Danuta Pogorzelska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzył nową stronę „(1920-2009) – scenograf, kostiumolog ==Biografia== Urodzona 21 listopada 1920 r. w Warszawie. W 1939 r. rozpoczęła studia na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilni…”) |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | Urodzona 21 listopada 1920 r. w Warszawie. W 1939 r. rozpoczęła studia na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie – na Wydziale Sztuk Pięknych. Już po wojnie kontynuowała studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, które ukończyła w 1954 r. Swoją pierwszą pracę – scenografa – podjęła w warszawskim Teatrze Powszechnym. Od 1958 r. przez dziesięć lat była scenografem [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie| Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie]]. Wtedy to wykonała przeszło sześćdziesiąt scenografii, m.in. do Sprytnej wdówki Goldoniego (1958), Tramwaju zwanego pożądaniem Williamsa (1959), Poskromienia złośnicy Williama Szekspira (1960), Burzliwego życia Lejzorka Rojtszwanca Ilii Erenburga (1962), Igraszek z diabłem Drdy, Kartoteki Tadeusza Różewicza, Braci Zdzisława Wróbla. W ramach olsztyńskiego Towarzystwa Wiedzy Powszechnej zajmowała się działalnością popularyzatorską, była też jednym z wykładowców w olsztyńskim studium teatroznawczym przy [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie| Teatrze Jaracza]]. Z małżeństwa z prawnikiem Janem Pogorzelskim miała córkę, również [[Danuta Pogorzelska| Danutę]] (ur. 1955), dziennikarkę prasy lokalnej, m.in. „[[Warmia i Mazury| Warmii i Mazur]]” oraz „[[Dziennik Pojezierza| Dziennika Pojezierza]]”. Od 1968 r. pracowała m.in. w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu. | + | Urodzona 21 listopada 1920 r. w Warszawie. W 1939 r. rozpoczęła studia na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie – na Wydziale Sztuk Pięknych. Już po wojnie kontynuowała studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, które ukończyła w 1954 r. Swoją pierwszą pracę – scenografa – podjęła w warszawskim Teatrze Powszechnym. Od 1958 r. przez dziesięć lat była scenografem [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie| Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie]]. Wtedy to wykonała przeszło sześćdziesiąt scenografii, m.in. do ''Sprytnej wdówki'' Goldoniego (1958), ''Tramwaju zwanego pożądaniem'' Williamsa (1959), ''Poskromienia złośnicy'' Williama Szekspira (1960), ''Burzliwego życia Lejzorka Rojtszwanca'' Ilii Erenburga (1962), ''Igraszek z diabłem'' Jana Drdy, ''Kartoteki'' Tadeusza Różewicza, ''Braci'' Zdzisława Wróbla. W ramach olsztyńskiego [[Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Olsztynie| Towarzystwa Wiedzy Powszechnej]] zajmowała się działalnością popularyzatorską, była też jednym z wykładowców w olsztyńskim studium teatroznawczym przy [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie| Teatrze Jaracza]]. Z małżeństwa z prawnikiem Janem Pogorzelskim miała córkę, również [[Danuta Pogorzelska| Danutę]] (ur. 1955), dziennikarkę prasy lokalnej, m.in. „[[Warmia i Mazury| Warmii i Mazur]]” oraz „[[Dziennik Pojezierza| Dziennika Pojezierza]]”. Od 1968 r. pracowała m.in. w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu. Zmarła 16 kwietnia 2009 r. |
− | Zmarła 16 kwietnia 2009 r. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== |
Wersja z 14:08, 2 sie 2010
(1920-2009) – scenograf, kostiumolog
Biografia
Urodzona 21 listopada 1920 r. w Warszawie. W 1939 r. rozpoczęła studia na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie – na Wydziale Sztuk Pięknych. Już po wojnie kontynuowała studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, które ukończyła w 1954 r. Swoją pierwszą pracę – scenografa – podjęła w warszawskim Teatrze Powszechnym. Od 1958 r. przez dziesięć lat była scenografem Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Wtedy to wykonała przeszło sześćdziesiąt scenografii, m.in. do Sprytnej wdówki Goldoniego (1958), Tramwaju zwanego pożądaniem Williamsa (1959), Poskromienia złośnicy Williama Szekspira (1960), Burzliwego życia Lejzorka Rojtszwanca Ilii Erenburga (1962), Igraszek z diabłem Jana Drdy, Kartoteki Tadeusza Różewicza, Braci Zdzisława Wróbla. W ramach olsztyńskiego Towarzystwa Wiedzy Powszechnej zajmowała się działalnością popularyzatorską, była też jednym z wykładowców w olsztyńskim studium teatroznawczym przy Teatrze Jaracza. Z małżeństwa z prawnikiem Janem Pogorzelskim miała córkę, również Danutę (ur. 1955), dziennikarkę prasy lokalnej, m.in. „ Warmii i Mazur” oraz „ Dziennika Pojezierza”. Od 1968 r. pracowała m.in. w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu. Zmarła 16 kwietnia 2009 r.
Bibliografia
- Tomasz, Śrutkowski: Mistrzyni scenografii i anioł spokoju / Tomasz Śrutkowski // „Gazeta Olsztyńska”. - 2009, nr 102, dod. „Olsztyn Dzień po Dniu”, nr 1058, s. 7.