Caprichos: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Utworzył nową stronę „Spektakl autorski, opracowany i zrealizowany przez olsztyński teatr ruchu, Pantomimę Olsztyńską. Premiera – 1973 r. ==Twórcy== *inscen…”) |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Spektakl autorski, opracowany i zrealizowany przez olsztyński teatr ruchu, [[Pantomima Olsztyńska| Pantomimę Olsztyńską]]. Premiera – | + | [[Image:Capri2.jpg|thumb|right|250px| Źródło: ''Pantomima Olsztyńska : [program]'', fot. Tadeusz Trepanowski, Piotr Barącz, Olsztyn, [1973].]] |
| + | Spektakl autorski, opracowany i zrealizowany przez [[ewim:Olsztyn|olsztyński]] teatr ruchu, [[Pantomima Olsztyńska| Pantomimę Olsztyńską]]. Premiera – 1971 r. | ||
==Twórcy== | ==Twórcy== | ||
*inscenizacja i reżyseria: [[Bohdan Głuszczak]] | *inscenizacja i reżyseria: [[Bohdan Głuszczak]] | ||
| Linia 5: | Linia 6: | ||
*scenografia: [[Bożena Jankowska|Bożena]] i [[Eugeniusz Jankowski| Eugeniusz Jankowscy]] | *scenografia: [[Bożena Jankowska|Bożena]] i [[Eugeniusz Jankowski| Eugeniusz Jankowscy]] | ||
*maski: [[Sylwin Mydlak]] | *maski: [[Sylwin Mydlak]] | ||
| − | + | [[Image:Capri.jpg|thumb|right|250px| Źródło: ''Pantomima Olsztyńska : [program]'', fot. Tadeusz Trepanowski, Piotr Barącz, Olsztyn, [1973].]] | |
==Historia== | ==Historia== | ||
W widowisku wykorzystano fragmenty ''Pasji według św. Łukasza'' autorstwa polskiego kompozytora, Krzysztofa Pendereckiego (1933- ). Premiera odbyła się 29 marca 1971 r. w Olsztynie.<br> | W widowisku wykorzystano fragmenty ''Pasji według św. Łukasza'' autorstwa polskiego kompozytora, Krzysztofa Pendereckiego (1933- ). Premiera odbyła się 29 marca 1971 r. w Olsztynie.<br> | ||
| Linia 16: | Linia 17: | ||
Od premiery Caprichos w recenzjach prasowych i publikacjach, krytycy zaczęli zauważać w [[Pantomima Olsztyńska|Pantomimie Olsztyńskiej]] zjawisko artystyczne, a nie – jak było do tej pory – jedynie społeczno-rehabilitacyjne. Od tego czasu też zawodowe instytucje artystyczne, teatr, telewizja, film coraz częściej zapraszały olsztyńskich [[Pantomima Olsztyńska|mimów]] lub cały [[Pantomima Olsztyńska|zespół]] do współpracy, powierzając im odpowiedzialne i samodzielne zadania aktorskie. | Od premiery Caprichos w recenzjach prasowych i publikacjach, krytycy zaczęli zauważać w [[Pantomima Olsztyńska|Pantomimie Olsztyńskiej]] zjawisko artystyczne, a nie – jak było do tej pory – jedynie społeczno-rehabilitacyjne. Od tego czasu też zawodowe instytucje artystyczne, teatr, telewizja, film coraz częściej zapraszały olsztyńskich [[Pantomima Olsztyńska|mimów]] lub cały [[Pantomima Olsztyńska|zespół]] do współpracy, powierzając im odpowiedzialne i samodzielne zadania aktorskie. | ||
==Krytyka literacka== | ==Krytyka literacka== | ||
| − | + | „Przy swoich bogatych walorach widowiskowych [spektakl] jest próbą konstruowania innego języka pantomimy. Odmienny jest on niż klasyczny styl wypowiadania etiud Marceau, czy język szkoły improwizacyjnej Decroux. Choć język Caprichos wyrasta często z improwizacji, jest on inny niż u uczniów szkoły ostatniej: dominuje tu ostry i dynamiczny gest, bardziej szorstki i gwałtowny. Różni się on też swoim wewnętrznym rytmem, może mniej płynnym, a jednak chyba zbliżonym bardziej niż w szkole Decroux do naturalnych rytmów człowieka <ref>Taranienko Zbigniew, Argumenty z 1971 r. //W: ''Pantomima Olsztyńska. Teatr Pantomimy Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczości Pracy przy Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie'', red. Bohdan Głuszczak, współpraca Jolanta Juran, opracowanie graficzne i techniczne Bożena Jankowska, Olsztyn, 1977, s. 8.</ref> | |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
#''Pantomima Olsztyńska : Teatr Pantomimy Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczości Pracy przy Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie'' / red. Bohdan Głuszczak, współpraca Jolanta Juran, opracowanie graficzne i techniczne Bożena Jankowska. - Olsztyn: Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie, 1977. | #''Pantomima Olsztyńska : Teatr Pantomimy Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczości Pracy przy Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie'' / red. Bohdan Głuszczak, współpraca Jolanta Juran, opracowanie graficzne i techniczne Bożena Jankowska. - Olsztyn: Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie, 1977. | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
<references/> | <references/> | ||
| − | [[Category:Teatr]] [[Category:Spektakle]] [[Category:Olsztyn]] [[Category: | + | |
| + | [[Category:Teatr]] [[Category:Spektakle]] [[Category:Olsztyn]] [[Category:1945-1989]] [[Category:1990-]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:49, 14 sty 2016
Spektakl autorski, opracowany i zrealizowany przez olsztyński teatr ruchu, Pantomimę Olsztyńską. Premiera – 1971 r.
Spis treści
Twórcy
- inscenizacja i reżyseria: Bohdan Głuszczak
- scenariusz na podstawie cyklu Kaprysów Francisco Goi: Bohdan Głuszczak
- scenografia: Bożena i Eugeniusz Jankowscy
- maski: Sylwin Mydlak
Historia
W widowisku wykorzystano fragmenty Pasji według św. Łukasza autorstwa polskiego kompozytora, Krzysztofa Pendereckiego (1933- ). Premiera odbyła się 29 marca 1971 r. w Olsztynie.
Widowisko to przysporzyło zespołowi wielu sukcesów zarówno na scenach krajowych jak i zagranicznych. Prezentowano m.in. na II Międzynarodowym Festiwalu Pantomimy w Brnie (1971 r.), na Międzynarodowym Sympozjum Medyków i Logopedów w Pradze (1972), na Światowym Kongresie Głuchych w Waszyngtonie, w Nowym Jorku, Londynie i Cardiff, w Teatrze Mimiki i Gestu w Moskwie (1976 r.) – z okazji Dekady Dramaturgii Polskiej w ZSRR.
Spektakl uzyskał pochlebną ocenę prasy i publiczności oraz zdobył liczne nagrody i wyróżnienia, m.in. nagrodę główną na II Ogólnopolskim Festiwalu Pantomimy w Szczecinie (maj 1971 r.), dyplom Laureata Festiwalu Związków Zawodowych w 1971 r. oraz medal honorowy „Za zasługi dla rozwoju kultury miasta Elbląga”.
Opis
Kaprysy to zestaw 80 grafik, stworzonych w 1797 i 1798 r. przez hiszpańskiego artystę, Francisco Goya (1746-1828) i opublikowanych w formie albumu w 1799 r. W ten eksperymentalny i nowatorski sposób Goya potępił ówczesny porządek społeczny, mentalność i zacofanie XVII-wiecznego społeczeństwa Hiszpanii. Ostra krytyka wytykała słabość władzy, niedociągnięcia polityki państwowej i kościelnej, przesądy i ignorancję wszystkich warstw społecznych. Za swoje dzieło Goya został publicznie potępiony – zwłaszcza za grafiki o tematyce antyklerykalnej.
Obsadę spektaklu stanowili głuchoniemi aktorzy olsztyńskiej Pantomimy, m.in.: Jadwiga Jankowska (Maja), Romuald Orzeł (Goya), Aleksandra Orzeł (Kobieta Obnażona). Przedstawienie olsztyńskiego teatru ruchu znamionowała wysoka ranga artystyczna dzięki ambitnym poszukiwaniom scenariuszowym, kultywowaniu pełnospektaklowej formy i ambitnej głębi filozoficznej i intelektualnej.
Od premiery Caprichos w recenzjach prasowych i publikacjach, krytycy zaczęli zauważać w Pantomimie Olsztyńskiej zjawisko artystyczne, a nie – jak było do tej pory – jedynie społeczno-rehabilitacyjne. Od tego czasu też zawodowe instytucje artystyczne, teatr, telewizja, film coraz częściej zapraszały olsztyńskich mimów lub cały zespół do współpracy, powierzając im odpowiedzialne i samodzielne zadania aktorskie.
Krytyka literacka
„Przy swoich bogatych walorach widowiskowych [spektakl] jest próbą konstruowania innego języka pantomimy. Odmienny jest on niż klasyczny styl wypowiadania etiud Marceau, czy język szkoły improwizacyjnej Decroux. Choć język Caprichos wyrasta często z improwizacji, jest on inny niż u uczniów szkoły ostatniej: dominuje tu ostry i dynamiczny gest, bardziej szorstki i gwałtowny. Różni się on też swoim wewnętrznym rytmem, może mniej płynnym, a jednak chyba zbliżonym bardziej niż w szkole Decroux do naturalnych rytmów człowieka [1]
Bibliografia
- Pantomima Olsztyńska : Teatr Pantomimy Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczości Pracy przy Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie / red. Bohdan Głuszczak, współpraca Jolanta Juran, opracowanie graficzne i techniczne Bożena Jankowska. - Olsztyn: Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie, 1977.
Przypisy
- ↑ Taranienko Zbigniew, Argumenty z 1971 r. //W: Pantomima Olsztyńska. Teatr Pantomimy Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczości Pracy przy Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie, red. Bohdan Głuszczak, współpraca Jolanta Juran, opracowanie graficzne i techniczne Bożena Jankowska, Olsztyn, 1977, s. 8.
