Zygmunt Kornowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Utworzył nową stronę „(1920-1987) poeta, zbieracz legend, zecer, współzałożyciel i aktywny członek Bartoszyckiej Grupy Literackiej „Barcja” ==Biografia== Urodził się w 1920 r. we…”) |
|||
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | (1920-1987) poeta, zbieracz legend, zecer, współzałożyciel i aktywny członek Bartoszyckiej Grupy Literackiej „Barcja” | + | [[Image:Kornowski.jpg|thumb|right|200px|Źródło: ''Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja” 1983-2008'', red. zesp. Jerzy Sałata, Urszula Drogomir, Jan Bachar, Olsztyn, Edytor Wers, 2009.]](1920-1987) poeta, zbieracz legend, zecer, współzałożyciel i aktywny członek [[Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja”|Bartoszyckiej Grupy Literackiej „Barcja”]] |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | Urodził się w 1920 r. we wsi Byszwałd pod Lubawą, ukończył szkołę w Targowisku, progimnazjum w Lubawie. W latach 1937-1940 prowadził bibliotekę Towarzystwa Czytelni Ludowych w Targowisku Dolnym, jednocześnie uczył się w drukarni w Nowym Mieście Lubawskim zawodu zecera. W 1939 roku zmobilizowany, walczył w bitwie nad Bzurą. Więziony przebywał w Rawie Mazowieckiej, Końskich, Toruniu, Grudziądzu. Po wojnie wrócił do Lubawy, od 1951 roku zamieszkał w Bartoszycach. Pracował początkowo w przychodni zdrowia, następnie w Spółdzielni Pracy „Poligrafika”. W 1968 r. skończył zaoczne Policealne Studium Poligraficzne w Warszawie. Zmarł 3 maja 1987 roku. | + | Urodził się w 1920 r. we wsi [[ewim:Byszwałd|Byszwałd]] pod [[ewim:Lubawa|Lubawą]], ukończył szkołę w Targowisku, progimnazjum w Lubawie. W latach 1937-1940 prowadził bibliotekę Towarzystwa Czytelni Ludowych w [[ewim:Targowisko Dolne|Targowisku Dolnym]], jednocześnie uczył się w drukarni w [[ewim:Nowe Miasto Lubawskie|Nowym Mieście Lubawskim]] zawodu zecera. W 1939 roku zmobilizowany, walczył w bitwie nad Bzurą. Więziony przebywał w Rawie Mazowieckiej, Końskich, Toruniu, Grudziądzu. Po wojnie wrócił do Lubawy, od 1951 roku zamieszkał w [[ewim:Bartoszyce|Bartoszycach]]. Pracował początkowo w przychodni zdrowia, następnie w Spółdzielni Pracy „Poligrafika”. W 1968 r. skończył zaoczne Policealne Studium Poligraficzne w Warszawie. Zmarł 3 maja 1987 roku. |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
− | Zbieracz i twórca legend, tropił zagadki i ciekawostki historyczne. Pisał wiersze. | + | Zbieracz i twórca legend, tropił zagadki i ciekawostki historyczne. Pisał wiersze. Należał do zespołu redakcyjnego "[[Wiadomości Bartoszyckie (1956-1958)|Wiadomości Bartoszyckich]]", współpracował z redakcją „[[Nowiny Północne|Nowin Północnych]]” (1959-1960). Publikował swoją twórczość w prasie regionalnej: „[[Gazeta Olsztyńska]]”, „[[Dziennik Pojezierza]]” oraz ogólnopolskiej: „Słowo Powszechne”, zbiorach i antologiach. Legenda ''[[Kamień z Ostródy]]'' znajduje się w zbiorach ''Kiermasz bajek'' (1959, 1962) oraz ''Klechdy domowe'' (1960, 1962, 1965, 1967, 1970, 1973, 1979, 1983, 1986, 1987, 1989, 1996, 1997, 1998, 2005). Należał do grona współzałożycieli [[Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja”|Bartoszyckiej Grupy Literackiej „Barcja”]] (od 1983 roku). W 1987 roku wydał zbiór wierszy oraz opowiadań ''[[Bartki pełne tajemnic]]''. Większość swoich wierszy poświęcił Bartoszycom. |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
− | #Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja” 1983-2008 / [red. zesp. Jerzy Sałata, Urszula Drogomir, Jan Bachar]. – Olsztyn : Edytor Wers, 2009. | + | #''Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja” 1983-2008'' / [red. zesp. Jerzy Sałata, Urszula Drogomir, Jan Bachar]. – Olsztyn : Edytor Wers, 2009. |
− | #Sałata, Jerzy: Życie pełne tajemnic / Jerzy Sałata // | + | #Sałata, Jerzy: ''Życie pełne tajemnic'' / Jerzy Sałata // „Gazeta Olsztyńska”. – 1987, nr 107, s. 6. |
− | [[Category:Powiat bartoszycki]] [[Category: | + | [[Category:Pisarze i poeci|Kornowski,Zygmunt]] |
− | [[Category: | + | [[Category:Badacze historii i kultury|Kornowski,Zygmunt]] |
− | [[Category: | + | [[Category:Bibliotekarze i księgarze|Kornowski,Zygmunt]] |
+ | [[Category:Literatura|Kornowski,Zygmunt]] | ||
+ | [[Category:Powiat bartoszycki|Kornowski,Zygmunt]] | ||
+ | [[Category:Bartoszyce|Kornowski,Zygmunt]] | ||
+ | [[Category:Powiat iławski|Kornowski,Zygmunt]] | ||
+ | [[Category:Lubawa|Kornowski,Zygmunt]] | ||
+ | [[Category:1919-1944|Kornowski,Zygmunt]] | ||
+ | [[Category:1945-1989|Kornowski,Zygmunt]] |
Aktualna wersja na dzień 09:15, 13 paź 2014
Biografia
Urodził się w 1920 r. we wsi Byszwałd pod Lubawą, ukończył szkołę w Targowisku, progimnazjum w Lubawie. W latach 1937-1940 prowadził bibliotekę Towarzystwa Czytelni Ludowych w Targowisku Dolnym, jednocześnie uczył się w drukarni w Nowym Mieście Lubawskim zawodu zecera. W 1939 roku zmobilizowany, walczył w bitwie nad Bzurą. Więziony przebywał w Rawie Mazowieckiej, Końskich, Toruniu, Grudziądzu. Po wojnie wrócił do Lubawy, od 1951 roku zamieszkał w Bartoszycach. Pracował początkowo w przychodni zdrowia, następnie w Spółdzielni Pracy „Poligrafika”. W 1968 r. skończył zaoczne Policealne Studium Poligraficzne w Warszawie. Zmarł 3 maja 1987 roku.
Twórczość
Zbieracz i twórca legend, tropił zagadki i ciekawostki historyczne. Pisał wiersze. Należał do zespołu redakcyjnego "Wiadomości Bartoszyckich", współpracował z redakcją „Nowin Północnych” (1959-1960). Publikował swoją twórczość w prasie regionalnej: „Gazeta Olsztyńska”, „Dziennik Pojezierza” oraz ogólnopolskiej: „Słowo Powszechne”, zbiorach i antologiach. Legenda Kamień z Ostródy znajduje się w zbiorach Kiermasz bajek (1959, 1962) oraz Klechdy domowe (1960, 1962, 1965, 1967, 1970, 1973, 1979, 1983, 1986, 1987, 1989, 1996, 1997, 1998, 2005). Należał do grona współzałożycieli Bartoszyckiej Grupy Literackiej „Barcja” (od 1983 roku). W 1987 roku wydał zbiór wierszy oraz opowiadań Bartki pełne tajemnic. Większość swoich wierszy poświęcił Bartoszycom.
Bibliografia
- Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja” 1983-2008 / [red. zesp. Jerzy Sałata, Urszula Drogomir, Jan Bachar]. – Olsztyn : Edytor Wers, 2009.
- Sałata, Jerzy: Życie pełne tajemnic / Jerzy Sałata // „Gazeta Olsztyńska”. – 1987, nr 107, s. 6.