Dworek Taukelów w Olsztynie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image: dworek_taukelow_olsztyn_1.jpg|thumb|right|250px|Fot. K. Romulewicz. 2014 r.]] | [[Image: dworek_taukelow_olsztyn_1.jpg|thumb|right|250px|Fot. K. Romulewicz. 2014 r.]] | ||
| − | + | [[Image: dworek_taukelow_olsztyn_3.jpg|thumb|right|200px|Fot. K. Romulewicz. 2014 r.]] | |
| − | [[Image: dworek_taukelow_olsztyn_3.jpg|thumb|right| | + | Rezydencja podmiejska wybudowana na obrzeżach [[ewim:Olsztyn |Olsztyna]] na przełomie pierwszego i drugiego dziesięciolecia XX wieku. |
| − | Rezydencja podmiejska wybudowana na obrzeżach [[ewim:Olsztyn |Olsztyna]] na przełomie | ||
==Lokalizacja== | ==Lokalizacja== | ||
Dom został wybudowany przy ówczesnej drodze do [[ewim:Olsztynek |Olsztynka]] – potocznie nazywaną Szosą Olsztynkowską (niem. Hohensteinerstraβe). Obecnie jest to al. Warszawska nr 95, w pobliżu skrzyżowania tejże ulicy z ulicami Armii Krajowej i Obrońców Tobruku. | Dom został wybudowany przy ówczesnej drodze do [[ewim:Olsztynek |Olsztynka]] – potocznie nazywaną Szosą Olsztynkowską (niem. Hohensteinerstraβe). Obecnie jest to al. Warszawska nr 95, w pobliżu skrzyżowania tejże ulicy z ulicami Armii Krajowej i Obrońców Tobruku. | ||
| − | + | [[Image: dworek_taukelow_olsztyn_2.jpg|thumb|left|200px|Fot. K. Romulewicz. 2014 r.]] | |
==Historia== | ==Historia== | ||
Dworek został wybudowany na siedzibę zamożnej olsztyńskiej rodziny Taukelów, najpierw [[ewim: Friedrich Taukel |Friedricha Taukela]] – kupca, następnie [[ewim:Fritz Taukel|Fritza Taukela]] – właściciela tartaku. Na przełomie lat 30-tych i 40-tych dotychczasowi właściciele sprzedali ją urzędnikowi bankowemu [[ewim: Wilhelm Gross |Wilhelmowi Grossowi]]. Od samego początku budynek spełniał również funkcję kamienicy czynszowej, ponieważ poza mieszkaniem właściciela znajdowały się w nim jeszcze cztery mieszkania lokatorskie zajmowane na przestrzeni lat przez niższych urzędników, pracowników fizycznych i pielęgniarzy z dawnego [[ewim: Zakład dla Obłąkanych w Kortowie|Zakładu dla Obłąkanych w Kortowie]]. Po II wojnie światowej początkowo zajmowali ją oficerowie Armii Czerwonej, a następnie zatrudnieni w pobliskich koszarach zawodowi żołnierze polscy wraz z rodzinami. Wówczas też przejął ją Skarb Państwa i do dziś pozostaje we władaniu Ministerstwa Obrony Narodowej. | Dworek został wybudowany na siedzibę zamożnej olsztyńskiej rodziny Taukelów, najpierw [[ewim: Friedrich Taukel |Friedricha Taukela]] – kupca, następnie [[ewim:Fritz Taukel|Fritza Taukela]] – właściciela tartaku. Na przełomie lat 30-tych i 40-tych dotychczasowi właściciele sprzedali ją urzędnikowi bankowemu [[ewim: Wilhelm Gross |Wilhelmowi Grossowi]]. Od samego początku budynek spełniał również funkcję kamienicy czynszowej, ponieważ poza mieszkaniem właściciela znajdowały się w nim jeszcze cztery mieszkania lokatorskie zajmowane na przestrzeni lat przez niższych urzędników, pracowników fizycznych i pielęgniarzy z dawnego [[ewim: Zakład dla Obłąkanych w Kortowie|Zakładu dla Obłąkanych w Kortowie]]. Po II wojnie światowej początkowo zajmowali ją oficerowie Armii Czerwonej, a następnie zatrudnieni w pobliskich koszarach zawodowi żołnierze polscy wraz z rodzinami. Wówczas też przejął ją Skarb Państwa i do dziś pozostaje we władaniu Ministerstwa Obrony Narodowej. | ||
| − | |||
==Opis== | ==Opis== | ||
Jednobryłową budowlę wzniesiono na rzucie prostokąta Jest to budynek parterowy, z dodatkową kondygnacją mieszkalną pod łamanym dachem mansardowym oraz z poddaszem strychowym. Ozdobą fasady jest portyk z balkonem i trójkątną wystawką w części dachowej oraz wysunięte ku przodowi przed głównym wejściem murowane schody z dwiema kamiennymi kulami. Wejście na prowadzącą do części lokatorskiej klatkę schodową znajduje się od podwórza. Na drugi poziom poddasza można się dostać po drabinie przez specjalny właz. Wokół budynku znajdował się ogród, a obramowanie całości stanowił parkan. | Jednobryłową budowlę wzniesiono na rzucie prostokąta Jest to budynek parterowy, z dodatkową kondygnacją mieszkalną pod łamanym dachem mansardowym oraz z poddaszem strychowym. Ozdobą fasady jest portyk z balkonem i trójkątną wystawką w części dachowej oraz wysunięte ku przodowi przed głównym wejściem murowane schody z dwiema kamiennymi kulami. Wejście na prowadzącą do części lokatorskiej klatkę schodową znajduje się od podwórza. Na drugi poziom poddasza można się dostać po drabinie przez specjalny właz. Wokół budynku znajdował się ogród, a obramowanie całości stanowił parkan. | ||
| Linia 17: | Linia 15: | ||
#Piechocki, Stanisław: ''Dzieje olsztyńskich ulic'' / Stanisław Piechocki. – Olsztyn : Remix, 1998. – S. 70-72. | #Piechocki, Stanisław: ''Dzieje olsztyńskich ulic'' / Stanisław Piechocki. – Olsztyn : Remix, 1998. – S. 70-72. | ||
| − | [[ | + | ==Zobacz też== |
| − | [[Category: | + | *[http://www.photoblog.pl/olsztynianin/129410673/dworek-taukelow.html# www.photoblog.pl/olsztynianin] [Dostęp: 09.03.2014 r.] |
| + | [[Category:Pałace i dwory]] | ||
| + | |||
[[Category:Olsztyn]] | [[Category:Olsztyn]] | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:1801-1918]] |
Aktualna wersja na dzień 09:47, 17 wrz 2015
Rezydencja podmiejska wybudowana na obrzeżach Olsztyna na przełomie pierwszego i drugiego dziesięciolecia XX wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Dom został wybudowany przy ówczesnej drodze do Olsztynka – potocznie nazywaną Szosą Olsztynkowską (niem. Hohensteinerstraβe). Obecnie jest to al. Warszawska nr 95, w pobliżu skrzyżowania tejże ulicy z ulicami Armii Krajowej i Obrońców Tobruku.
Historia
Dworek został wybudowany na siedzibę zamożnej olsztyńskiej rodziny Taukelów, najpierw Friedricha Taukela – kupca, następnie Fritza Taukela – właściciela tartaku. Na przełomie lat 30-tych i 40-tych dotychczasowi właściciele sprzedali ją urzędnikowi bankowemu Wilhelmowi Grossowi. Od samego początku budynek spełniał również funkcję kamienicy czynszowej, ponieważ poza mieszkaniem właściciela znajdowały się w nim jeszcze cztery mieszkania lokatorskie zajmowane na przestrzeni lat przez niższych urzędników, pracowników fizycznych i pielęgniarzy z dawnego Zakładu dla Obłąkanych w Kortowie. Po II wojnie światowej początkowo zajmowali ją oficerowie Armii Czerwonej, a następnie zatrudnieni w pobliskich koszarach zawodowi żołnierze polscy wraz z rodzinami. Wówczas też przejął ją Skarb Państwa i do dziś pozostaje we władaniu Ministerstwa Obrony Narodowej.
Opis
Jednobryłową budowlę wzniesiono na rzucie prostokąta Jest to budynek parterowy, z dodatkową kondygnacją mieszkalną pod łamanym dachem mansardowym oraz z poddaszem strychowym. Ozdobą fasady jest portyk z balkonem i trójkątną wystawką w części dachowej oraz wysunięte ku przodowi przed głównym wejściem murowane schody z dwiema kamiennymi kulami. Wejście na prowadzącą do części lokatorskiej klatkę schodową znajduje się od podwórza. Na drugi poziom poddasza można się dostać po drabinie przez specjalny właz. Wokół budynku znajdował się ogród, a obramowanie całości stanowił parkan.
Bibliografia
- Piechocki, Stanisław: Dzieje olsztyńskich ulic / Stanisław Piechocki. – Olsztyn : Remix, 1998. – S. 70-72.
Zobacz też
- www.photoblog.pl/olsztynianin [Dostęp: 09.03.2014 r.]
