Dom Kultury w Rucianem-Nidzie: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
(Utworzył nową stronę „Instytucja kultury działająca od 1963 r. ==Siedziba== 12-221 Ruciane-Nida, ul. Gwarna 2a ==Historia== Tradycja Domu Kultury w Rucianem-Nidzie sięga 1948 r. kiedy r…”)
 
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 6: Linia 6:
  
 
==Historia==
 
==Historia==
Tradycja Domu Kultury w Rucianem-Nidzie sięga 1948 r. kiedy rozpoczęło działalność kino „Gaj” (195 miejsc). Sala kinowa służyła wówczas za miejsce różnych imprez kulturalnych. W 1952 r. tartak w Rucianem zaadaptowal na potrzeby swych pracowników jeden z budynków gospodarczych na świetlicę. Po remoncie w 1963 r. obiekt służył także mieszkańcom osiedla. W 1955 r. zorganizowano w miejscowości także bibliotekę, która w 1963 r., jako [[Biblioteka w Rucianem-Nidzie |Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna]] została włączona w struktury nowotworzonego Rejonowego Ośrodka Kultury. Poza zbiorami bibliotecznymi znalazły się tam także: czytelnia czasopism, klub (sala telewizyjna) i kawiarnia „Maszaberla”. Pierwszym kierownikiem ośrodka została [[Maria Adamczewska]], która pracowała na tym stanowisku do 1970 r. Z czasem placówka została przemianowana na Miejski Ośrodek Kultury, a 1 stycznia 1975 r. przekształcono ją w Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury. W 1990 r. budynek ośrodka spalił się, w związku z tym siedzibę placówki przeniesiono do Nidy.
+
Tradycja Domu Kultury w [[ewim:Ruciane-Nida|Rucianem-Nidzie]] sięga 1948 r. kiedy rozpoczęło działalność kino „Gaj” (195 miejsc). Sala kinowa służyła wówczas za miejsce różnych imprez kulturalnych. W 1952 r. tartak w Rucianem zaadaptował na potrzeby swych pracowników jeden z budynków gospodarczych na świetlicę. Po remoncie w 1963 r. obiekt służył także mieszkańcom osiedla. W 1955 r. zorganizowano w miejscowości także bibliotekę, która w 1963 r., jako [[Biblioteka w Rucianem-Nidzie |Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna]] została włączona w struktury nowotworzonego Rejonowego Ośrodka Kultury. Poza zbiorami bibliotecznymi znalazły się tam także: czytelnia czasopism, klub (sala telewizyjna) i kawiarnia „Maszaberla”. Pierwszym kierownikiem ośrodka została [[Maria Adamczewska]], która pracowała na tym stanowisku do 1970 r. Z czasem placówka została przemianowana na Miejski Ośrodek Kultury, a 1 stycznia 1975 r. przekształcono ją w Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury. W 1990 r. budynek ośrodka spalił się, w związku z tym siedzibę placówki przeniesiono do Nidy.
  
 
==Władze==
 
==Władze==
Linia 20: Linia 20:
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
W latach 60-tych ośrodek odgrywał znaczącą rolę kulturalną. M.in. był miejscem spotkań z artystami, plastykami, poetami, pisarzami, zarówno z Olsztyna jak i Warszawy. W latach 70-tych Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Rucianem-Nidzie zajmował się organizacja imprez rozrywkowych, inicjował i koordynował działania kulturalne na terenie miasta i gminy. Z ważniejszych imprez organizowanych w latach 1975-1985 należy wymienić turnieje wsi, w których były kluby (Ukta, Wojnowo, Wejsuny), konkursy recytatorskie i krasomówcze, olimpiady wiedzy rolniczej, regaty żeglarskie (na Jeziorze Nidzkim), festiwal młodzieży szkolnej, turniej rodzinny, akademie okolicznościowe, imprezy sportowe, bale, dyskoteki. W 1979 r. zorganizowano tu pierwszy [[Wojewódzki Turniej Poezji K. I. Gałczyńskiego]].  
+
W latach 60-tych ośrodek odgrywał znaczącą rolę kulturalną. M.in. był miejscem spotkań z artystami, plastykami, poetami, pisarzami, zarówno z Olsztyna jak i Warszawy. W latach 70-tych Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Rucianem-Nidzie zajmował się organizacja imprez rozrywkowych, inicjował i koordynował działania kulturalne na terenie miasta i gminy. Z ważniejszych imprez organizowanych w latach 1975-1985 należy wymienić turnieje wsi, w których były kluby ([[ewim:Ukta|Ukta]], [[ewim:Wojnowo|Wojnowo]], [[ewim:Wejsuny|Wejsuny]]), konkursy recytatorskie i krasomówcze, olimpiady wiedzy rolniczej, regaty żeglarskie (na [[ewim:Jezioro Nidzkie|Jeziorze Nidzkim]]), festiwal młodzieży szkolnej, turniej rodzinny, akademie okolicznościowe, imprezy sportowe, bale, dyskoteki. W 1979 r. zorganizowano tu pierwszy [[Wojewódzki Turniej Poezji K. I. Gałczyńskiego]].  
 
Od 1984 r. w strukturach ośrodka działały dwa zespoły instrumentalno-wokalne, dwa koła plastyczne (dla dzieci i dorosłych), zespół wokalno-taneczny „[[Modraszki]]” (od 1976 r,), zespół piłki siatkowej (w klasie A) oraz koło [[Fotofilm]].  
 
Od 1984 r. w strukturach ośrodka działały dwa zespoły instrumentalno-wokalne, dwa koła plastyczne (dla dzieci i dorosłych), zespół wokalno-taneczny „[[Modraszki]]” (od 1976 r,), zespół piłki siatkowej (w klasie A) oraz koło [[Fotofilm]].  
 
Obecnie w ramach ośrodka działają:
 
Obecnie w ramach ośrodka działają:
Linia 42: Linia 42:
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
 
*Strona główna Domu Kultury [http://www.domkultury.ruciane-nida.org/index.php www.domkultury.ruciane-nida.org]
 
*Strona główna Domu Kultury [http://www.domkultury.ruciane-nida.org/index.php www.domkultury.ruciane-nida.org]
 +
 +
 +
[[Category:Domy kultury]]
 +
[[Category:Powiat piski]]
 +
[[Category:Ruciane-Nida (gmina miejsko-wiejska)]]
 +
[[Category:1945-1989]]

Aktualna wersja na dzień 11:07, 29 sie 2014

Instytucja kultury działająca od 1963 r.

Siedziba

12-221 Ruciane-Nida, ul. Gwarna 2a

Historia

Tradycja Domu Kultury w Rucianem-Nidzie sięga 1948 r. kiedy rozpoczęło działalność kino „Gaj” (195 miejsc). Sala kinowa służyła wówczas za miejsce różnych imprez kulturalnych. W 1952 r. tartak w Rucianem zaadaptował na potrzeby swych pracowników jeden z budynków gospodarczych na świetlicę. Po remoncie w 1963 r. obiekt służył także mieszkańcom osiedla. W 1955 r. zorganizowano w miejscowości także bibliotekę, która w 1963 r., jako Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna została włączona w struktury nowotworzonego Rejonowego Ośrodka Kultury. Poza zbiorami bibliotecznymi znalazły się tam także: czytelnia czasopism, klub (sala telewizyjna) i kawiarnia „Maszaberla”. Pierwszym kierownikiem ośrodka została Maria Adamczewska, która pracowała na tym stanowisku do 1970 r. Z czasem placówka została przemianowana na Miejski Ośrodek Kultury, a 1 stycznia 1975 r. przekształcono ją w Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury. W 1990 r. budynek ośrodka spalił się, w związku z tym siedzibę placówki przeniesiono do Nidy.

Władze

Kierownicy:

Dyrektorzy:

Działalność

W latach 60-tych ośrodek odgrywał znaczącą rolę kulturalną. M.in. był miejscem spotkań z artystami, plastykami, poetami, pisarzami, zarówno z Olsztyna jak i Warszawy. W latach 70-tych Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Rucianem-Nidzie zajmował się organizacja imprez rozrywkowych, inicjował i koordynował działania kulturalne na terenie miasta i gminy. Z ważniejszych imprez organizowanych w latach 1975-1985 należy wymienić turnieje wsi, w których były kluby (Ukta, Wojnowo, Wejsuny), konkursy recytatorskie i krasomówcze, olimpiady wiedzy rolniczej, regaty żeglarskie (na Jeziorze Nidzkim), festiwal młodzieży szkolnej, turniej rodzinny, akademie okolicznościowe, imprezy sportowe, bale, dyskoteki. W 1979 r. zorganizowano tu pierwszy Wojewódzki Turniej Poezji K. I. Gałczyńskiego. Od 1984 r. w strukturach ośrodka działały dwa zespoły instrumentalno-wokalne, dwa koła plastyczne (dla dzieci i dorosłych), zespół wokalno-taneczny „Modraszki” (od 1976 r,), zespół piłki siatkowej (w klasie A) oraz koło Fotofilm. Obecnie w ramach ośrodka działają:

  • Pracownie: teatralna, muzyczna i plastyczna (od 2008 r. także warsztaty tańca towarzyskiego, od 2009 r. modelarskie)[2]
  • Grupy Dyskusyjne (Towarzystwo Historyczne, Klub Języka Niemieckiego, Klub Filmowy)

Ośrodek włącza się w organizację lokalnych imprez i akcji, np. Dni Rucianego-Nidy, Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, Wehikuł Czasu (piknik historyczny), Spotkania z Poezją Dziecięcą. Realizuje szereg projektów artystycznych i edukacyjnych, m.in. „Wolontariusze ochrony zabytków” (2007), wystaw. Jest też gospodarzem Festiwalu Piosenki Dziecięcej i Młodzieżowej „Masz szansę – więc śpiewaj”. Współpracuje z Domem Kultury w Jugendhof Scheersberg w zakresie wymiany dzieci i młodzieży w celach artystycznych, turystycznych i kulturalnych.[3]

Przypisy

  1. Marek Kaczmarczyk, Klub odkrywców i łowców przygód, „Gminne ABC”, 2007, nr 1, s. 12.
  2. Marek Kaczmarczyk, Koniec roku w pracowniach plastycznych Domu Kultury, „Gminne ABC”, 2007, nr 5, s. 14.
  3. Marek Kaczmarczyk, Współpraca Domu Kultury z Internationale Bildungsstatte Jugendhof Scheersberg, „Gminne ABC”, 2008, nr 3, s. 7.

Bibliografia

  1. Śliwiński, Józef: Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic / Józef Śliwiński // Olsztyn : WSP, 1996. – 101, 135.
  2. Kaczmarczyk, Marek: Dobra zabawa w Domu Kultury / Marek Kaczmarczyk // „Gminne ABC”. - 2007, nr 2, s. 18.
  3. Kaczmarczyk, Marek: Wystawa prac plastycznych „Sztuka Uduchowiona” / Marek Kaczmarczyk // „Gminne ABC”. - 2007, nr 3 , s. 14.
  4. DK: Gadu-gadu w Domu Kultury / DK // „Gminne ABC”. - 2008, nr 1/2, s. 17.
  5. DK: Nasz Teatr / DK // „Gminne ABC”. - 2008, nr 4, s. 6.
  6. Kaczmarczyk, Marek: Wolontariusze ochrony zabytków / Marek Kaczmarczyk // „Gminne ABC”. - 2007, nr 10, s. 4.

Zobacz też