Eugenia Śnieżko-Szafnaglowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
| − | Urodziła się 27 września 1897<ref>Chłosta, Jan: ''Znani i nieznani Olsztyniacy XIX i XX wieku'', Olsztyn, Książnica Polska, 1996, s. 181.</ref> r. w Kielcach. Debiutowała jako piętnastolatka | + | Urodziła się 27 września 1897<ref>Chłosta, Jan: ''Znani i nieznani Olsztyniacy XIX i XX wieku'', Olsztyn, Książnica Polska, 1996, s. 181.</ref> r. w Kielcach. Debiutowała jako piętnastolatka w Teatrze przy Żurawiej w Warszawie rolą chłopca w sztuce ''Dwaj malcy''. Jednocześnie uczyła się w szkole tańca prof. Obojki. Po zdaniu eksternistycznych egzaminów aktorskich występowała w Teatrze Miejskim w Lublinie (1916-1919), Teatrze „Corso” w Radomiu (1919-1920), Teatrze Powszechnym w Warszawie ((1920-1921), Teatrze Miejskim w Kaliszu (1921-1922), Teatrze Miejskim w Lublinie (1922-1923) i Teatrze „Lutnia” w Wilnie (1923-1925). Po zawarciu małżeństwa z Henrykiem Szafnaglem (1925) zrezygnowała z występów, ale wróciła na scenę w 1939 roku w Teatrze „Lutnia” w Wilnie. Po wojnie zatrzymała się w Toruniu, skąd wraz z grupą aktorów przyjechała do Olsztyna, namówiona przez dyrektora olsztyńskiego [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatru im. Stefana Jaracza]] [[Stanisław Milski|Stanisława Milskiego]]. Aktorka zagrała główną rolę w pierwszym przedstawieniu ''Moralność pani Dulskiej'' G. Zapolskiej w reż. [[Artur Młodnicki|Artura Młodnickiego]]. Na emeryturę przeszła w 1980 roku. Zmarła 27 września 1981 roku w Olsztynie. |
== Twórczość == | == Twórczość == | ||
| − | Aktorka zagrała w Olsztynie ponad 113 ról teatralnych. Na scenie w Olsztynie występowała 35 lat, m.in. z wybitnymi polskimi aktorami - Ludwikiem Solskim w | + | Aktorka zagrała w Olsztynie ponad 113 ról teatralnych. Na scenie w Olsztynie występowała 35 lat, m.in. z wybitnymi polskimi aktorami - Ludwikiem Solskim w ''Panu Jowialskim'' jako Szambelanowa (1949), Mieczysławą Ćwiklińską w ''Moralności pani Dulskiej'' jako Juliasiewiczowa. Ważniejszymi rolami aktorki były: pani Warren w ''Profesji pani Warren'' B. Shawa, Michasia w ''Pannie Maliczewskiej'' G. Zapolskiej, tytułowa Celestyna F. de Wojasa, Rebeka Nurse w ''Czarownicach z Salem'' A. Millera, Aurelii w ''Wariatce z Chaillot'' J. Giraudoux, Gospodyni w ''Weselu'' S. Wyspiańskiego”, tytułowa Wassa Żeleznowa M. Gorkiego. Artystka grywała najchętniej role kobiet prostych, o złożonym życiorysie, doświadczonych przez życie. Setną rolę zagrała w ''Każdy kocha Opalę'' J. Patricka (13.06.1972) w reż. [[Jadwiga Marso|Jadwigi Marso]]. Zagrała rolę w filmie ''[[Dancing w kwaterze Hitlera]]'' (1968). |
== Reżyseria == | == Reżyseria == | ||
Artystka wyreżyserowała m.in. | Artystka wyreżyserowała m.in. | ||
| − | * | + | *''Śpiącą królewnę'' S. Płonki (1957) |
| − | * | + | *''Zaczarowaną złotówkę'' H. Bychowskiej(1959) |
| − | * | + | *''Tajemnicę starej wierzby'' [[Igor Sikirycki|I. Sikiryckiego]], R. Sykały (1960) |
| − | * | + | *''Czerwone pantofelki'' H. Ch. Andersena (1962) |
== Nagrody i odznaczenia == | == Nagrody i odznaczenia == | ||
| − | Aktorka jest laureatką wielu odznaczeń, nagród, podziękowań, gratulacji i | + | Aktorka jest laureatką wielu odznaczeń, nagród, podziękowań, gratulacji i dyplomów. Do najważniejszych należą: |
*1955- Medal X-lecia Polski Ludowej | *1955- Medal X-lecia Polski Ludowej | ||
*1955 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | *1955 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||
Wersja z 22:17, 20 lip 2010
Biografia
Urodziła się 27 września 1897[1] r. w Kielcach. Debiutowała jako piętnastolatka w Teatrze przy Żurawiej w Warszawie rolą chłopca w sztuce Dwaj malcy. Jednocześnie uczyła się w szkole tańca prof. Obojki. Po zdaniu eksternistycznych egzaminów aktorskich występowała w Teatrze Miejskim w Lublinie (1916-1919), Teatrze „Corso” w Radomiu (1919-1920), Teatrze Powszechnym w Warszawie ((1920-1921), Teatrze Miejskim w Kaliszu (1921-1922), Teatrze Miejskim w Lublinie (1922-1923) i Teatrze „Lutnia” w Wilnie (1923-1925). Po zawarciu małżeństwa z Henrykiem Szafnaglem (1925) zrezygnowała z występów, ale wróciła na scenę w 1939 roku w Teatrze „Lutnia” w Wilnie. Po wojnie zatrzymała się w Toruniu, skąd wraz z grupą aktorów przyjechała do Olsztyna, namówiona przez dyrektora olsztyńskiego Teatru im. Stefana Jaracza Stanisława Milskiego. Aktorka zagrała główną rolę w pierwszym przedstawieniu Moralność pani Dulskiej G. Zapolskiej w reż. Artura Młodnickiego. Na emeryturę przeszła w 1980 roku. Zmarła 27 września 1981 roku w Olsztynie.
Twórczość
Aktorka zagrała w Olsztynie ponad 113 ról teatralnych. Na scenie w Olsztynie występowała 35 lat, m.in. z wybitnymi polskimi aktorami - Ludwikiem Solskim w Panu Jowialskim jako Szambelanowa (1949), Mieczysławą Ćwiklińską w Moralności pani Dulskiej jako Juliasiewiczowa. Ważniejszymi rolami aktorki były: pani Warren w Profesji pani Warren B. Shawa, Michasia w Pannie Maliczewskiej G. Zapolskiej, tytułowa Celestyna F. de Wojasa, Rebeka Nurse w Czarownicach z Salem A. Millera, Aurelii w Wariatce z Chaillot J. Giraudoux, Gospodyni w Weselu S. Wyspiańskiego”, tytułowa Wassa Żeleznowa M. Gorkiego. Artystka grywała najchętniej role kobiet prostych, o złożonym życiorysie, doświadczonych przez życie. Setną rolę zagrała w Każdy kocha Opalę J. Patricka (13.06.1972) w reż. Jadwigi Marso. Zagrała rolę w filmie Dancing w kwaterze Hitlera (1968).
Reżyseria
Artystka wyreżyserowała m.in.
- Śpiącą królewnę S. Płonki (1957)
- Zaczarowaną złotówkę H. Bychowskiej(1959)
- Tajemnicę starej wierzby I. Sikiryckiego, R. Sykały (1960)
- Czerwone pantofelki H. Ch. Andersena (1962)
Nagrody i odznaczenia
Aktorka jest laureatką wielu odznaczeń, nagród, podziękowań, gratulacji i dyplomów. Do najważniejszych należą:
- 1955- Medal X-lecia Polski Ludowej
- 1955 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- 1960 – Złota Odznaka Honorowa „Zasłużonym dla Warmii Mazur”
- 1969 – odznaka Honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”
- 1970 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- 1974 – Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Nagroda wojewódzka za upowszechnianie kultury
- Wpis do księgi zasłużonych miasta Olsztyna
Bibliografia
- Chłosta, Jan: Znani i nieznani Olsztyniacy XIX i XX wieku / Jan Chłosta. – Olsztyn : Książnica Polska, 1996. – S. 181-183: Eugenia Śnieżko-Szafnaglowa
- Segiet, Janusz: Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983.
Przypisy
- ↑ Chłosta, Jan: Znani i nieznani Olsztyniacy XIX i XX wieku, Olsztyn, Książnica Polska, 1996, s. 181.
