +
*''Detektyw lis prowadzi śledztwo''
 +
*''Przygody Guignola z Lyonau''
 +
*''Powrót Smętka''
 +
*''Pierścień i róża''
 +
*''cisza i Huk''
 +
*''Miłość do trzech pomarańczy''
 +
*''Książę Portugalii''
 +
*''Malutka czarownica''
 +
*''Konik Garbusek''
 +
*''Wojna o echo''
 +
Jest ponadto autorem kilku sztuk teatralnych dla najmłodszych, grywanych w wielu teatrach: ''Kraksy Mistrza Kraksiaka'', ''Uwaga! Stop! Kraksiak! '', ''Diabelskie pułapki'' oraz ''Cisza i Huk'', którą sam wyreżyserował i sam opatrzył scenografią. Przez cały okres pracy w olsztyńskim teatrze nadal uprawiał malarstwo sztalugowe. Tematem jego prac są najczęściej pejzaże, martwa natura oraz sceny okolicznościowe i akty.
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
Linia 21: Linia 38:
 
[[Category:Teatr|Antuszewicz, Mieczysław]]
 
[[Category:Teatr|Antuszewicz, Mieczysław]]
 
[[Category:Olsztyn|Antuszewicz, Mieczysław]]
 
[[Category:Olsztyn|Antuszewicz, Mieczysław]]
[[Category:1945-1960|Antuszewicz, Mieczysław]]
+
[[Category:1945-1989|Antuszewicz, Mieczysław]]
[[Category:1961-1970|Antuszewicz, Mieczysław]]
+
[[Category:1990-|Antuszewicz, Mieczysław]]
[[Category:1971-1980|Antuszewicz, Mieczysław]]
 
[[Category:1981-1990|Antuszewicz, Mieczysław]]
 
[[Category:1991-2000|Antuszewicz, Mieczysław]]
 
[[Category:2001-2010|Antuszewicz, Mieczysław]]
 

Aktualna wersja na dzień 10:40, 30 lip 2014

Źródło: „Warmia i Mazury”, 1976, nr 3, dod. „Olsztyński Teatr Lalek”, s. [4].
Przygody rycerza Don Kichota..., 1969 (góra); Detektyw Lis prowadzi śledztwo, 1970 (dół).
Źródło: Teatr lalek w Olsztynie, Olsztyn, 1981, s. 42.
Trzy pomarańcze, 1985.
Źródło: www.antuszewiczmieczyslaw.republika.pl

(1927- ) – malarz, scenograf, autor sztuk dla dzieci, wieloletni pracownik Teatru Lalek w Olsztynie

Biografia

Urodził się na Wileńszczyźnie w 1927 r. Studiował malarstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w pracowni profesora Tymona Niesiołowskiego, a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Jana Cybisa. Po ukończeniu wydziału malarstwa przeniósł się na wydział scenografii warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych do pracowni profesora Władysława Daszewskiego.

Działalność

Po ukończeniu studiów podjął pracę w Teatrze Lalkowym „Guliwer” w Warszawie. Przez trzy lata współpracował tam z reżyserem Zbigniewem Kopalką. W 1962 r. została zatrudniony w Olsztyńskim Teatrze Lalek na etacie scenografa. Stworzył wiele scenografii, m.in. do sztuk:

  • Pinokio
  • Tygrys Pietrek
  • Porwanie w Tiuturlistanie
  • Guliwer w krainie Liliputów
  • Don Kichot
  • Detektyw lis prowadzi śledztwo
  • Przygody Guignola z Lyonau
  • Powrót Smętka
  • Pierścień i róża
  • cisza i Huk
  • Miłość do trzech pomarańczy
  • Książę Portugalii
  • Malutka czarownica
  • Konik Garbusek
  • Wojna o echo

Jest ponadto autorem kilku sztuk teatralnych dla najmłodszych, grywanych w wielu teatrach: Kraksy Mistrza Kraksiaka, Uwaga! Stop! Kraksiak! , Diabelskie pułapki oraz Cisza i Huk, którą sam wyreżyserował i sam opatrzył scenografią. Przez cały okres pracy w olsztyńskim teatrze nadal uprawiał malarstwo sztalugowe. Tematem jego prac są najczęściej pejzaże, martwa natura oraz sceny okolicznościowe i akty.

Bibliografia

  1. [Zespół Teatru Lalek w Olsztynie] - Urszula Kucharzewska // „Warmia i Mazury”. – 1976, nr 3, dod. „Olsztyński Teatr Lalek”, s. [4].

Zobacz też