Roman Ławrynowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:Lawrynowicz.jpg|thumb|right|200px|Źródło: zbiory WBP w Olsztynie]] [[Image:Lawrynowicz2.jpg|thumb|right|200px|Źródło: zbiory WBP w Olsztynie]] | [[Image:Lawrynowicz.jpg|thumb|right|200px|Źródło: zbiory WBP w Olsztynie]] [[Image:Lawrynowicz2.jpg|thumb|right|200px|Źródło: zbiory WBP w Olsztynie]] | ||
| − | ( | + | (1937- ) - bibliotekarz, dyrektor [[Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie| Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie]], pedagog, animator kultury, publicysta |
== Biografia == | == Biografia == | ||
| − | Urodzony 21 sierpnia 1937 r. w Dworcach (powiat wileński, Litwa). Do Polski przyjechał z pierwszym transportem repatriantów - stacją docelową podróży miał być Sandomierz, rodzina zamieszkała jednak w wsi Podleśna niedaleko Dobrego Miasta. Od 13 roku życia mieszkał i uczył się poza domem rodzinnym: w Gdyni, Lidzbarku Warmińskim, Olsztynie i Gdańsku. Od 1959 r. mieszka w Olsztynie. Początek drogi zawodowej (1959-1968) Ławrynowicza to praca nauczyciela języka polskiego w olsztyńskich szkołach średnich, m.in. w Technikum Handlowym, w Liceum Ogólnokształcącym nr 1, Technikum Ekonomicznym i Odzieżowym. W l. 1968-1982 pracował w [[Wojewódzki Zarząd Kin| Wojewódzkim Zarządzie Kin]]. Pozostając tam na etacie został oddelegowany do Wydziału Kultury i Sztuki Wojewódzkiej Rady Narodowej (do 1975 r.). W l. 1975-1982 zatrudniony w Wydziale Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego. Zorganizował i przez dwa lata prowadził pierwsze w województwie kino studyjne. Publicysta miesięcznika „[[Warmia i Mazury]]” ze stałą rubryką felietonu o filmie. W 1982 r. został dyrektorem [[Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie| Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej]] w Olsztynie | + | Urodzony 21 sierpnia 1937 r. w Dworcach (powiat wileński, Litwa). Do Polski przyjechał z pierwszym transportem repatriantów - stacją docelową podróży miał być Sandomierz, rodzina zamieszkała jednak w wsi [[ewim:Podleśna|Podleśna]] niedaleko [[ewim:Dobre Miasto|Dobrego Miasta]]. Od 13 roku życia mieszkał i uczył się poza domem rodzinnym: w Gdyni, [[ewim:Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]], [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]] i Gdańsku. Od 1959 r. mieszka w Olsztynie. Początek drogi zawodowej (1959-1968) Ławrynowicza to praca nauczyciela języka polskiego w olsztyńskich szkołach średnich, m.in. w Technikum Handlowym, w Liceum Ogólnokształcącym nr 1, Technikum Ekonomicznym i Odzieżowym. W l. 1968-1982 pracował w [[Wojewódzki Zarząd Kin| Wojewódzkim Zarządzie Kin]]. Pozostając tam na etacie został oddelegowany do Wydziału Kultury i Sztuki [[ewim:Wojewódzka Rada Narodowa w Olsztynie|Wojewódzkiej Rady Narodowej]] (do 1975 r.). W l. 1975-1982 zatrudniony w Wydziale Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego. Zorganizował i przez dwa lata prowadził pierwsze w województwie kino studyjne. Publicysta miesięcznika „[[Warmia i Mazury]]” ze stałą rubryką felietonu o filmie. W 1982 r. został dyrektorem [[Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie| Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej]] w Olsztynie. W latach 90-tych XX w., kiedy tuż po polskich przemianach ustrojowych sytuacja resortu kultury uległa radykalnej zmianie, problemy finansowe dotknęły również [[Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie| Wojewódzką Bibliotekę Publiczną]], Ławrynowicz zmienił koncepcję funkcjonowania placówek, podejmując starania, aby zmodernizować je przez komputeryzację. W 2003 r. - po 45 latach pracy - przeszedł na emeryturę, co zbiegło się z zakończeniem prac remontowo-modernizacyjnych w olsztyńskim [[Stary Ratusz| Starym Ratuszu]] – drugiej z siedzib biblioteki <ref>Zob.: Wim, ''Nowy Stary Ratusz. [spotkanie wojewody olsztyńskiego z dyrektorem WBP Romanem Ławrynowiczem]'', „Gazeta Olsztyńska” 1994 nr 175, s. 2.</ref> |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
*wiceprzewodniczący Rady Programowej Oddziału Telewizji w Gdańsku | *wiceprzewodniczący Rady Programowej Oddziału Telewizji w Gdańsku | ||
*członek zarządu ekspertów ds. bibliotek przy Ministrze Kultury i Sztuki (od 1990 r.) | *członek zarządu ekspertów ds. bibliotek przy Ministrze Kultury i Sztuki (od 1990 r.) | ||
| − | *kurator olsztyńskiego [[Chór Kameralny | + | *kurator olsztyńskiego [[Olsztyński Chór Kameralny Collegium Musicum|Chóru Kameralnego „Collegium Musicum”]] |
*prezes olsztyńskiego oddziału [[Polskie Towarzystwo Czytelnicze. Oddział Olsztyn| Polskiego Towarzystwa Czytelniczego]] | *prezes olsztyńskiego oddziału [[Polskie Towarzystwo Czytelnicze. Oddział Olsztyn| Polskiego Towarzystwa Czytelniczego]] | ||
*członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Czytelniczego | *członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Czytelniczego | ||
==Nagrody i odznaczenia== | ==Nagrody i odznaczenia== | ||
| − | *[[Nagroda im. Karola Małłka]] | + | *[[Nagroda „Warmii i Mazur” im. Karola Małłka 1988]] |
*Medal „Zasłużony dla Bibliotekarstwa” | *Medal „Zasłużony dla Bibliotekarstwa” | ||
*Odznaka Zasłużony Działacz Kultury | *Odznaka Zasłużony Działacz Kultury | ||
| Linia 51: | Linia 51: | ||
[[Category:Olsztyn|Ławrynowicz,Roman]] | [[Category:Olsztyn|Ławrynowicz,Roman]] | ||
| − | [[Category:Bibliotekarze|Ławrynowicz,Roman]] | + | [[Category:Bibliotekarze i księgarze|Ławrynowicz,Roman]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Ławrynowicz,Roman]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:Bibliotekarstwo|Ławrynowicz,Roman]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:1945-1989|Ławrynowicz,Roman]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:1990-|Ławrynowicz,Roman]] |
| − | |||
Aktualna wersja na dzień 08:16, 16 lut 2015
(1937- ) - bibliotekarz, dyrektor Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie, pedagog, animator kultury, publicysta
Spis treści
Biografia
Urodzony 21 sierpnia 1937 r. w Dworcach (powiat wileński, Litwa). Do Polski przyjechał z pierwszym transportem repatriantów - stacją docelową podróży miał być Sandomierz, rodzina zamieszkała jednak w wsi Podleśna niedaleko Dobrego Miasta. Od 13 roku życia mieszkał i uczył się poza domem rodzinnym: w Gdyni, Lidzbarku Warmińskim, Olsztynie i Gdańsku. Od 1959 r. mieszka w Olsztynie. Początek drogi zawodowej (1959-1968) Ławrynowicza to praca nauczyciela języka polskiego w olsztyńskich szkołach średnich, m.in. w Technikum Handlowym, w Liceum Ogólnokształcącym nr 1, Technikum Ekonomicznym i Odzieżowym. W l. 1968-1982 pracował w Wojewódzkim Zarządzie Kin. Pozostając tam na etacie został oddelegowany do Wydziału Kultury i Sztuki Wojewódzkiej Rady Narodowej (do 1975 r.). W l. 1975-1982 zatrudniony w Wydziale Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego. Zorganizował i przez dwa lata prowadził pierwsze w województwie kino studyjne. Publicysta miesięcznika „Warmia i Mazury” ze stałą rubryką felietonu o filmie. W 1982 r. został dyrektorem Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie. W latach 90-tych XX w., kiedy tuż po polskich przemianach ustrojowych sytuacja resortu kultury uległa radykalnej zmianie, problemy finansowe dotknęły również Wojewódzką Bibliotekę Publiczną, Ławrynowicz zmienił koncepcję funkcjonowania placówek, podejmując starania, aby zmodernizować je przez komputeryzację. W 2003 r. - po 45 latach pracy - przeszedł na emeryturę, co zbiegło się z zakończeniem prac remontowo-modernizacyjnych w olsztyńskim Starym Ratuszu – drugiej z siedzib biblioteki [1]
Działalność
- współtwórca Ogólnopolskiego Festiwalu Amatorskich Filmów Turystycznych
- współorganizator ruchu dyskusyjnych klubów filmowych
- współorganizator Ogólnopolskiego Festiwalu Filmów i Widowisk Telewizyjnych w Olsztynie
- działacz Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza
- wiceprezes Zarządu Głównego Towarzystwa Kultury Teatralnej w Warszawie (przez kilka kadencji)
- wiceprezes Oddziału Okręgowego Towarzystwa Kultury Teatralnej w Olsztynie
- wiceprezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze” w Olsztynie
- członek Stowarzyszenia Środowisk Twórczych
- autor wielu publikacji: recenzje książkowe w czasopismach fachowych, jak też artykuły o charakterze publicystycznym oraz popularnonaukowym. Redaktor „Bibliotekarza”
- prezes Polskiego Towarzystwa Czytelniczego – Oddział w Olsztynie
- inicjator cyklu wydawniczego Polskiego Towarzystwa Czytelniczego – Oddział w Olsztynie - wydano ponad 20 pozycji (autorów regionalnych - zarówno prozaików jak i poetów)
Praca społeczna
- wiceprzewodniczący Rady Programowej Oddziału Telewizji w Gdańsku
- członek zarządu ekspertów ds. bibliotek przy Ministrze Kultury i Sztuki (od 1990 r.)
- kurator olsztyńskiego Chóru Kameralnego „Collegium Musicum”
- prezes olsztyńskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Czytelniczego
- członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Czytelniczego
Nagrody i odznaczenia
- Nagroda „Warmii i Mazur” im. Karola Małłka 1988
- Medal „Zasłużony dla Bibliotekarstwa”
- Odznaka Zasłużony Działacz Kultury
- Nagroda Ministra Kultury
- Medal „Pro Publico bono”
- Honorowe członkostwo Towarzystwa Kultury Teatralnej
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Życie prywatne
- W przeszłości uprawiał tenis, narciarstwo, wędrówki piesze (przemierzył turystycznie Sudety oraz Tatry).
- Zainteresowania:
- kajakarstwo (m.in. trzystukilometrowy spływ Dunajcem, regularny udział w spływach Łyną)
- podróżnictwo (m.in: Włochy, Grecja, Holandia, Rosja, Ukraina, USA, Maroko)
- książki
- film
Bibliografia
- Kto jest kim w województwie warmińsko-mazurskim. - Olsztyn: Agencja Promocji "Ga Ga Art", 2001. - S. 82-83.
- Ławrynowicz, Roman: Moja biblioteka / rozm. przepr. Władysław Katarzyński / „Gazeta Olsztyńska”, 1994, nr 157, s. 9, il.
- Romana Ławrynowicza więzi serdeczne z biblioteką // W: Matulewicz, Tadeusz: Wileńskie rodowody / Tadeusz Matulewicz ; [red. Tomasz Śrutkowski ; zdjęcia Wacław Kapusto et al.] - Olsztyn: „Edytor Wers”, 2005. – S. 93-99.
- Wysocka, Izabela: Nie lubię mazgajstwa : czy pasjonat pracy może się odnaleźć na emeryturze? / Izabela Wysocka // „Gazeta Olsztyńska”. - 2006, nr 201, s. 8.
Przypisy
- ↑ Zob.: Wim, Nowy Stary Ratusz. [spotkanie wojewody olsztyńskiego z dyrektorem WBP Romanem Ławrynowiczem], „Gazeta Olsztyńska” 1994 nr 175, s. 2.
