Jan Dzundza-Dębski: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
(=Działalność)
m (Marcin przeniósł stronę Jan Dębski-Dzundza do Jan Dzundza-Dębski)
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 9 marca 1903 r. w Brzeżanach, w rodzinie Grzegorza i Anny. Ukończył studia z zakresu historii powszechnej i muzykologii na Uniwersytecie Lwowskim (1922-1926), a także Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie w 1937 r. W latach 1936-1939 studiował także w Instytucie Pedagogiki Związku Nauczycielstwa Polskiego w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom nauczyciela szkół średnich. W 1945 r. osiedlił się w Olsztynie. Zmarł 21 marca 1967 r.  
+
Urodził się 9 marca 1903 r. w Brzeżanach, w rodzinie Grzegorza i Anny. Ukończył studia z zakresu historii powszechnej i muzykologii na Uniwersytecie Lwowskim (1922-1926), a także Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie w 1937 r. W latach 1936-1939 studiował także w Instytucie Pedagogiki Związku Nauczycielstwa Polskiego w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom nauczyciela szkół średnich. W 1945 r. osiedlił się w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. Zmarł 21 marca 1967 r.  
  
===Działalność==
+
==Działalność==
Był nauczycielem muzyki w Sanoku i Lwowie. Po przyjeździe od Olsztyna w 1945 r. najpierw pracował jako naczelnik Wojewódzkiego Urzędu Informacji i Propagandy (1945-1947), a następnie jako redaktor współpracujący z miejscową prasą oraz olsztyńskim oddziałem Polskiej Agencji Prasowej. Był inicjatorem założenia „[[Wiadomości Mazurskie |Wiadomości Mazurskich]]” (1945 r.) i organizatorem „[[Olsztyński Głos Ludu |Olsztyńskiego Głosu Ludu]]” (1948 r.). W latach 1950-1954 piastował stanowisko dyrektora Olsztyńskich Zakładów Graficznych. W latach 1955-1958 był redaktorem lokalnej prasy oraz wydawnictw naukowych Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, a następnie pracownikiem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie. W latach 1961-1967 pracował jako nauczyciel muzyki w Studium Nauczycielskim w Ostródzie. Był członkiem różnych organizacji społeczno-kulturalnych i oświatowych.
+
Był nauczycielem muzyki w Sanoku i Lwowie. Po przyjeździe od Olsztyna w 1945 r. najpierw pracował jako naczelnik Wojewódzkiego Urzędu Informacji i Propagandy (1945-1947), a następnie jako redaktor współpracujący z miejscową prasą oraz olsztyńskim oddziałem Polskiej Agencji Prasowej. Był inicjatorem założenia „[[Wiadomości Mazurskie |Wiadomości Mazurskich]]” (1945 r.) i organizatorem „[[Olsztyński Głos Ludu |Olsztyńskiego Głosu Ludu]]” (1948 r.). W latach 1950-1954 piastował stanowisko dyrektora Olsztyńskich Zakładów Graficznych. W latach 1955-1958 był redaktorem lokalnej prasy oraz wydawnictw naukowych [[ewim:Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie|Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie]], a następnie pracownikiem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. W latach 1961-1967 pracował jako nauczyciel muzyki w Studium Nauczycielskim w [[ewim:Ostróda|Ostródzie]]. Był członkiem różnych organizacji społeczno-kulturalnych i oświatowych.
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
 
#Chłosta, Jan: ''Ludzie Olsztyna'' / Jan Chłosta. – Olsztyn : „Posłaniec Warmiński”, 2003. – S. 27.  
 
#Chłosta, Jan: ''Ludzie Olsztyna'' / Jan Chłosta. – Olsztyn : „Posłaniec Warmiński”, 2003. – S. 27.  
#Oracki, Tadeusz: ''Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970'' / Tadeusz Oracki. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1975, s. 84.
+
#Oracki, Tadeusz: ''Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970'' / Tadeusz Oracki. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1975. - S. 84.
  
[[Category:Powiat ostródzki]]
+
[[Category:Dziennikarze i publicyści|Dębski-Dzundza,Jan]]
[[Category:Olsztyn]]
+
[[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Dębski-Dzundza,Jan]]
[[Category:Mazury]]
+
[[Category:Media|Dębski-Dzundza,Jan]]
[[Category:Redaktorzy]]
+
[[Category:Powiat ostródzki|Dębski-Dzundza,Jan]]
[[Category:Pedagodzy]]
+
[[Category:Ostróda|Dębski-Dzundza,Jan]]
[[Category:Społecznicy]]
+
[[Category:Olsztyn|Dębski-Dzundza,Jan]]
[[Category:1945-1960]]
+
[[Category:1945-1989|Dębski-Dzundza,Jan]]
[[Category:1961-1970]]
+
[[Category:Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Dębski-Dzundza,Jan]]

Aktualna wersja na dzień 13:51, 3 sie 2020

(1903-1967) – nauczyciel, redaktor, działacz kulturalno-oświatowy

Biografia

Urodził się 9 marca 1903 r. w Brzeżanach, w rodzinie Grzegorza i Anny. Ukończył studia z zakresu historii powszechnej i muzykologii na Uniwersytecie Lwowskim (1922-1926), a także Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie w 1937 r. W latach 1936-1939 studiował także w Instytucie Pedagogiki Związku Nauczycielstwa Polskiego w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom nauczyciela szkół średnich. W 1945 r. osiedlił się w Olsztynie. Zmarł 21 marca 1967 r.

Działalność

Był nauczycielem muzyki w Sanoku i Lwowie. Po przyjeździe od Olsztyna w 1945 r. najpierw pracował jako naczelnik Wojewódzkiego Urzędu Informacji i Propagandy (1945-1947), a następnie jako redaktor współpracujący z miejscową prasą oraz olsztyńskim oddziałem Polskiej Agencji Prasowej. Był inicjatorem założenia „Wiadomości Mazurskich” (1945 r.) i organizatorem „Olsztyńskiego Głosu Ludu” (1948 r.). W latach 1950-1954 piastował stanowisko dyrektora Olsztyńskich Zakładów Graficznych. W latach 1955-1958 był redaktorem lokalnej prasy oraz wydawnictw naukowych Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, a następnie pracownikiem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie. W latach 1961-1967 pracował jako nauczyciel muzyki w Studium Nauczycielskim w Ostródzie. Był członkiem różnych organizacji społeczno-kulturalnych i oświatowych.

Bibliografia

  1. Chłosta, Jan: Ludzie Olsztyna / Jan Chłosta. – Olsztyn : „Posłaniec Warmiński”, 2003. – S. 27.
  2. Oracki, Tadeusz: Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970 / Tadeusz Oracki. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1975. - S. 84.