Witolda Czerniawska: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja oczekująca na przejrzenie]
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
(1918-2005) - aktorka.
+
(1918-2005) - aktorka
  
 
== Biografia ==
 
== Biografia ==
 
+
Urodziła się  5 czerwca 1914 r. w majątku Ostrów, w powiecie mohylewskim na Białorusi. Rodzina zamieszkała w Warszawie, gdzie Witolda uczyła się w Gimnazjum im. E. Orzeszkowej i prywatnej szkole Stefana Świętorzeckiego. Maturę zdała w 1934 roku. Rozpoczęła studia w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie, jednak ich nie ukończyła. Zdała egzamin eksternistyczny. Wróciła do Wilna i statystowała jako adeptka w Teatrze na Pohulance (1935-1937), następnie zaangażowała się do Teatru w Grodnie (1938-1939). W czasie wojny należała do zespołu wileńskiego Teatru  „Lutnia”. W 1946 roku z mężem Józefem i rodziną opuścili Wilno. Aktorka zamieszkała z mężem w [[ewim:Ełk|Ełku]], gdzie występowała w [[Wojewódzki Teatr Objazdowy|Wojewódzkim Teatrze Objazdowym]] (1946-1948) oraz uczyła w szkole średniej handlowej (reklamy, biologii, higieny <ref>Czerniawska, Witolda: ''Dzisiaj to brzmi jak bajka : pięćdziesięciolecie pracy aktorskiej Witoldy Czerniawskiej'', Rozm. Anna Kochanowska, „Warmia i Mazury”, 1989, nr 19, s. 16.</ref>. W latach 1950-1956 występowała w Teatrze  im. Węgierki w Białymstoku, w latach  1956-1959 w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, w latach 1960-1963 w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku u dyrektora  Zygmunta Hübnera, 1964-1966 Teatrze Polskim w Bydgoszczy i od 1966 roku [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie]]. Na emeryturę przeszła w 1980 roku. W wolnych chwilach zajmowała się tkactwem pod opieką [[Izabela Podlasiecka|Izabeli Podlasieckiej]] w [[Klub "Akces"|klubie „Akces”]]. Zmarła 12 czerwca 2005 r.
Ur. 5.06.1914 r. w majątku Ostrów, w powiecie mohylewskim na Białorusi. Zamieszkali w Warszawie, gdzie Witolda uczyła się w Gimnazjum im. E. Orzeszkowej i prywatnej szkole Stefana Świętorzeckiego. Maturę zdała w 1934 roku. Rozpoczęła studia w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie, jednak ich nie ukończyła. Zdała egzamin eksternistyczny. Wróciła do Wilna i statystowała jako adeptka w Teatrze na Pohulance (1935-1937), następnie zaangażowała się do Teatru w Grodnie (1938-1939). W czasie wojny należała do zespołu wileńskiego Teatru  „Lutnia”. W 1946 roku z mężem Józefem i rodziną opuścili Wilno. Aktorka zamieszkała z mężem w Ełku, gdzie występowała w Wojewódzkim Teatrze Objazdowym (1946-1948) oraz uczyła w szkole średniej handlowej (reklama, biologia, higiena)<ref>Czerniawska, Witolda: Dzisiaj to brzmi jak bajka : pięćdziesięciolecie pracy aktorskiej Witoldy Czerniawskiej, Rozm. Anna Kochanowska, „Warmia i Mazury”, 1989, nr 19, s. 16.</ref>. W latach 1950-1956 występowała w Teatrze  im. Węgierki w Białymstoku (była w tym czasie radną wojewódzką), w latach  1956-1959 w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, w latach 1960-1963 Teatr Wybrzeże w Gdańsku u dyrektora  Zygmunta Hübnera, 1964-1966 Teatr Polski w Bydgoszczy i od 1966 roku Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Na emeryturę przeszła w 1980 roku. W wolnych chwilach zajmowała się tkactwem pod opieką Izabeli Podlasieckiej w klubie „Akces”. Zmarła 12.06.2005 r.  
 
  
 
== Działalność ==
 
== Działalność ==
 
+
Lubiła kontakty z ludźmi oraz działalność społeczną. W [[ewim:Ełk|Ełku]] oprócz występów scenicznych zajmowała się amatorskimi zespołami szkolnymi. Przedstawienie ''Krakowiacy i górale'' prezentowali w Białymstoku. W Białymstoku była radną Wojewódzkiej Rady Narodowej, w Bydgoszczy prowadziła zespół amatorski w szkole dla niewidomych. W [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]] udzielała się w pracy społecznej w [[Towarzystwo Kultury Teatralnej (Olsztyn)|Towarzystwie Kultury Teatralnej]]. Przygotowywała młodzież [[ewim:III Liceum Ogólnokształcące w Olsztynie|III Liceum Ogólnokształcącego]] do konkursów recytatorskich. Prowadziła zajęcia z kultury słowa w [[Olsztyński Teatr Lalek|Teatrze Lalek]] i w [[ewim:[[ewim:Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie|Wyższej Szkole Pedagogicznej]].
Lubiła kontakty z ludźmi oraz działalność społeczną. W Ełku oprócz występów scenicznych zajmowała się amatorskimi zespołami szkolnymi. Przedstawienie „Krakowiacy i górale” prezentowali w Białymstoku. Angażowała się jako radna wojewódzka w Białymstoku, w Bydgoszczy prowadziła zespół amatorski w szkole dla niewidomych. W Olsztynie udzielała się w pracy społecznej w Towarzystwie Kultury Teatralnej. Przygotowywała młodzież III Liceum Ogólnokształcącego do konkursów recytatorskich. Prowadziła zajęcia z kultury słowa w Teatrze Lalek i w Wyższej Szkole Pedagogicznej.
 
  
 
== Twórczość ==
 
== Twórczość ==
  
 
=== Role teatralne ===  
 
=== Role teatralne ===  
 
+
Pierwszą główną rolą była Klara w ''Zemście'' A. Fredry w reż.  Stanisława Brylińskiego (1939) w Teatrze w Grodnie. Aktorka lubiła role charakterystyczne. W Olsztynie znaczące  role zagrała w sztukach ''Osiem kobiet'' Roberta Thomasa (1967), ''Grube ryby'' Bałuckiego (1972),  ''Zabawa w koty'' Istvana Örkèny (1973), rolę  Baby Jagi w sztuce  ''Dwa klony'' E. Szwarca (1974),  Anielcię w ''Non stopie'' M. Z. Borowicza (1975),  Michalisię w ''Znachorze'' T. Dołęgi (1976), tytułową w ''Domu Bernardy Alba'' F. G. Lorci (1977), Józefinę w ''Wariatce z Chaillot'' J. Giraudoux (1977), Damę i Zosię w ''Dziadach'' A. Mickiewicza (1977) Stworzyła wiele kreacji aktorskich.  W Olsztynie artystka obchodziła jubileusz 40-lecia pracy aktorskiej. Z okazji tej przygotowano premierę ''Wielkiej liczby'' Wisławy Szymborskiej (29.10.1978) w reż. [[Zbigniew Wróbel|Zbigniewa Wróbla]].
Pierwszą główną rolą była Klara w „Zemście” A. Fredry w reż.  Stanisława Brylińskiego (1939) w Teatrze w Grodnie. Lubiła role charakterystyczne. W Olsztynie znaczące  role zagrała w sztukach „Osiem kobiet” Roberta Thomasa (1967), „Grube ryby” Bałuckiego (1972),  „Zabawa w koty” Istvana Örkèny (1973), rolę  Baby Jagi w sztuce  „Dwa klony” E. Szwarca (1974),  Anielcię w „Non stopie” M. Z. Borowicza (1975),  Michalisię w „Znachorze” T. Dołęgi (1976), tytułową w „Domu Bernardy Alba” F. G. Lorci (1977), Józefinę w „Wariatce z Chaillot” J. Giraudoux (1977), Damę i Zosię w „Dziadach” A. Mickiewicza (1977) Stworzyła wiele kreacji aktorskich.  W Olsztynie artystka obchodziła jubileusz 40-lecia pracy aktorskiej. Z okazji tej przygotowano premierę „Wielkiej liczby” Wisławy Szymborskiej (29.10.1978) w reż. Zbigniewa Wróbla.
 
  
 
=== Role filmowe ===
 
=== Role filmowe ===
 
+
*1956 – w filmie  ''Warszawska syrenka'' reż. Tadeusz Makarczyński
1956 – w filmie  „Warszawska syrenka” reż. Tadeusz Makarczyński
+
*1970 – w filmie ''Pierścień księżnej Anny'' reż. [[Maria Kaniewska|Maria Kaniewska]]
1970 – w filmie „pierścień księżnej Anny” reż. Maria Kaniewska
+
*1976 – w serialu filmowym ''Wakacje'' reż. Annete Olsen
1976 – w serialu filmowym „Wakacje” reż. Annete Olsen
+
*1979  - w serialu filmowym ''W słońcu i w deszczu'' reż. Sylwester Szyszko
1979  - w serialu filmowym „W słońcu i w deszczu” reż. Sylwester Szyszko
 
 
 
  
 
== Nagrody i odznaczenia ==
 
== Nagrody i odznaczenia ==
 
+
*Aktorka uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978)
Aktorka uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu odrodzenia Polski (1978)
+
*Medalem 40-lecia PRL
Medalem 40-lecia PRL
 
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
  
#Czerniawska, Witolda: Dzisiaj to brzmi jak bajka : pięćdziesięciolecie pracy aktorskiej Witoldy Czerniawskiej / rozm. Anna Kochanowska // „Warmia i Mazury”. – 1989, nr 19, s. 16.
+
#Czerniawska, Witolda: ''Dzisiaj to brzmi jak bajka : pięćdziesięciolecie pracy aktorskiej Witoldy Czerniawskiej'' / rozm. Anna Kochanowska // „Warmia i Mazury”. – 1989, nr 19, s. 16.
#Matulewicz, Tadeusz: Wileńskie rodowody / Tadeusz Matulewicz. – Olsztyn : Wers, 2005. – S. 219-225: Witoldy Czerniawskiej teatralna droga
+
#Matulewicz, Tadeusz: ''Wileńskie rodowody'' / Tadeusz Matulewicz. – Olsztyn : Wers, 2005. – S. 219-225.
#Segiet, Janusz: Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983
+
#Segiet, Janusz: ''Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983.
  
 
== Przypisy ==
 
== Przypisy ==
 
<references/>
 
<references/>
  
[[Category:Olsztyn]]
+
[[Category:Aktorzy i reżyserzy|Czerniawska,Witolda]]
[[Category:Animacja kulturalna]]
+
[[Category:Teatr|Czerniawska,Witolda]][[Category:Animacja kulturalna|Czerniawska,Witolda]]
[[Category:Powiat ełcki]]
+
[[Category:Olsztyn|Czerniawska,Witolda]][[Category:Powiat ełcki|Czerniawska,Witolda]]
[[Category:Teatr]]
+
[[Category:1945-1989|Czerniawska,Witolda]]
[[Category:Aktorzy]]
+
[[Category:1990-|Czerniawska,Witolda]]
[[Category:1945-1950]]
 
[[Category:1951-1960]]
 
[[Category:1961-1970]]
 
[[Category:1971-1980]]
 
[[Category:1981-1990]]
 
[[Category:1991-2000]]
 
[[Category:2001-2010]]
 

Aktualna wersja na dzień 11:19, 3 cze 2015

(1918-2005) - aktorka

Biografia

Urodziła się 5 czerwca 1914 r. w majątku Ostrów, w powiecie mohylewskim na Białorusi. Rodzina zamieszkała w Warszawie, gdzie Witolda uczyła się w Gimnazjum im. E. Orzeszkowej i prywatnej szkole Stefana Świętorzeckiego. Maturę zdała w 1934 roku. Rozpoczęła studia w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie, jednak ich nie ukończyła. Zdała egzamin eksternistyczny. Wróciła do Wilna i statystowała jako adeptka w Teatrze na Pohulance (1935-1937), następnie zaangażowała się do Teatru w Grodnie (1938-1939). W czasie wojny należała do zespołu wileńskiego Teatru „Lutnia”. W 1946 roku z mężem Józefem i rodziną opuścili Wilno. Aktorka zamieszkała z mężem w Ełku, gdzie występowała w Wojewódzkim Teatrze Objazdowym (1946-1948) oraz uczyła w szkole średniej handlowej (reklamy, biologii, higieny [1]. W latach 1950-1956 występowała w Teatrze im. Węgierki w Białymstoku, w latach 1956-1959 w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, w latach 1960-1963 w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku u dyrektora Zygmunta Hübnera, 1964-1966 Teatrze Polskim w Bydgoszczy i od 1966 roku Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Na emeryturę przeszła w 1980 roku. W wolnych chwilach zajmowała się tkactwem pod opieką Izabeli Podlasieckiej w klubie „Akces”. Zmarła 12 czerwca 2005 r.

Działalność

Lubiła kontakty z ludźmi oraz działalność społeczną. W Ełku oprócz występów scenicznych zajmowała się amatorskimi zespołami szkolnymi. Przedstawienie Krakowiacy i górale prezentowali w Białymstoku. W Białymstoku była radną Wojewódzkiej Rady Narodowej, w Bydgoszczy prowadziła zespół amatorski w szkole dla niewidomych. W Olsztynie udzielała się w pracy społecznej w Towarzystwie Kultury Teatralnej. Przygotowywała młodzież III Liceum Ogólnokształcącego do konkursów recytatorskich. Prowadziła zajęcia z kultury słowa w Teatrze Lalek i w [[ewim:Wyższej Szkole Pedagogicznej.

Twórczość

Role teatralne

Pierwszą główną rolą była Klara w Zemście A. Fredry w reż. Stanisława Brylińskiego (1939) w Teatrze w Grodnie. Aktorka lubiła role charakterystyczne. W Olsztynie znaczące role zagrała w sztukach Osiem kobiet Roberta Thomasa (1967), Grube ryby Bałuckiego (1972), Zabawa w koty Istvana Örkèny (1973), rolę Baby Jagi w sztuce Dwa klony E. Szwarca (1974), Anielcię w Non stopie M. Z. Borowicza (1975), Michalisię w Znachorze T. Dołęgi (1976), tytułową w Domu Bernardy Alba F. G. Lorci (1977), Józefinę w Wariatce z Chaillot J. Giraudoux (1977), Damę i Zosię w Dziadach A. Mickiewicza (1977) Stworzyła wiele kreacji aktorskich. W Olsztynie artystka obchodziła jubileusz 40-lecia pracy aktorskiej. Z okazji tej przygotowano premierę Wielkiej liczby Wisławy Szymborskiej (29.10.1978) w reż. Zbigniewa Wróbla.

Role filmowe

  • 1956 – w filmie Warszawska syrenka reż. Tadeusz Makarczyński
  • 1970 – w filmie Pierścień księżnej Anny reż. Maria Kaniewska
  • 1976 – w serialu filmowym Wakacje reż. Annete Olsen
  • 1979 - w serialu filmowym W słońcu i w deszczu reż. Sylwester Szyszko

Nagrody i odznaczenia

  • Aktorka uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978)
  • Medalem 40-lecia PRL

Bibliografia

  1. Czerniawska, Witolda: Dzisiaj to brzmi jak bajka : pięćdziesięciolecie pracy aktorskiej Witoldy Czerniawskiej / rozm. Anna Kochanowska // „Warmia i Mazury”. – 1989, nr 19, s. 16.
  2. Matulewicz, Tadeusz: Wileńskie rodowody / Tadeusz Matulewicz. – Olsztyn : Wers, 2005. – S. 219-225.
  3. Segiet, Janusz: Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983.

Przypisy

  1. Czerniawska, Witolda: Dzisiaj to brzmi jak bajka : pięćdziesięciolecie pracy aktorskiej Witoldy Czerniawskiej, Rozm. Anna Kochanowska, „Warmia i Mazury”, 1989, nr 19, s. 16.