Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Tłokowie

Fot. Janusz Gerszberg

Fot. Mieczysław Kalski

Fot. Mieczysław Kalski

Zabytek architektury sakralnej wzniesiony pod koniec XIV wieku.

Lokalizacja

Kościół wybudowano na stromym pagórku, we wsi Tłokowo (niem. Lokau). Wieś znajduje się w gminie Jeziorany, w powiecie olsztyńskim.

Historia

Wieś Tłokowo (niem. Lokau) położona jest w powiecie olsztyńskim, w gminie Jeziorany. Lokacji wsi dokonał biskup warmiński Eberhard z Nysy w 1318 roku, powtórnie w 1321 roku. Zasadźcą wsi był niejaki Ludwig. Datowanie obecnego, murowanego kościoła pw. św. Jana Chrzciciela jest w literaturze przedmiotu określane na lata 1370-1380 lub ok. 1400. Obiekt został wybudowany w randze kościoła parafialnego, prawa parafii utracił jednak w 1476 r., stając się filią kościoła św. Bartłomieja w Jezioranach.

Na przestrzeni wieków obiekt był nieznacznie przebudowywany, w 1622 roku dostawiono barokowe ossarium od wschodu, a w XVIII wieku kruchtę od południa oraz drewnianą wieżę od zachodu. Do znaczących ingerencji w oryginalną strukturę budowlaną kościoła należy wybicie nowych, prostokątnych otworów okiennych w miejscu gotyckich (w okresie nowożytnym).

W latach 90-tych XX wieku przeprowadzono prace konserwatorskie, mające na celu odsłonięcie malowideł ściennych i ich utrwalenie.

Opis

Kościół w Tłokowie to budowla orientowana, założona na rzucie prostokąta, jednoprzestrzenna z prosto zakończonym prezbiterium, z kwadratową zakrystią od północy, kwadratową kruchtą od południa, niewielkim ossarium na planie zbliżonym do kwadratu od wschodu (nieznacznie przesuniętym z osi w kierunku południowym) oraz wieżą na planie prostokąta na osi ściany zachodniej.

Budowla jest przykładem prostego, wiejskiego kościoła salowego na Warmii. Ściany kościoła murowane są z cegły w wątku gotyckim (z użyciem cegieł zendrowanych), wzniesione na kamiennym cokole; ściany kruchty południowej są ceglano-kamienne. Na ścianach korpusu zachowały się otwory maculcowe (po rusztowaniach). Zwężająca się wieża kościelna została wzniesiona w konstrukcji drewnianej, na kamiennym cokole, oszalowana deskowaniem z listwowaniem. Wykończone w tynku lub z pozostałościami tynku są ościeża okienne z prostymi opaskami wokół okien, ściany kruchty południowej, blendy oraz wgłębne fryzy na korpusie i szczytach.

Bryła kościoła jest przykryta dachem dwuspadowym, podobnie najniższe ossarium; zakrystia i kruchta - dachami dwuspadowym, poprzecznymi, przy czym kalenica kruchty sięga wysokości fryzu podokapowego korpusu nawowego, a zakrystii wchodzi w połać główną dachu. Wieża kościoła posiada dach namiotowy, czteropołaciowy z iglicą. Na całym kościele położona jest dachówka ceramiczna esówka. Nad nawą kościoła zachowała się więźba dachowa storczykowa, pochodząca przypuszczalnie z końca XIV lub pocz. XV wieku.

Ściany podłużne kościoła są przeprute wtórnymi oknami prostokątnymi, prosto zakończonymi (dwoma w ścianie północnej i trzema w południowej). Ostrołukowe okno o uskokowych ościeżach zachowane jest w ścianie wschodniej zakrystii. Ossarium posiada dwudzielny, półokrągły otwór, z ceglanym filarkiem pośrodku. Gotycką artykulację architektoniczną elewacji tworzą pary wąskich blend ostrołukowych, do połowy tynkowanych, umieszczonych nad cokołem, odpowiednio - trzy pary pomiędzy oknami na ścianie północnej oraz po dwie na skrajach ściany wschodniej i zachodniej. Na ścianie wschodniej nawy pary te flankują środkową blendę dwuuskokową i ostrołukową. Pojedyncza para prostokątnych blend dodatkowo znajduje się w zachodniej części ściany południowej korpusu. Ściany kościoła obiegają wgłębne fryzy - podokapowy (na wysokości nadproży okiennych), który wyodrębnia dodatkowo szczyty oraz drugi, przecinający biforyjne blendy mniej więcej w połowie ich wysokości.

Kościół wyróżnia okazały, gotycki szczyt wschodni, rozczłonkowany przekątniowo ustawionymi słupkami, przechodzącymi w sterczyny, zwieńczone dwuspadowymi daszkami oraz ostrołukowymi blendami wypełniającymi przestrzeń pomiędzy słupkami na czterech kondygnacjach. Podziały wertykalne na kondygnacje tworzą pasy gładkiego fryzu, opasujące słupki sterczynowe. Dekoracyjność formy wzmacniają trójkątne szczyciki z okrągłymi przezroczami, umieszczone na przedłużeniu osi z blendami, a w zwieńczeniu – sterczyna - sygnaturka. W blendach zachowały się fragmenty dekoracji maswerkowej rytej w tynku. Szczyt zachodni jest w formie analogiczny do wschodniego, częściowo przesłonięty przez wieżę. Szczyt zakrystii, prawdopodobnie wtórnie przemurowany, wypełniają blendy o łukach odcinkowych i ostrych. Imitację słupków sterczynowych szczytu stanowią pojedyncze cegły ułożone w pionie na płask rębem skośnym. Kruchta jest zwieńczona szczytem barokowym o wypukło-wklęsłym wykroju. Do kruchty prowadzi ostrołukowy, uskokowy portal, po bokach którego znajdują się wąskie wnęki o łukach ostrych, nad portalem szersza blenda o odcinkowym zamknięciu.

Z wieży do wnętrza obiektu prowadzi ostrołukowy portal ujęty prostokątną niszą. Wnętrze salowe kościoła kryte jest drewnianym stropem. Na ścianach zachowały się gotyckie polichromie z poł. XV w. ze scenami z pasji Chrystusa (Biczowanie, Cierniem Ukoronowanie, Chrystus przed Piłatem) nad malowanym fryzem z ornamentem roślinnym i maswerkowym, a także zacheuszki na ścianach.

Wyposażenie

Pozostałe elementy wyposażenia to:

• ołtarz główny z obrazem św. Jana Chrzciciela fundacji rodziny Stanisławskich herbu Sulima, 1702 r.;
• ołtarz boczny z obrazem Zaślubin Józefa i Marii, 1698 r.;
• ołtarz boczny z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem i rzeźbami św. Piotra i Pawła, koniec XVI w.;
• konfesjonał z obrazem Ukrzyżowanie na zaplecku, 1 poł. XVII w.;
• ambona z bramką z 1620 r.;
• ława przyścienna z poł. XVII w.;
• antependium kurdybanowe, ok. 1685;
• chór muzyczny, XIX w.;
• granitowa chrzcielnica.

Bibliografia

1. Olkowska, Ewa: Gotyckie malowidła ścienne o tematyce pasyjnej w kościele filialnym p.w. św. Jana Chrzciciela w Tłokowie / Ewa Olkowska, Małgorzata Kumorowicz // „Warmińsko-Mazurski Biuletyn Konserwatorski”. – R. 2 (2000), s. 188-193.
2. Rzempołuch, Andrzej: Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich / Andrzej Rzempołuch. - Olsztyn : Remix, 1992. – S. 20-21.
3. Skurzyński, Piotr: Warmia i polskie Dolne Prusy: przewodnik turystyczny / Piotr Skurzyński. - Gdynia : Wydawnictwo Region, 2012. – S. 72.
4. Chrzanowski,Tadeusz, Przewodnik po zabytkowych kościołach północnej Warmii, Olsztyn 1978.
5. Strona internetowa zabytek.pl, Kościół filialny pw. św. Jana Chrzciciela, Tłokowo.

Linki

• Grabowski, Andrzej: Tłokowo: Kościół św. Jana Chrzciciela, www.mojemazury.pl [dostęp 31.10.2013 r.]