Bernard Krajnik: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m |
|||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | |||
(1908-1976) – pedagog, społecznik, zbieracz zabytków kultury, autor opracowań etnograficznych | (1908-1976) – pedagog, społecznik, zbieracz zabytków kultury, autor opracowań etnograficznych | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | Urodził się 30 sierpnia 1908 r. w Tylicach, w powiecie lubawskim w rodzinie Teofila i Antoniny z Zielińskich. Po ukończeniu nauki w Szkole Powszechnej w Tylicach w 1922 r. podjął naukę w Seminarium Nauczycielskim w Lubawie. Tam też w 1928 r. uzyskał dyplom nauczycielski. 13 sierpnia 1929 r., na dwa miesiące został powołany do służby wojskowej. Początkowe lata okupacji spędził w obozie politycznym Radzim (do grudnia 1939 r.). Po zwolnieniu przebywał u teścia J. Falkowskiego w Tylicach (do listopada 1941 r.). Przez kolejne dwa lata pracował jako goniec w Urzędzie Mieszkaniowym w Nowym Mieście, a następny rok w Starostwie Powiatowym jako pomoc biurowa. Do sierpnia 1944 r. zatrudniony był w obozie budowlanym w Gdańsku, zaś do stycznia kolejnego roku pracował w gdyńskiej firmie budowlanej „Witlich”. W listopadzie 1930 r. ożenił się z Jadwigą Falkowską (miał czworo dzieci). Po przejściu na emeryturę przeprowadził się do Gdyni, gdzie zmarł 25 marca 1976 r. | + | Urodził się 30 sierpnia 1908 r. w [[ewim:Tylice|Tylicach]], w powiecie lubawskim w rodzinie Teofila i Antoniny z Zielińskich. Po ukończeniu nauki w Szkole Powszechnej w Tylicach w 1922 r. podjął naukę w [[ewim:Seminarium Nauczycielskie w Lubawie|Seminarium Nauczycielskim w Lubawie]]. Tam też w 1928 r. uzyskał dyplom nauczycielski. 13 sierpnia 1929 r., na dwa miesiące został powołany do służby wojskowej. Początkowe lata okupacji spędził w obozie politycznym Radzim (do grudnia 1939 r.). Po zwolnieniu przebywał u teścia J. Falkowskiego w Tylicach (do listopada 1941 r.). Przez kolejne dwa lata pracował jako goniec w Urzędzie Mieszkaniowym w [[ewim:Nowe Miasto LUbawskie|Nowym Mieście Lubawskim]], a następny rok w Starostwie Powiatowym jako pomoc biurowa. Do sierpnia 1944 r. zatrudniony był w obozie budowlanym w Gdańsku, zaś do stycznia kolejnego roku pracował w gdyńskiej firmie budowlanej „Witlich”. W listopadzie 1930 r. ożenił się z Jadwigą Falkowską (miał czworo dzieci). Po przejściu na emeryturę przeprowadził się do Gdyni, gdzie zmarł 25 marca 1976 r. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
Linia 16: | Linia 15: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
#Kowalewska, J.: ''Szkoła Podstawowa w Tylicach w latach 1945-1995'' / J. Kowalewska. – Praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. dr hab. M. Szostakowskiej, WSP Olsztyn, 1997. | #Kowalewska, J.: ''Szkoła Podstawowa w Tylicach w latach 1945-1995'' / J. Kowalewska. – Praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. dr hab. M. Szostakowskiej, WSP Olsztyn, 1997. | ||
− | [[Category: | + | |
− | [[Category: | + | [[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Krajnik, Bernard]] |
− | [[Category: | + | [[Category:Działacze społeczni|Krajnik, Bernard]] |
− | [[Category: | + | [[Category:Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Krajnik, Bernard]] |
− | [[Category: | + | [[Category:Etnografia|Krajnik, Bernard]] |
− | [[Category: | + | [[Category:Powiat nowomiejski|Krajnik, Bernard]] |
+ | [[Category:Nowe Miasto Lubawskie|Krajnik, Bernard]] | ||
+ | [[Category:1945-1989|Krajnik, Bernard]] |
Aktualna wersja na dzień 09:57, 26 lut 2015
(1908-1976) – pedagog, społecznik, zbieracz zabytków kultury, autor opracowań etnograficznych
Spis treści
Biografia
Urodził się 30 sierpnia 1908 r. w Tylicach, w powiecie lubawskim w rodzinie Teofila i Antoniny z Zielińskich. Po ukończeniu nauki w Szkole Powszechnej w Tylicach w 1922 r. podjął naukę w Seminarium Nauczycielskim w Lubawie. Tam też w 1928 r. uzyskał dyplom nauczycielski. 13 sierpnia 1929 r., na dwa miesiące został powołany do służby wojskowej. Początkowe lata okupacji spędził w obozie politycznym Radzim (do grudnia 1939 r.). Po zwolnieniu przebywał u teścia J. Falkowskiego w Tylicach (do listopada 1941 r.). Przez kolejne dwa lata pracował jako goniec w Urzędzie Mieszkaniowym w Nowym Mieście Lubawskim, a następny rok w Starostwie Powiatowym jako pomoc biurowa. Do sierpnia 1944 r. zatrudniony był w obozie budowlanym w Gdańsku, zaś do stycznia kolejnego roku pracował w gdyńskiej firmie budowlanej „Witlich”. W listopadzie 1930 r. ożenił się z Jadwigą Falkowską (miał czworo dzieci). Po przejściu na emeryturę przeprowadził się do Gdyni, gdzie zmarł 25 marca 1976 r.
Działalność
l września 1928 r. podjął pracę jako nauczyciel tymczasowy w Publicznej Szkole Powszechnej w Nowem koło Świecia. Równocześnie został zatrudniony w Szkole Dokształcającej w Nowem. Pod koniec 1929 roku przyjęty został na stanowisko tymczasowego nauczyciela w dwuklasowej publicznej szkole w Muszynach. Po dwóch latach pracy, na własną prośbę z powodów mieszkaniowych, został przeniesiony na stanowisko nauczyciela jednoklasowej Publicznej Szkoły Powszechnej w Dąbrówce koło Sępolna. Po II wojnie światowej powrócił do zajęć pedagogicznych jako tymczasowy kierownik w Publicznej Szkole Powszechnej w Tylicach. W styczniu 1948 r. został mianowany przez Kuratora Okręgu Szkolnego w Toruniu stałym nauczycielem. Do kwietnia 1949 r. pełnił funkcję kierownika Państwowego Kursu Dokształcającego w zakresie szkoły powszechnej w Tylicach. W tym czasie Publiczna Szkoła Podstawowa w Tylicach została przekształcona w placówkę siedmioklasową, zaś Bernardowi Krajnikowi powierzono pełnienie obowiązków kierownika. Został również mianowany gromadzkim pełnomocnikiem do walki z analfabetyzmem. W okresie kierowania szkołą rozwinął bibliotekę oraz pracownię zajęć praktycznych. Brał czynny udział w zbieraniu zabytków kultury własnego środowiska, a także opracowywał zasoby etnograficzne. 31 sierpnia 1969 r. przeszedł na emeryturę.[1]
Odznaczenia
17 stycznia 1955 r. otrzymał Medal 10-lecia Polski Ludowej.
Przypisy
- ↑ Tamże, s. 205-207.
Bibliografia
- Kowalewska, J.: Szkoła Podstawowa w Tylicach w latach 1945-1995 / J. Kowalewska. – Praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. dr hab. M. Szostakowskiej, WSP Olsztyn, 1997.