Wiktoria Żurawska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Image:Zura.jpg|thumb|right|200px| | + | [[Image:Zura.jpg|thumb|right|200px|Źródło:http://www.sbp.olsztyn.pl]] |
(1900-1970) – nauczycielka i bibliotekarka | (1900-1970) – nauczycielka i bibliotekarka | ||
Wersja z 15:19, 13 sie 2010
(1900-1970) – nauczycielka i bibliotekarka
Biografia
Urodziła się 27 września 1900 r. w Kajnach, Pochodziła ze znanej warmińskiej rodziny patriotów: jej ojciec Stanisław był działaczem społeczno-narodowym, współzałożycielem Banku Ludowego w Olsztynie, natomiast brat przyrodni, Alfons Żurawski – działaczem ruchu młodzieżowego na Warmii. Wiktoria pochodziła z pierwszego małżeństwa ojca i miała jedenaścioro rodzeństwa. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczestniczyła w kursach dla młodzieży wyższych klas gimnazjalnych prowadzonych przez ks. Walentego Barczewskiego, proboszcza parafii w Brąswałdzie, w szkółce na plebanii. Kursy te przygotowały ją do wyższych studiów: w 1923 r. ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Poznaniu, potem zaś (w 1932 r.) – dwuletni Wyższy Kurs Nauczycielski z zakresu historii. Żurawska ukończyła też dwa lata germanistyki na Uniwersytecie Poznańskim. Do 1939 r. pracowała jako nauczycielka w Poznańskiem, potem zaś w Brześciu nad Bugiem. Po ukończeniu wojny podjęła pracę w olsztyńskim Liceum Pedagogicznym (l.1945-1950), jednocześnie uczestniczyła też w akcji repolonizacyjnej ludności autochtonicznej Warmii. W kolejnych latach zaczęła pracować jako bibliotekarka: najpierw w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Olsztynie (była tam kierowniczką działu), następnie zaś w Bibliotece Głównej Wyższej Szkoły Rolniczej (1953 r.). W 1956 r. zdobyła kwalifikacje bibliotekarskie, zaś w 1963 r. – uzyskała tytuł kustosza. W l. 1959-1969 była kierowniczką Oddziału Gromadzenia i Opracowania Zbiorów, wtedy też prowadziła na uczelni lektorat języka niemieckiego. Od momentu podjęcia pracy w bibliotekarstwie stała się członkinią Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, gdzie pełniła (wielokrotnie) funkcję Przewodniczącej Sądu Koleżeńskiego oraz Przewodniczącej Komisji Rewizyjnej Zarządu Okręgu Stowarzyszenia. Żurawska była bardzo zaangażowana w prace olsztyńskiego Instytutu Historycznego, potem zaś – Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego. Zmarła 1 lutego 1970 r. w Olsztynie.
Nagrody i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (za działalność pedagogiczną i kulturalną)
- Złota Odznaka „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”.
Bibliografia
Wiktoria Żurawska / oprac. Irena Suchta // w: [http://www.sbp.olsztyn.pl]