Eduard Bischoff: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
(Added tag: 'Malarstwo')
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 +
[[Image:bischoff_portret.jpg|thumb|right|200px|Źródło: [http://www.museumkoenigsberg.de/Persoenlichkeiten.html www.museumkoenigsberg.de] ]]
 +
[[Image:bischoff_portret3.jpg|thumb|right|200px|Artysta w swoim atelier, 1958 r.<br>Źródło: [http://www.gelsenkirchener-geschichten.de/viewtopic.php?t=4755&start=0&sid=90a565f98ac07eb9e19abfaae283bbc6 www.gelsenkirchener-geschichten.de]]]
 +
[[Image:bischoff_poeta2.jpg|thumb|right|200px|''Poeta Walter Heymann na Mierzei Kurońskiej'', olej.<br>Źródło: [http://archiv.ostpreussisches-landesmuseum.de/landesmuseum2.html?http://archiv.ostpreussisches-landesmuseum.de/kuenstler/sondost.html archiv.ostpreussisches-landesmuseum.de] ]]
 
(1890-1974) - malarz
 
(1890-1974) - malarz
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 25 stycznia 1890 r. w Królewcu w rodzinie kupieckiej Hermanna Otto i Eleonory Kathrine z domu Dreyer. Po przedwczesnej śmierci ojca uczęszczał do szkoły w Lidzbarku Warmińskim. W latach 1906-1907 uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Iławce Pruskiej i w Olsztynku, realizując życzenie ojca. W 1909 r. odbył dłuższą podróż do Włoch, zwiedził Szwajcarię. Przebywał w Stuttgarcie, Monachium i Frankfurcie nad Menem. Nawiązane kontakty z ludźmi sztuki zdecydowały o tym, że w 1910 podjął studia w Królewieckiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ludwiga Dettmanna. W czasie I wojny światowej został wcielony do wojska. W 1923 r. osiadł w Królewcu. W 1936 r. został profesorem w Państwowej Szkole Artystycznej w Królewcu (dawna Akademia Sztuk Pięknych). Po 1945 r. osiadł w Holxen, a od 1948 r. w Gelsenkirchen. Zmarł 4 stycznia 1974 r. w Soest.
+
Urodził się 25 stycznia 1890 r. w [[ewim:Królewiec|Królewcu]] w rodzinie kupieckiej Hermanna Otto i Eleonory Kathrine z domu Dreyer. Po przedwczesnej śmierci ojca uczęszczał do szkoły w [[ewim:Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]]. W latach 1906-1907 uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w [[ewim:Iławka|Iławce Pruskiej]] i w [[ewim:Olsztynek|Olsztynku]], realizując życzenie ojca. W 1909 r. odbył dłuższą podróż do Włoch, zwiedził Szwajcarię. Przebywał w Stuttgarcie, Monachium i Frankfurcie nad Menem. Nawiązane kontakty z ludźmi sztuki zdecydowały o tym, że w 1910 podjął studia w Królewieckiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ludwiga Dettmanna. W czasie I wojny światowej został wcielony do wojska. W 1923 r. osiadł w Królewcu. W 1936 r. został profesorem w Państwowej Szkole Artystycznej w Królewcu (dawna Akademia Sztuk Pięknych). Po 1945 r. osiadł w Holxen, a od 1948 r. w Gelsenkirchen. Zmarł 4 stycznia 1974 r. w Soest.
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
Pod wpływem Ludwiga Detmanna w 1919 r. podjął się pracy nad monumentalnym pomnikiem poświęconym ofiarom I wojny światowej. Po osiedleniu się w Królewcu w 1923 r. artysta otworzył tam pracownię. Często nawiązywał do motywów wschodniopruskich. Malował na Mierzei Kurońskiej. Z jego obrazów zachowały się m.in.: ''Die Kuste von Nidden im Abendschein'' (''Nadbrzeże w Nidzie wieczorem''), ''Kuhe auf der Nehrung'' (''Krowy w wodzie''), ''Der Mond uber dem Haff'' (''Księżyc nad Mierzeją''). W 1924 r. zetknął się dwukrotnie z ekspresjonistą – [[Lovis Corinth |Lovisem Corinthem]], innym malarzem z Prus Wschodnich. Pilnie studiował jego dzieła. Dlatego w obrazach Bischoffa odnaleźć można tak wiele elementów tego kierunku. W latach 30-tych wyjeżdżał do Włoch, Francji, Belgii, Holandii i Szwecji. Jakiś czas przebywał też w Afryce, dzięki czemu wzbogacił swoje dzieła nowymi motywami. Obok obrazów olejnych, akwarel, uprawiał malarstwo ścienne, na szkle i ceramice. W 1949 r. miał swoją pierwszą wystawę w Gelsenkirchen. W 1960 r. otrzymał Nagrodę Miasta Gelsenkirchen.
+
Pod wpływem Ludwiga Detmanna w 1919 r. podjął się pracy nad monumentalnym pomnikiem poświęconym ofiarom I wojny światowej. Po osiedleniu się w Królewcu w 1923 r. artysta otworzył tam pracownię. Często nawiązywał do motywów wschodniopruskich. Malował na Mierzei Kurońskiej. Z jego obrazów zachowały się m.in.: ''Die Kuste von Nidden im Abendschein'' (''Nadbrzeże w Nidzie wieczorem''), ''Kuhe auf der Nehrung'' (''Krowy w wodzie''), ''Der Mond uber dem Haff'' (''Księżyc nad Mierzeją''). W 1924 r. zetknął się dwukrotnie z ekspresjonistą – [[Lovis Corinth |Lovisem Corinthem]], innym malarzem z [[ewim:Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]]. Pilnie studiował jego dzieła. Dlatego w obrazach Bischoffa odnaleźć można tak wiele elementów tego kierunku. W latach 30-tych wyjeżdżał do Włoch, Francji, Belgii, Holandii i Szwecji. Jakiś czas przebywał też w Afryce, dzięki czemu wzbogacił swoje dzieła nowymi motywami. Obok obrazów olejnych, akwarel, uprawiał malarstwo ścienne, na szkle i ceramice. W 1949 r. miał swoją pierwszą wystawę w Gelsenkirchen. W 1960 r. otrzymał Nagrodę Miasta Gelsenkirchen.
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
Linia 13: Linia 16:
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
 
*Więcej prac Eduarda Bischoffa na stronie miasta Gelsenkirchen [http://www.gelsenkirchener-geschichten.de/viewtopic.php?t=4755&start=0&sid=90a565f98ac07eb9e19abfaae283bbc6 www.gelsenkirchener-geschichten.de]
 
*Więcej prac Eduarda Bischoffa na stronie miasta Gelsenkirchen [http://www.gelsenkirchener-geschichten.de/viewtopic.php?t=4755&start=0&sid=90a565f98ac07eb9e19abfaae283bbc6 www.gelsenkirchener-geschichten.de]
[[Category:Malarze]]
+
[[Category:Malarze|Bischoff,Eduard]]
[[Category:Malarstwo]]
+
[[Category:Malarstwo|Bischoff,Eduard]]
 +
[[Category:1801-1918|Bischoff,Eduard]]
 +
[[Category:1919-1944|Bischoff,Eduard]]
 +
[[Category:1945-1989|Bischoff,Eduard]]
 +
[[Category:Prusy Wschodnie|Bischoff,Eduard]]

Aktualna wersja na dzień 12:20, 29 lip 2014

Artysta w swoim atelier, 1958 r.
Źródło: www.gelsenkirchener-geschichten.de
Poeta Walter Heymann na Mierzei Kurońskiej, olej.
Źródło: archiv.ostpreussisches-landesmuseum.de

(1890-1974) - malarz

Biografia

Urodził się 25 stycznia 1890 r. w Królewcu w rodzinie kupieckiej Hermanna Otto i Eleonory Kathrine z domu Dreyer. Po przedwczesnej śmierci ojca uczęszczał do szkoły w Lidzbarku Warmińskim. W latach 1906-1907 uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Iławce Pruskiej i w Olsztynku, realizując życzenie ojca. W 1909 r. odbył dłuższą podróż do Włoch, zwiedził Szwajcarię. Przebywał w Stuttgarcie, Monachium i Frankfurcie nad Menem. Nawiązane kontakty z ludźmi sztuki zdecydowały o tym, że w 1910 podjął studia w Królewieckiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ludwiga Dettmanna. W czasie I wojny światowej został wcielony do wojska. W 1923 r. osiadł w Królewcu. W 1936 r. został profesorem w Państwowej Szkole Artystycznej w Królewcu (dawna Akademia Sztuk Pięknych). Po 1945 r. osiadł w Holxen, a od 1948 r. w Gelsenkirchen. Zmarł 4 stycznia 1974 r. w Soest.

Działalność

Pod wpływem Ludwiga Detmanna w 1919 r. podjął się pracy nad monumentalnym pomnikiem poświęconym ofiarom I wojny światowej. Po osiedleniu się w Królewcu w 1923 r. artysta otworzył tam pracownię. Często nawiązywał do motywów wschodniopruskich. Malował na Mierzei Kurońskiej. Z jego obrazów zachowały się m.in.: Die Kuste von Nidden im Abendschein (Nadbrzeże w Nidzie wieczorem), Kuhe auf der Nehrung (Krowy w wodzie), Der Mond uber dem Haff (Księżyc nad Mierzeją). W 1924 r. zetknął się dwukrotnie z ekspresjonistą – Lovisem Corinthem, innym malarzem z Prus Wschodnich. Pilnie studiował jego dzieła. Dlatego w obrazach Bischoffa odnaleźć można tak wiele elementów tego kierunku. W latach 30-tych wyjeżdżał do Włoch, Francji, Belgii, Holandii i Szwecji. Jakiś czas przebywał też w Afryce, dzięki czemu wzbogacił swoje dzieła nowymi motywami. Obok obrazów olejnych, akwarel, uprawiał malarstwo ścienne, na szkle i ceramice. W 1949 r. miał swoją pierwszą wystawę w Gelsenkirchen. W 1960 r. otrzymał Nagrodę Miasta Gelsenkirchen.

Bibliografia

  1. Chłosta, Jan: Biografie Niemców z Prus Wschodnich : Leksykon / Jan Chłosta. – Olsztyn : SQL, 2010. – S. 22.
  2. Chłosta, Jan: Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich / Jan Chłosta. – Olsztyn : Książnica Polska, 1999. – S. 17-18.

Zobacz też